กริ๊งงงงงงง!!!! เสียงนาฬิกาปลุกอันแสนน่ารำคาญของฉันดังขึ้นบ่งบอกว่านี่เป็นเวลา 7 โมงเช้าวันจันทร์ ได้เวลาเช้าอันสดใสของเด็กม.ปลายอย่างฉัน
" ไอวาาาา ~ ตื่นได้แล้วลูกเช้าแล้ว "
เสียงแม่ดังมาจากข้างล่างเพื่อปลุกฉัน
" คะแม่ น่าตื่นแล้วคร่าาาาา "
ฉันตอบกลับแม่เหมือนปกติในทุกวันและเดินไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปโรงเรียนอันแสนที่จะน่าเบื่อ แต่ก็ต้องไปทุกวัน เห้อออออออออ
อ๋อใช่คะ ฉันลืมแนะนำตัว ฉันชื่อว่า ไอวา อายุ 16 ปี กำลังศึกษาอยู่มัธยมปลายปีที่ 4 สายวิท คณิต ที่โรงเรียนหญิงล้วนที่มีชื่อเสียงระดับประเทศ และเป็นลูกสาวคนเดียวของแม่ที่ควบตำแหน่งผอ.โรงพยาบาลเอกชน ฉันกับแม่เลยไม่ค่อยมีเวลาที่จะได้เจอหรือพูดคุยกันสักเท่าไหร่ จะมีก็แต่ ผมรอนสีน้ำตาลอ่อนธรรมชาติ นัยตากลมโตสีน้ำตาล ผิวสีน้ำผึ้ง จมูกสวยได้รูปและปากอมชมพู โดยที่ไม่ต้องทาลิป ที่เห็นอยู่บ่อยๆในกระจกและทำให้ฉันจำได้ว่าแม่ฉันหน้าตาเป็นยังไง แล้วก็พี่อัดที่เป็นคนขับรถไปรับ ไปส่ง ฉันที่โรงเรียน และพี่นิดที่เป็นคนดูแลบ้านทั้งเรื่องความสะอาด อาหารการกินของฉัน งานบ้านทุกอย่างด้วยคะ แต่ฉันไม่ได้น้อยใจแม่อะไรหรอกนะคะ ออกจะชอบด้วยซ้ำที่ใช้ชีวิตแบบนี้
ณ ห้องเรียน
" ไอวาาาาา " เสียงเพื่อนสนิทตัวแสบทั้งสองดังมาจากด้านหลังให้ทันทีที่ฉันเดินมาถึงห้องเรียน
" ว่าาไงไม่ทราบ เรียกสะดัง " ฉันตอบยัย เอญ่า ที่เป็นลูกครึ่งไทย สิงคโปร และ ฮานะ ลูกครึ่งไทย ญี่ปุ่น
" ก็ป่าววววแค่จะบอกว่าฉันเห็นพี่แชมเปญแฟนแกไปคุยไรไม่รู้กับยัยไอรินอยู่ที่โรงอาหารอะ "
" ห๊ะ!!!! ว่าไงนะ นี่มันจะไม่เลิกวุ่นวายกับคนของฉันใช่ไหมวะ !! " ฉันพูดไปพรางลุกขึ้นและเดินออกจากห้องเรียนเพื่อไปโรงอาหาร
ณ โรงอาหาร
" พี่แชม!!!! " ฉันเรียกแฟนที่เป็นสาวหล่อที่ควบลูกครึ่งเยอรมันหน้าถอดแบบมาจากพ่อเป้ะๆ แบบว่าสูง 170 ผมบลอนทอง ตาสีน้ำตาลอ่อน ผิวขาวเนียน คิ้วเข้มสีน้ำตาล จมูกโด่งเป็นสัน ปากสวยได้รูป ที่กำลังยืนคุยกับยัยไอรินตัวแสบคู่ปรับของฉันอยู่ ณ ตอนนี้
" คะ น้องไอวา " พี่แชมเปญ ตอบกลับมาแบบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
" ทำไมถึงมาคุยกับมันอยู่ตรงนี้คะ วาเคยบอกพี่แล้วว่าให้อยู่ให้ห่างจากยัยนี่ไม่ใช่หรอคะ " ฉันพูดเสียงดังแบบไม่สนใจว่าใครจะมองฉันยังไง
" อ๋อ พอดีพี่มาคุยเรื่องชมรมน่ะ น้องเขาสนใจจะเข้าชมรมเชียร์พี่ก็เลยแนะนำให้ไปคุยกับหัวหน้าชมรมที่เป็นเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกับพี่น่ะจ้ะ "
พี่แชมเปญตอบกลับเสียงหวาน
" ไม่มีอะไรแน่นะคะ " ฉันถามกลับเสียงเข้ม
" ไม่มีจ๊ะะะ "
" งั้นก็คงคุยจบแล้วใช่ไหมคะ ไปกันได้แล้วมั้งคะพี่แชม " ฉันพูดพร้อมจับมือพี่แชมเปญเพื่อที่จะเดินกลับไปขึ้นตึกเรียน
" จบพอดีเลยจ้ะ ไปกันเถอะ " พี่แชมตอบกลับพร้อมกับหันมาโอบฉันเพื่อให้หันไปอีกด้านแล้วเดินขึ้นตึกเรียน
" ว๊ายยยยหึงแฟนจนหน้ามืดตามัว ไร่ขู่เขาไปทั่ว แหวะ หวงนักไม่ล่ามไว้วะ " เสียงยัยไอรินพูดกับเพื่อน
" เมื่อกี้ว่าไงนะ !? " ฉันดึงมือพี่แชมออกและหันกลับไปประชันหน้ากับยัยไอริน
