สวัสดีค่ะทุกๆคน วันนี้ขอมาแวะฝากผลงานเรื่องแรกหน่อยนะคะ เรื่องนี้ออกแนวดราม่านิดหน่อย มีความเป็น Y อยู่ในช่วงกลางถึงท้ายเรื่องค่ะ
ฝากติดตามผลงานหน่อยนะคะ เข้าไปคุยกันได้ที่ www.facebook.com/gellowpistory ส่วนใหญ่เราจะลงที่อัพๆไว้ที่ www.publiish.com ค่ะ
Caterpillar …น้ำตาของหนอนผีเสื้อ
Intro
เช้าวันหยุดกับอากาศที่สดใส ณ บ้านหลังใหญ่ที่เต็มไปด้วยความรักและความสุข
“ม๊าค่ะวันนี้พาทรายไปเล่นสนามเด็กเล่นหน้าหมู่บ้านได้มั้ยคะ?” เสียงของเด็กน้อยน่ารักวัย 6 ขวบอ้อนแม่
ตนเองเพื่อจะให้พาไปเล่นที่สนามเด็กเล่น เพราะเธอเองคิดถึงการออกไปเจอเด็กรุ่นราวคราวเดียวกัน
มากกว่าการออกไปทำกิจกรรมกับผู้ใหญ่
“ได้สิคะ แต่สัญญาได้มั้ยว่าหนูจะไม่ดื้อกับม๊า” แม่ของเด็กน้อยพูดขึ้นอย่างเอาใจ
เด็กน้อยน้อยยิ้มกว้างพร้อมกับพยักหน้ารัวๆหลายครั้ง
“คุณค่ะเดียวฉันพาทรายออกไปเล่นที่หน้าหมู่บ้านนะคะ” แม่ของเด็กน้อยหันไปพูดกับสามีตนเอง
“ครับ ทรายวันนี้ป๊าไปด้วยไม่ได้นะ ป้าต้องเตรียมออกไปหาลูกค้า” พ่อของเด็กน้อยตอบภรรยาก่อนจะหันมา
ตอบเด็กน้อยที่นั่งยิ้มอยู่ แม่ของเด็กน้องจึงจูงเด็กน้อยออกจากบ้านเพื่อจะเดินไปหน้าหมู่บ้าน
เพราะบ้านของเด็กน้อยไม่ไกลจากหน้าหมู่บ้านมากนัก
..
..
อีกฝั่งของถนน
ณ บ้านที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย มีตายายและหลานชายน่ารักอยู่ด้วยกันเพียง 3 คน
บ้านที่หลังไม่ใหญ่โตและอยู่อย่างพอมีพอกิน ตาและยายรับจ้างเย็บผ้า
ด้วยความน่ารักของหลานชายทำให้มีลูกค้าแวะเวียนมาใช้บริการเสมอๆ
“ตาครับยายครับ จินขอออกไปเล่นได้มัยครับ” เด็กน้อยมองไปที่ตาที่กำลังพับผ้าใส่ถุงให้ลูกค้าเป็นเจ้าสุดท้ายของวัน
“หนูจะไปเล่นไหนล่ะจิน” ตาของเด็กน้อยถามขึ้น
“จินอยากไปเล่นที่สนามเด็กเล่นตรงหน้าหมู่บ้านตรงข้ามครับ” เด็กน้อยพูดพร้อมกอดแขนตาตนแบบอ้อนๆ
“จินไปคนเดียวได้หรอลูก” ตาของจินพูดด้วยความเป็นห่วง มือยังจับผ้าใส่ถุงต่อ
“ปล่อยจินออกไปเล่นบ้างเถ่อะตา นี่ของฉันคนสุดท้ายแล้วนี่” เสียงสนับสนุนจากลูกค้าที่กำลังรอรับผ้าดังขึ้น
เด็กหนุ่มได้แต่ยิ้มกว้าง
“จินไปได้ครับใกล้ๆนี้เอง” เด็กน้อยยังคงอ้อนตาอยู่ ตาของเด็กน้อยไม่พูดอะไรและยอมพยักหน้า
รีบวิ่งออกจากบ้านเพื่อมุ่งหน้าไปยังสนามเด็กเล่น
..
..
