สายลมรักเสน่หา
โดย นัก(อยาก)เขียน
เฌออึนนา
...........................................................................................................
อึดอัดยิ่งนานวันก็ยิ่งรู้สึกอึดอัดอยากจะร้องไห้ก็ร้องไม่ออกมันเหมือนมีอะไรกักน้ำตาไว้ไม่ให้ไหลอีกนานไหมความรู้สึกเหล่านี้จะหายไปเสียที เช้าวันใหม่ที่สดใสมันอยู่ที่ไหนความสดใสที่เคยมีมันจางหายไปไหนหมดยิ่งนานวันก็ยิ่งหนักทำเป็นไม่สนใจก็แล้วเบียนหน้าหนีก็แล้วมันก็ยิ่งเพิ่มขึ้นมีไหมสักวันที่ไม่รู้สึกอึดอัด เราจึงเลือกที่จะเงียบเพราะนั้นคือสิ่งที่เราทำได้ดีที่สุดแต่สุดท้ายมันก็กลายเป็นความอึดอัดที่ต้องคิดถึงเรื่องเดิมๆที่เราไม่รู้จะหาคำตอบที่ไหนมาให้ มันอัดแน่นมาหลายสิบปีแล้วระบายก็ไม่ได้จะทำอะไรก็ไม่ได้แค่ท้อกับชีวิตแค่เหนื่อยหน่ายกับเรื่องเหล่านี้น้ำตามันยังช่วยให้ความอึดอัดนี้ไม่หายเลย
จะให้ทำยังไงความรู้สึกเหล่านี้จะหายไป หากเธอมีพรวิเศษจริงช่วยเราได้ไหมช่วยทำให้เรากลับมาเป็นคนที่มีรอยยิ้มอย่างมีความสุขเหมือนพวกเขาเหล่านั้นเธอทำได้ไหม!!
‘เชื่อเรานะเราจะไม่ทิ้งเธอแน่นอน เราสัญญา’ เด็กหนุ่มวัยสิบสองขวบยกมือป้องปากก่อนจะตะโกนบอกเด็กสาววัยสิบขวบอยู่บนโขดหินเสียงดังฟังชัดราวกับเป็นคำสัญญาที่เราสองคนจะรักกันและไม่มีวันทิ้งกันแน่นอนมันดังก้องอยู่ในจิตใจเสมอมาไม่เคยลืม
‘จริงๆนะเธอจะไม่ทิ้งเราจริงๆใช่ไหม’ เด็กสาวถามย้ำด้วยรอยยิ้มสดใสหัวใจเบิกบานกว่าครั้งไหนๆที่หนุ่มน้อยตรงหน้าตะโกนบอก
‘เราสัญญาด้วยเกียรติชายชาติทหารเลย’ เด็กหนุ่มชูนิ้วก้อยตรงหน้าเพื่อเป็นคำมั่นสัญญาว่าเขาจะรักษาสัญญานี้ไปไม่มีวันลืมและไม่ทิ้งเธอให้เหงาเดียวดายแน่นอน
‘เราก็สัญญาด้วยเกียรติของผู้หญิงเลยว่าจะไม่มีวันลืมเธอเลย’ เด็กสาวยกมือขึ้นเกี่ยวก้อยสัญญากับเด็กหนุ่มเพื่อสัญญาเช่นกันว่าจะไม่มีวันลืม จะรักษาหัวใจดวงนี้ไว้ตราบที่ยังหายใจ
คำพูดเหล่านั้นที่ถูกกักเก็บไว้ในความทรงจำส่วนที่ลึกที่สุดของหัวใจดวงน้อยๆดวงนี้มันเหมือนคำสัญญาที่ถูกกลืนกินไปกับกาลเวลานับหลายปี รอยยิ้มที่เคยสดใสนั้นจางหายไปพร้อมๆกับคนๆหนึ่งที่เคยสัญญาไว้กับเธอเมื่อยังเยาว์วัยบัดนี้จากไปไกลเกินกว่าจะไขว้คว้า
....................................................................................................................
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของเฌอฝากติดตามผลงานด้วยนะคะกับนัก(อยาก)เขียนคนนี้
....................................................................................................................
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการและความมโนโอเวอร์ของไรท์เกือบทั้งหมด เนื้อหา ตัวละคร ฉาก สิ่งของ และสถานที่ต่างๆเป็นเพียงสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นไม่มีอยู่จริงเป็นเพียงบุคคลที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อให้ได้อรรถรสของเนื้อหาเท่านั้น รีดเดอร์ที่รักโปรดใช้วิจารณญานในการอ่านด้วยนะคะ
ด้วยรัก... เฌออึนนา