"อะ อื้อ โอ้ยยยย เจ็บบบ"เสียงของร่างบางที่กำลังตื่นขึ้นด้วยความงัวเงีย ปวดเนื้อ ปวดตัว เเละปวดทางด้านหลัง
"หึๆ"ร่างสูงที่พึ่งตื่นทำเสียงขึ้นมาอย่างมีเลศนัย เขาจำได้ว่าคนที่เขานอนด้วยเป็นใคร หนีไปเเบบนี้คงต้องจัดการเเล้วละ ร่างพระเพลิงยิ้มมุมปากเเล้วยืนขึ้นไปเเต่งตัว
"เพลิง กูเจ็บ ปล่อยกู"กันต์พูดจบก็ใช้เเรงที่มีพลักร่างสูกออก
"ถ้ามึงไม่อยาดเจ็บ มึงก็อย่าไปยุ่งกับคนอื่น จำไว้มึงเป็นของกู!"พระเพลิงพูดด้วยเสียงทีน่ากลัว ตั้งเเต่เจอกับพระเพลิง เขาไม่เคยน่ากลัวขนาดนี้เลย
"เพลิงรักกันต์นะครับ"จากสูงกอดร่างบางจากข้างหลังเเล้วเอาหัววางไว้บนไหล่ของร่างบางพร้อมกับพูดคำบอกรัก รางบางที่ได้ยินไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ยังใจสั่นหน้าเเดงไม่หายสักที
"เออ รู้เเล้วครับ ปล่อยได้เเล้วร้อน"
"หน้าเเดงจัง เขินหรอครับ?" พระเพลิงเเซวขึ้นเมื่อเห็นหน้าคนรักของตัวเองที่เเดงอย่างลูกมะเขือเทศ
ฝากนิยายเรื่องเเรกด้วยนะคะ
#เพลิงกันต์