“ม๊าค่ะ รอตรงนี้นะเดียวทรายเล่นตรงนู้น” ทรายพูดบอกพร้อมกับไปตรงกองทรายที่มีเด็กเล่นกันอยู่เยอะ
พอสมควรเด็กน้อยเล่นไปเรื่อยๆอยู่คนเดียว เธอก่อทรายขึ้นสูงเป็นภูเขาลูกเล็กๆ
แต่อยู่ดีๆก็มีเด็กชายหนึ่งคนวิ่งเข้ามาเตะจนกระจาย ทรายจึงย้ายที่เล่นและก่อขึ้นใหม่
เด็กคนเดิมก็ยังวิ่งตามเข้ามาเตะ และทำให้ฝุ่นเข้าตาทราย
“ทำอะไรอ่ะ?” จินที่นั่งเล่นอยู่ใกล้เห็นเข้าก็เดินมาถามเด็กชายเกเร
“ทำไมล่ะ ก็เล่นเกะกะเองเราจะวิ่ง” เด็กชายพูดพร้อมกับใช้เท้าแตะกองทราย จินจึงเดินไปผลักเด็กชายคนนั้นจนล้ม
“นายแกล้งเขา! ที่วิ่งก็ออกจะเยอะแยะ” จินว่าเด็กชายที่ล้มอยู่ตรงหน้า
เด็กคนเดิมได้แต่ร้องไห้โวยวายจนแม่ของเด็กชายวิ่งเข้ามาดู
“นี่แกทำอะไรลูกฉัน” แม่ของเด็กชายต่อว่าจินทันทีเพราะเห็นตอนจินผลักเด็กชาย
“จินไม่ได้ทำอะไรเค้าซะหน่อย เค้ามาแกล้งผู้หญิงคนนี้ก่อน”
จินพูดบอกให้แม่ของเด็กชายฟังแต่ดูเหมือนแม่ของเด็กชายไม่เชื่อ
“แล้วแกมีมีสิทธิอะไรผลักลูกฉัน?” แม่ของเด็กชายตวาดขึ้น
“ก็คนนี้เตะทรายเข้าตาหนู เค้าเลยมาช่วยหนูค่ะ” ทรายพูดอธิบาย
แม่ของทรายเห็นว่ามีเรื่องจึงเดินเข้ามาดูว่าเกิดอะไรขึ้น
“มีอะไรหรอคะ?” แม่ของทรายถามขึ้นเมื่อเดินมาถึง
“ก็เด็กสองคนนี้หาว่าลูกฉันแกล้ง แต่ที่ฉันเห็นลูกเธอแกล้งลูกฉัน” แม่ของเด็กชายพูด
“จริงหรอคะ? งั้นดิฉันขอโทษด้วยนะคะ” แม่ของทรายพูดขอโทษทันที แม่เด็กหนุ่มพยักหน้าและพาลูกชายกลับบ้านไป
“ม๊าอ่ะ ทรายไม่ได้ทำนะไม่เชื่อถามคนนี้ได้” ทรายพูดพร้อมชี้ที่จิน จินพยักหน้างึกงักทันที
“จ๊ะม๊ารู้ แต่บางทีเราไม่ผิดแต่ยอมเป็นฝ่ายขอโทษก่อนเราก็ชนะแล้วนะ ป๊าสอนหนูบ่อยๆไม่ใช่หรอลูก”
แม่ของทรายพูดพร้อมลูบหัวทราย จินเองเมื่อได้เห็นอย่างนี้เค้าแอบเศร้าใจเล็กน้อยปนอิจฉา
ที่ทรายมีแม่คอยสั่งสอน ระหว่างที่จินเงียบไป แม่ของทรายก็เอ่ยถามขึ้น
“หนูชื่ออะไรจ๊ะแล้วพ่อแม่หนูมาด้วยมั้ย?” แม่ของทรายหันไปถามจิน จินส่ายหน้าไปมาช้าๆ
“ชื่อจินครับ จินมาคนเดียว” จินตอบอย่างอ่อนน้อม
“ว้ายตายแล้วผู้ชายหรอจ๊ะน้าคิดว่าผู้หญิง” แม่ของทรายพูดด้วยความตกใจเพราะถ้ามอง
แต่รูปลักษณ์ของจินก็จะคิดว่าเขาเป็นเด็กผู้หญิงเพราะจินมีใบหน้าที่หวานและผิวขาวเนียนระเอียดคล้ายเด็กผู้หญิง
“ครับ” จินตอบยิ้มๆเพราะเขาเองก็ชินแล้วที่มีคนคิดว่าเขาเป็นเด็กผู้หญิง
“หนูมาคนเดียว อืม งั้นเดี๋ยวน้าไปส่งนะ” แม่ของทรายพูดอย่างใจดี เธอรู้สึกเอ็นดูเด็กคนนี้อย่างบอกไม่ถูก
เธอเคยสูญเสียลูกชายมาก่อนหน้าที่จะมีทรายและเธอก็ไม่แข็งแรงพอที่จะมีลูกอีกคนได้
“ไม่เป็นไรครับจินกลับได้บ้านอยู่ใกล้นี้เอง” จินบอก แต่แม่ของทรายก็ทำทีท่าว่าจะไม่ยอม
“ไม่ได้จ๊ะเป็นเด็กเดินคนเดียวมันอันตราย ยิ่งหน้าตาน่ารักแบบนี้ซะด้วย เดี๋ยวน้าไปส่งนะ”
