หลังจากมีแรงบรรดาลใจในการเขียนนิยายในเว็บมาได้ไม่นาน ก็เริ่มเขียนไม่ออกแล้ววค่าานักอ่านทั้งหลายจ๋า ไม่อดทน ไม่เก่ง ไม่สู้เอาส่ะเลยสินะ
แต่ หลังจากเขียนนิยายไม่ออก ก็เลยขอพักก่อนนน
แล้วมาเขียนเรื่องเล่าเรื่องนี้แทน
พอเขียนเสร็จปุ๊ป เห้ยยยย
มีแรงบรรดาลใจ
ในการเขียนนิยายต่อแล้วว คิดออกแล้วว 555+
ความจริงเรื่องนี้ผู้เขียน
แค่เขียนเก็บไว้ในไดอารี่ไว้อ่านเองเท่านั้น
พอดีนั่งว่างๆเลยเขียนมันขึ้นมาจากความคิด ณ ตอนนั้น
ถึงแม้จะมีคนอ่านไม่อ่าน ก็อยากเอามาลงไว้ก่อน
เผื่อมันอาจจะเป็นแรงบรรดาลใจอะไรเล้กน้อยๆแก่ผู้อ่านได้บ้างเนอะ