" ก็ได้ยินแล้วนิ จะถามอีกเพื่อ ? " ยัยไอรินตอบกลับพร้อมกับทำหน้าตาเหมือนเป็นตะคริวที่หน้า
ตุ๊บ!!! อ้ายยย!!! โอ๊ยยยยยย!!! เสียงยัยไอรินกำลังโวยวายแหกปากหลังจากที่โดนฉันถีบลงไปนอนกองกับพื้น และขึ้นคร่อมไปนั่งบนตัวเพื่อตบสั่งสอนให้กับปากที่อยู่ไม่สุข
" ไอวาพอแล้วแก รีบไปเถอะเดี๋ยวครูมา ฮานะช่วยหน่อย " ยัยเอญ่าพูดไปพร้อมกับมาดึงฉันออกไปจากร่างของยัยไอริน
ณ ห้องน้ำ
" เป็นไงบ้างแก " เอญ่าถามเพื่อนตัวแสบที่พึ่งก่อเรื่องกลางโรงอาหารมาหมาดๆ
" ยัยวาน่ะมันไม่เป็นอะไรหรอก แต่ไอคนที่เป็นนี่ดิน่าจะยัยไอรินมากกว่า " ฮานะตอบกลับแบบรู้ทัน
" ก็สมแล้วปะ ปากดีนักนิ " ฉันตอบกลับเพื่อนสนิทแบบอารมณ์ขุ่นๆเพราะยังไม่หายโมโหเท่าไหร่หนัก
" เอาๆแกรีบๆแต่งตัวเข้าเถอะ เดี๋ยวต้องเข้าไปเรียนถ้าครูมาก่อนนี่ตายแน่ๆนะ " เอญ่าเร่งเพื่อน
" เออรู้แล้วน่าาา " ฉันตอบกลับพร้อมกับรีบจัดการตัวเองและรีบเดินออกจากห้องน้ำ
ณ ห้องเรียน
" เออ แกฉันว่าจะถามอยู่ว่าตอนเกิดเรื่องพี่แชมไปไหนวะ " เอญ่าถามเพื่อน
" โอยยยย เขาไปตั้งแต่ไอวาถีบยัยไอรินร่วงแล้วย้ะ " ฮานะตอบกลับแบบเอือมๆ
" เอาตัวรอดเก่งชิบ " เอญ่าบ่น พร้อมกับเบ้ปากมองบน
" แกทำไมพี่แชม ไม่ตอบไลน์ฉันเลยวะ ฉันพิมไปเยอะมากแล้วนะ " ฉันพูดด้วยความโมโห
ครืนนนนน ครืนนนนน ครืนนนนนน โทรศัพท์ที่อยู่ในมือฉันสั่น
" อาย !!! เหอะ!! พูดมาได้ เรื่องก็เกิดจากตัวเองปะวะ " ฉันโวยวายหลังจากอ่านข้อความไลน์ของพี่แชม
" อะไรวะ ? " เอญ่าถามด้วยความตกใจ
" ทะเลาะชัวร์ " ฮานะตอบกลับแบบเสียงนิ่งๆ
" ก็ถ้าไม่ไปคุยกับมันตั้งแต่แรกเรื่องจะเป็นงี้ปะวะ คิดว่าตัวเองอายเป็นคนเดียวไง " ฉันหันมาโวยวายกับเพื่อนหลังจากที่คุยกับพี่แชมจบ
" แกก็น่าจะรู้ว่าเขาเป็นคนยังไง " ฮานะตอบกลับ
" เอาละทุกคน!!! นั่งประจำที่ วันนี้ครูมีสมาชิกใหม่มาแนะนำ น้องเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมาจากญี่ปุ่นอยู่ชั้นมัธยมต้นปีที่3 แต่น้องได้สอบวัดระดับและสามารถเข้ามาเรียนเทียบกับพวกเราได้ " คุณครูคาบแรกโฮมรูมพูดขึ้น ทำให้ฉันกับเพื่อนต้องจบบทสนทนาลงและหันหน้าเข้ากระดานแทน
" เอาละ แนะนำตัวสิ " ครูพูดพร้อมกับผายมือให้กับสมาชิกใหม่
" ยูตะ กุมิ ยินดีที่ได้รู้จัก ฝากตัวด้วยคะ " สมาชิกใหม่กล่าวแนะนะตัวพร้อมกับโค้งเพื่อทำการเคารพแบบญี่ปุ่น
" เนิร์ด มากแม่ เด็กญี่ปุ่นเป็นงี้ทุกคนปะวะ " เอญ่าถามด้วยความสนุก
" ฉันว่าไม่นะแก แกดูอย่างฉันเด้ะ 55555555 " ฮานะตอบกลับ
" แกว่า เนิร์ดๆแบบนั้นถ้าสวยๆอย่างไอวาไปจีบ น้องเขาจะเอามันปะวะ " เอญ่าถามพร้อมเบิกตากว้าง
" ฉันว่าไม่วะ ไม่แลเลยด้วยแหละฉันว่า 555555555 " ฮานะตอบกลับแบบสนุกปาก
" พนันไหมละ ถ้าฉันสามารถทำให้น้องมาสารภาพรักกับฉันได้ในวันวาเลนไทน์ที่จะถึงนี้ พวกแกต้องทำทุกอย่างที่ฉันสั่งโดยไมม่ข้อแม้ เป็นเวลา 2 อาทิตย์ " ฉันท้าเพื่อนรักกลับไปด้วยความสนุก
" อะด้ายยยยยยยย แต่ถ้าแกแพ้แกต้องเลิกกับอีพี่แชมนั้น เคปะ? " เอญ่ากับฮานะท้าทายความใจกล้าของเพื่อน
" ตกลง " ฉันตอบกลับแบบไม่ต้องคิด
Guest
