“คอนเนอร์ เวเชียร์โน” นักธุรกิจหนุ่มไฟเเรงผู้มากความสามารถสัญชาติอิตาลี เขาประสบความสำเร็จเเละร่ำรวยมหาศาลในวัย 32 ปี “คอนเนอร์”นอกจากจะเก่งด้านธุรกิจเเล้ว เรื่องเปรี้ยงผ้าบนเตียงกับสาวๆบนเขาก็ไม่น้อยหน้าใครเช่นกัน หนุ่มนักรักผู้นี้เปลี่ยนสาวควงเป็นว่าเล่น คนไหนเบื่อก็เขี่ยทิ้งเหมือนก้นบุหรี่ที่ใช้งานเเล้ว เขาไม่เคยคิดที่จะจริงจังกับใคร เเต่กระนั้นหญิงสาวมากมายก็ต่างอยากขึ้นเตียงเล่นจ้ำจี้กับเขา ทั้งๆที่รู้ดีว่าเป็นได้เเค่ของเล่นของเขาเท่านั้น ต่างจากเธอ “เกวลิน” ที่กล้าปฏิเสธเขาซ้ำเเล้วซ้ำเล่า
“อย่าคิดว่าเธอจะหนีฉันพ้น จำชื่อผัวคนนี้ของเธอไว้ให้ดี เกวลิน!!!”
“เกวลิน วัฒนากุล” หรือ “เกล” นักศึกษานิติศาสตร์ชั้นปี 3 ในวัย 20 ปีบริบูรณ์ เเห่งมหาวิทยาลัยชื่อดังของประเทศไทย หญิงสาวผู้เพอร์เฟคด้วยรูปร่างหน้าตา เเละการเรียนที่ไม่เป็นสองรองใคร เธอฉลาดรอบด้าน จิตใจดี เธอไม่ยอมคน เเละที่สำคัญเธอไม่โง่ หนุ่มๆน้อยใหญ่ต่างหมายปองให้เธอผู้นี้มาอยู่ในครอบครอง รวมทั้ง “คอนเนอร์” ก็เช่นกัน
“นายจะไม่มีวันได้ย่ำยีฉันอีก คอนเนอร์ไอ้คนนรก ”
“อภิวัติน์ รัตนสงคราม” หรือ พายุ ชายหนุ่มเพื่อนร่วมชั้นของเกวลิน ดีกรีนายเเบบ ที่เเอบชอบเกวลินมาตั้งแต่ปี1 คอยเป็นเพื่อนที่ดีเเละดูเเลอยู่ห่างๆ
“อรุณี เทพไวยางกูร” หรือ ปุ๊กกี้ เพื่อนสนิทของเกวลิน เรียนคณะเดียวกัน ทั้งปุ๊กกี้เเละเกวลินเป็นเพื่อนที่รักกันมากๆ
“บดินทร์ เดชาเลิศรัตน์” หรือ ดินเเดน เจ้าของปริษัทลอร์เฟิร์มที่เกวลินฝึกงาน เขาเอ็นดูเเละชื่นชอบในตัวเกวลินเป็นอย่างมาก
————————————————————
“คุณเข้ามาในห้องฉันได้ยังไงเนี่ย นี่มันหอพักนักศึกษาหญิงนะ ออกไปเดี๋ยวนี้เลย ไม่งั้นฉันจะร้องให้คนช่วย กรี๊......” เกวลิินตกใจมาก หลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จ ก็เดินออกมาเจอคอนเนอร์ นั่งอยู่บนที่นอนน้อยๆของเธอ หญิงสาวตั้งใจจะร้องให้คนมาช่วย เเต่คอนเนอร์ก็กระโดดไปตะคุบเอามือปิดปากร่างบางและเหวีิ่ยงเธอมานอนใต้ร่างของเขาทันที
“ฉันเคยบอกเธอเเล้วไง ว่าฉันอยากได้อะไรฉันก็ต้องได้ อย่าเล่นตัวไปเลยน่าสาวน้อย เธอรู้ไหมถ้าเธอทำให้ฉันพอใจ ฉันอาจจะให้เธอเป็นคนโปรดของฉันเลยก็ได้นะ” คอนเนอร์พูดพร้อมเอามือเกลี่ยผมที่ปกปิดใบหน้าสวยงามของหญิงสาวไปทัดไว้ที่ใบหูขาวสะอาดของหล่อน ทั้งสะกดกลั้นอารมณ์ของตัวเอง เขาเเทบบ้า เพราะหน้าอกหน้าใจของเกวลินเด้งชูชันปะทะสายตาของเขาอยู่รอมร่อ ไหนจะผิดเนียนใสของเธอนี่อีก เธอสวยเเละก็สวยมาก ให้ตายเถอะ
“ไอ้ทุเรศ สกปรก ฉันไม่ยอมหรอก ออกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ กรีี๊ดดดด....’’
