เด็กเก็บขยะ

ตอนที่ 1 บ้านแสนสุข 

       ยามค่ำคืน ณ บ้านหลังเล็กๆ หรือที่ใครๆ พากันเรียกว่าเพิงพัก ตั้งอยู่ที่ชายป่าคอนกรีต ไม่ไกลจากโรงเรียนของหมู่บ้านมากนัก สมาชิกทั้งห้าของบ้าน อันมี พ่อ แม่ นอนอยู่ในมุ้ง บนแขนข้างซ้ายของแม่มีเด็กหญิงตัวเล็กใช้ต่างหมอนนอนอยู่ อีกมุ้งหนึ่งใกล้ๆ กันมีพี่สาวและน้องชายตัวกลมๆ นอนอยู่ ไม่ว่าบ้านหลังนี้จะเป็นบ้านหลังเล็กๆ หรือเพิงพักตามที่ใครๆ เรียกกัน แต่ที่แห่งนี้ก็เป็นที่ที่ให้ความรัก ความอบอุ่นแก่พวกเขาทุกคน นอกจากตัวบ้านแล้ว บริเวณบ้านของเขาก็แตกต่างจากคนอื่น ที่บ้านของเขาผู้เป็นแม่เล่าให้ลูกๆฟังว่า ที่ดินนี้ตายายยกให้เมื่อตอนตกลงใจจะอยู่ด้วยกัน พ่อเป็นคนมาจากต่างจังหวัด ตาและยายเห็นหน่วยก้านดีจึงให้อาศัยอยู่ด้วยและช่วยทำนา ตาและยายไม่ได้รังเกียจเมื่อรู้ว่าพ่อและแม่มีใจให้กัน พ่อและแม่แบ่งที่ดินขายไปส่วนหนึ่ง เมื่อได้เงินมาพ่อไม่ได้นำเงินไปปลูกบ้านหลังใหญ่ๆ หรือซื้อรถขับโก้ๆ พ่อและแม่ตกลงกันว่าจะนำเงินมาพัฒนาที่ดินแปลงเล็กที่เหลืออยู่ โดยยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียง พ่อจ้างรถแบคโฮมาขุดสระเพื่อมีน้ำไว้ใช้และเลี้ยงปลา ดินที่ขุดขึ้นมาใช้ถมที่ปลูกบ้านกันน้ำท่วม นอกจากนั้น ก็ช่วยกันปลูกผักสวนครัว 

       นายเกียรติผู้เป็นพ่อมีอาชีพรับจ้างกวาดถนนและตลาด ทุกเช้าเขาจะตื่นมาเก็บผักสวนครัว แล้วนำมาให้นางเอี่ยมผู้เป็นภรรยาหรือแม่ของเด็กๆ ทั้งสาม จัดใส่ถุงบ้าง เป็นกำบ้าง ให้สามีนำไปส่งแม่ค้าในตลาด หลังจากที่เอี่ยมจัดการให้ลูกๆ ไปโรงเรียนเรียบร้อยแล้ว จึงจะออกไปช่วยสามี เช้านี้ก็เช่นเดียวกันกับทุกวันที่ผ่านมา 

เสียงไก่ขัน เอ้ก อี เอ้ก เอ้ก ซ้ำไปมาอยู่หลายรอบ ราวกับจะปลุกให้สองสมาชิกในอีกมุ้งหนึ่งตื่นเสียที พ่อเก็บผักจวนจะหมดสวนแล้ว น้ำใจพี่สาวคนโตกำลังนอนบิดตัวไปมาก่อนจะลุกจากที่นอนจากนั้นแกล้งเอามือไปดันพุงเจ้าคนดีน้องชายตัวอ้วนกลมที่ชอบนอนดิ้นมาชนตอนกลางคืน เจ้าคนดีได้แต่ส่งเสียง อืออืออาอา แล้วใช้มือปัดไปมา น้ำใจลุกจากที่นอนแล้วปลดสายมุ้งลงให้คลุมตัวคนดี นั่นแหละที่จะทำให้คนดีลุกจากที่นอนได้ 

“พี่น้ำใจ ทำไมต้องทำอย่างนี้ทุกวัน กำลังฝันดีอยู่ต้องตื่นทุกที” เสียงใสๆ ของไพเราะตะโกนมาจากในครัวข้างๆบ้าน “อย่ามัวแต่ฝันอยู่เลยพี่คนดี มาดูอะไรนี่ เราได้ลูกเจี๊ยบตั้ง 7 ตัวเลยนะ น่ารักจัง” คนดีรีบออกจากมุ้งจะลงไปดูลูกเจี๊ยบ น้ำใจดึงตัวคนดีไว้ “ตื่นทีหลังเก็บที่หลับที่นอนก่อนนะจ้ะ” คนดีทำหน้าบอกบุญไม่รับถามกลับว่า “แล้วพี่น้ำใจล่ะ” “อ๋อ ตื่นก่อนไปอาบน้ำล้างหน้าล้างตาไงจ้ะคนดี” พี่สาวลากสียงคำว่าคนดียาวมากเป็นการเยาะเย้ยแล้วเดินจากไปอาบน้ำ ปล่อยให้คนดียืนบ่นงึมงำอยู่คนเดียว 

คนดีรีบอาบน้ำแล้ววิ่งมาสมทบกับ ทุกคนที่กำลังช่วยกันเก็บตำลึงข้างรั้วอยู่ สักพักก็ได้ยินเสียงแม่ร้องบอกว่า “อาหารร้อนๆ แสนอร่อย พร้อมเสิร์ฟ แล้วจ้า” พวกเขารีบไปล้างมือ ในขณะที่ลูกๆ กำลังกินอาหารเช้ากันอย่างเอร็ดอร่อย แม่ก็นั่งกำผักตำลึงและจัดผักอื่นๆให้พ่อ  

พ่อจะเป็นคนแรกที่ออกจากบ้าน และเหมือนเช่นเคยพ่อจะเรียกคนดีไปหาแล้วสั่งการว่า “คนดีเจ้าเป็นลูกผู้ชาย ตั้งใจเรียน อย่าเกเร และต้องคอยดูแลพี่ และน้องของเจ้าให้ดี” เหมือนเช่นเคย คนดีจะรับคำพ่อเสมือนหนึ่งทหารรับคำสั่งจากผู้บังคับบัญชา “ทราบ ครับผม” “ท่านี้สงสัยฝึกตอนฝันเมื่อเช้าแน่เลย ในฝันคงคิดว่าตัวเองเป็นทหารไปแล้วจริงๆ” ไพเราะส่งเสียงหัวเราะที่พี่คนดีโดนยั่ว เมื่อช่วยแม่เก็บสำหรับกับข้าว และล้างจานแล้วเด็กๆ   ทั้งสามจะไปที่หน้าพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร พ่อของปวงชนชาวไทย แล้วก้มลงกราบพร้อมทั้งกล่าวว่า “พวกเราสัญญาว่าจะเป็นคนดี” ก่อนออกจากบ้านเด็กๆเข้าไปสวัสดีแม่แล้วพากันเดินไปโรงเรียน