"การที่เราแอบชอบใคร แล้วเขาก็ชอบเหมือนกัน มันเป็นโชคดียิ่งกว่าถูกรางวัลแจ็คพ็อตซะอีก"
ประโยคที่เคยได้ยินมาผ่านๆ แต่ก็ทำเอารู้สึกเจ็บจี้ดๆทุกทีที่นึกถึง
เพราะในความเป็นจริง มันไม่มีทางเลยที่เค้าจะชอบเราเหมือนกัน
....................................................................
"ไอจะรอพี่ที่จุดดูดาว... พี่จะมาใช่มั้ย?"
ร่างสูงชะงักฝีเท้าที่กำลังจะเดินออกไป ไม่มีสัญญาณตอบรับใดๆ ทำแค่เพียงหันเสี้ยวหน้ากลับมามอง แล้วก้าวเดินต่อไป แค่นี้ก็เพียงพอที่จะเข้าใจได้แล้วว่าคำตอบของเขาคืออะไร
....................................................................
"มาดูหนังหรอวะ"
"ครับ"
พี่ลีโอตอบหน้าตายกลับมา พลางเสตามามองหน้าฉันที่ยืนข้างๆรุ่นพี่ต่างคณะ
"คนเดียว? เหงาระดับสิบ"
"........."
ฉันหันไปดูตัวอย่างหนัง เพื่อจะหลบตาพี่ลีโอ และพยายามที่จะไม่สนใจบทสนทนาของทั้งคู่ เอาจริงๆก็อยากรู้เหมือนกันว่าเขามากับใคร แต่ถ้าคำตอบที่ได้ยินมันทำให้ฉันเจ็บ ก็ขอไม่รู้ซะดีกว่า
"งั้นผมไปดูด้วย นั่งคนเดียวมันเหงา"
พูดจบพี่ลีโอก็เดินไปจุดซื้อตั๋ว โดยไม่รอคำตอบจากพี่เฟิร์สสักคำ
"ไรของมันวะ?"
พี่เฟิร์สบ่นเบาๆคนเดียว ด้วยระยะแค่นี้ไม่มีทางที่ฉันจะไม่ได้ยิน เลยได้แต่ยิ้มแห้งๆให้พี่เขาพร้อมกับเดินไปหาพี่ลีโอด้วยกัน อ๊าาาาาา อึดอัดระดับสิบ!
.................................................................
#ตัวละครในนิยายเรื่องนี้ไม่มีอยู่จริง สถานที่ก็ไม่มีอยู่จริง เป็นเหตุการณ์สมมติทั้งหมดนะจ้ะ
มาเปิดเรื่องไว้ก่อน เดี๋ยวลืมพลอต เรื่องนี้แต่งสนองนีดตัวเองล้วนๆ แค่อยากจะสมมติตัวเองเป็นนางเอกนิยายแค่นั้นแหละ เขียนไม่ดีอย่าว่ากันนะ เราไม่เคยเขียนนิยาย แต่ก็พร้อมรับฟังคำติชมค่ะ 😁