ทันทีที่เกวลินกรี๊ดขึ้นมา คอนเนอร์ก็จู่โจมริมฝีปากเธอทันที ใช่เเล้วเเหละเขาจูบเธอเเต่เป็นจูบที่รุนเเรงเเละดุดัน เพราะเขาโกรธมากที่เธอกล้าด่าเขาเเบบนี้ ไม่เคยมีหญิงคนไหนกล้าทำกับเขาเเบบนี้ ผู้หญิงที่ผ่านมาต่างยอมพลีกายถวายใจให้เขา นี่เธอกล้าดียังไงกัน ขณะที่คอนเนอร์จูบเธออยู่นั้น เกวลินก็กัดเข้าที่ปากของคอนเนอร์อย่างเเรง ทำให้คอนเนอร์เพิ่มเเรงจูบเกวลินเเรงขึ้นกว่าเดิม จนตอนนี้เลือดจากริมฝีปากของทั้งคู่ผสมปนเปกันจนไม่รู้ว่าเลือดใครเป็นเลือดใคร
เเละทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ของเกวลินก็ดังขึ้น คอนเนอร์ชิงหยิบขึ้นมาก่อนที่เกวลินจะได้หยิบมันเเล้วเบอร์ที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอ ก็เป็นเบอร์ของ “พายุ” เพื่อนของเกวลิน
“หึ ไอ้หน้าอ่อนนี่อีกเเล้วหรอ เอากับฉัน เธอจะรู้จักสวรรค์ว่ามันเป็นยังไง รับรองเธอจะติดใจฉันจนลืมไอ้หน้าอ่อนนี่ไปเลยล่ะ อีกอย่างนะเธออยากได้อะไรเเค่บอกฉัน จะรถหรือจะบ้าน ฉันจะหามาให้” คอนเนอร์เเค่นหัวเราะเเละพูดดูถูกเธอ เพราะเขาคิดว่าที่เธอเล่นตัวเพราะอยากอัพราคาตัวเองสินะ
“ฝันไปเถอะ ไอ้คนบ้ากาม พายุเขาคือเพื่อนของฉัน นายนั่นแหละไอ้ปีศาจที่จะพาฉันลงนรก” พอพูดจบเกวลินก็เเทงเข่าเข้าไปตรงกล่องดวงใจของคอนเนอร์อย่างเเรง
“ปึก โอ้ย ยัยตัวเเสบ” เเละเธอก็รีบวิ่งไปที่ประตูเพื่อร้องให้คนช่วย เเต่ก็ช้ากว่าคอนเนอร์ที่เข้ามาทึ้งผมเเละผลักเธอนอนไปที่เตียงอีกครั้ง
“รู้ไหมคนปากดีต้องเจอกับอะไร” คอนเนอร์พูดขึ้นพร้อมปลดเนคไทออกมามัดปากเธอไว้ เเละถอดเข็มขัดมามัดมือของเกวลินเอาไว้ จากนั้นเขาก็รูดซิบกางเกงออกช้าๆเผยให้เห็นมังกรใหญ่มหึมาเกินมาตรฐานของเขา
“อย่าหวังพรุ่งนี้จะเดินได้ เล่นตัวนักใช่ไหม หึ”
“อ่อย อั๋น ไอ อื้อออออออ” เกวลินพยายามร้องอ้อนวอนคอนเนอร์ ส่ายหน้าไปมาทั้งน้ำตา แต่คอนเนอร์ก็ไม่สนใจ กลับยัดเจ้ามังกรเข้าไปที่กลีบกุหลาบสวยของเกวลินอย่างรุนเเรงเเละป่าเถื่อน
“อื้อออออออออออออออออออ อึก ฮื่อ”
ติดตามตอนต่อไปนะคะ....
**นิยายเรื่องนี้ไรท์ไม่ได้ลงอิมเมจไว้ รีดจินตนาการเองได้เลยนะคะ ขอให้มีความสุขในการอ่านค่ะ**
**หากไรท์เขียนผิด รีดเตือนไรท์ได้เลยนะคะ หรือหากมีข้อเสนอเเนะประการใด เสนอมาได้เลยค่ะ ไรท์น้อมรับเเละจะนำไปปรับปรุงเเก้ไขเพื่อให้ผลงานดียิ่งขึ้นค่ะ ขอบคุณค่ะ**
กดไลค์ คอมเมนท์ เพื่อเป็นกำลังให้ไรท์ด้วยนะค้าาาาาาา😘
Guest
