เธอยัยเด็กผมเปียขี้ฟ้อง และผมก็เหมือนเด็กโรคจิตชอบแกล้ง....
"คุณครูขา..........พรีเมียร์แกล้งหนูค่ะ"
คุณครู:เด็กชายพรีเมียร์ ครูบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าแกล้งเพื่อน
ผม:เปล่าครับ ผมไม่ได้แกล้ง ผมโดนใส่ร้าย
คุณครูมองหน้าผมและมองมือของผม
คุณครู:และที่มือคืออะไร
ผมก้มมองมือของตัวเอง ตายห่า...... หลักฐานคามือ ใช่ครับ......ผมเอามือดึงเปียของเด็กผู้หญิงคนนั้นอยู่
และตอนนี้ยัยนั่นร้องไห้ใหญ่เลย
อะไรว่ะ....ก็แค่ดึงเปียเอง ยัยเด็กขี้แย
และแล้วผมก็โดนทำโทษโดยการเรียกผู้ปกครองตั้งแต่อยู่เตรียมอนุบาล เป็นไงละคับ วีรกรรมของผม และเนี่ยก็ไม่ใช่ครั้งแรกซะด้วย ผมโดนเรียกบ่อยจนป๊าม๊าครับ.........โปรดจงชิน
เมื่อมีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งต่อไป เพราะผมมันเด็กดื้อครับ ผมชอบแกล้งเพื่อนไม่ว่าจะดึงเปียบ้าง เปิดกระโปรงบ้าง แกล้งจิ้กจกตุ๊กแกแมลงสาบของปลอมบ้างของจริงบ้างแล้วแต่จะหามาได้ เห็นเพื่อนกรี๊ดเสียงหลง ผมโครตชอบ โดยเฉพาะยัยเด็กตัวเล็กตาโตผมเปียตัวขาวหน้าตาน่ารักผมโครตชอบแกล้งเธอเลย เพราะทุกครั้งที่ผมแกล้ง เธอจะชอบ
"คุณครูขา....พรีเมียร์แกล้งหนูค่ะ"
"เอาอีกแล้วนะเด็กชายพรีเมียร์ คุณครูคงต้องเรียกผู้ปกครองของเธออีกแล้ว"
และดูสิ่งที่ยัยเด็กนั่นทำลับหลังคุณครูสิ แลบลิ้นใส่ 'แบร่' ฝากไว้ก่อนเถอะยัยเด็กขี้ฟ้อง สิบปีไม่สายไปที่.........พรีเมียร์คนนี้จะแก้แค้น