แม่ของทรายพูดอีกจินจึงยอมให้แม่ของทรายไปส่ง เดินแค่ข้ามฝั่งถนน ทั้งสามก็มาถึงบ้านของจิน
บ้านของจินเป็นบ้านไม้เก่าๆไม่มีรั้วบ้าน มีแต่ตัวบ้านเมื่อถึงตาของจินเห็นก็รับเดินออกมาหาหลานทันที
“จินไปทำอะไรให้คุณเดือดร้อนหรอครับถึงได้มาถึงที่นี่” ตาของจินพูดขึ้นทันทีแม่ของทรายเองก็ยิ้มรับ
“ป่าวค่ะ คือเห็นว่าไปเล่นคนเดียวเลยเดินมาส่งค่ะ” แม่ของทรายพูดบอก ตาของจินถอนหายใจออกมาเบาๆ
“นึกว่าไปเกเรจนทำใครเดือดร้อน” ตาของจินพูดพร้อมมองจินยิ้มๆเพราะตอนนี้จินทำหน้างอไปเรียบร้อยแล้ว
“ไม่ค่ะจินเป็นเด็กที่น่ารักมากค่ะ ขอโทษนะคะถ้าจะถามว่าคุณเป็นอะไรกับจินหรอค่ะ” แม่ของทรายถามอีกเพราะดูจากชายชราตรงหน้าแล้วไม่น่าจะเป็นพ่อของจินได้
“ผมเป็นตาของจินน่ะครับ พ่อแม่ของเจ้าจินเสียไปนานแล้วครับ” ตาของจินพูดทำให้แม่ของทรายที่ถามถึง
กลับหน้าเสียทันทีเพราะคิดว่าตนเองถามอะไรที่ไม่สมควร
“งั้นดิฉันขอตัวกลับก่อนะคะ” แม่ของทรายพูดลาเพราะไม่อยากรบกวนไปมากว่านี้แต่ทรายรั้งแม่ของเธอเอาไว้
“จินมาเล่นกับเราอีกนะ” ทรายพูดบอกกับจิน จินพยักหน้ายิ้ม แม่และทรายจึงพากลับบ้าน
พอถึงบ้านแม่ของทรายอดที่จะเล่าเรื่องความน่ารักของจินให้สามีฟังไม่ได้ ระหว่างที่เธอเล่าไป
สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสุข ผู้เป็นสามีเห็นแบบนั้นแล้วก็รู้สึกมีความสุขไปด้วย
เวลาผ่านไป 1 เดือนจินกับทรายมาเล่นด้วยกันทุกวัน วันหยุดจินก็เริ่มมานอนค้างที่บ้านของทราย
เพราะทรายอยากให้นอนด้วย เธอมักชวนจินเล่นอะไรแปลกๆเช่น กระโดดลงไปในบ่อโคลนเอย
ไปเล่นใต้ตึกร้างเอย ชวนทำอาหารแปลกๆเอย และถึงแม้ว่าทรายจะรู้ว่าตนเองอายุน้อยกว่าจิน
แต่ก็ไม่ยอมเรียกจินว่า”พี่”แค่เพียงเพราะว่าจินตัวเล็กกว่าทราย
ยิ่งไปกว่านั้น จินยังเรียกทรายว่า”พี่ทราย”อีกด้วย
และเมื่อจินอายุได้ 13 ปี พ่อแม่ของทรายก็ได้ไปขอตากับยายของจินมาเลี้ยงราวกับเป็นลูกบุญธรรมเลยก็ว่าได้
พ่อแม่ของทรายเอ็นดูจินมาก ทั้งสองเชื่อว่าลูกคนแรกที่พวกเขาเสียไปตั้งแต่ตอนทรายจะเกิดคือ”จิน”
เพียงแต่คราวนี้ไม่ได้มาเกิดกับตนเท่านั้นเอง ทั้งคู่ส่งจินเรียนไปพร้อมๆกับทราย
ทั้งสองคนตัวติดกันตลอดแทบจะเป็นฝาแฝด ไม่ว่าจะไปไหน ไปทำอะไร
ถึงแม้ว่าทั้งคู่จะโตขึ้นแต่จินก็ยังตัวเล็กกว่าทรายอยู่ดี และทรายเองก็ยังคงเป็นคนที่คอยปกป้องจินอยู่เสมอมา
ยาวมากมั้ย แห่ะๆ
อ่านต่อได้ที่ http://www.publiish.com/fiction/caterpillar-%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B3%E0%B8%95%E0%B8%B2%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%9C%E0%B8%B5%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%AD-intro/
Guest
