เขาเรียกข้าว่าเสี่ยเป้ยหมอเทวดา

‘เสี่ยเป้ย’ ต้องมารักษาอาการคุณชายตระกูลหยาง...  

ในฐานะหมอของเขาต้องรักษาจนกว่าผู้นั้นจะหาย 

อาการของคุณชายผู้นี้ 

‘นกเขาไม่ขัน’ ไม่สามารถทำเรื่องอย่างว่าบนเตียงได้ 

ฝีมืออย่างเสี่ยเป้ยที่ถูกชาวบ้านเรียกว่าหมอเทวดา ไม่มีทางที่จะรักษาอาการเช่นนี้ไม่ได้ 

แต่มันกลับผิดเพี้ยนไปหมดในเมื่อคุณชายผู้นั้นไม่ได้ป่วยเป็นโรคร้ายจนเกิดอาการเช่นนั้น ยาและแพทย์โบราณรักษาไม่ได้ 

‘คุณชายหยางไห่’ เกิดจากทางด้านจิตใจ ยากที่จะแก้ไขยิ่งกว่า 

ปากก็บอกแล้วว่ารักษาไม่ได้ แต่เขายังคงถูกตามตื้อ? 

ชายผู้นั้นอยากให้จับส่วนนั้นของตน... 

. 

. 

. 

ข้าเวทนาหญิงสาวที่ต้องร่วมเตียงกับคุณชายนี้ยิ่งนัก ขนาดอาการเป็นเช่นนี้ ยัง.... แล้วถ้าส่วนนั้นใช้การได้ ข้าว่าไม่เจ็บก็เจียนตาย