แสนเสน่หา 25++

“พี่ตุ้งขา...น้องแพรเจ็บ”

เสียงออดอ้อน อ่อนหวาน คล้ายจะมีเสียงสะอื้นนิดๆ

ดังลอดออกมาจากร่างเล็กกลมกลึง ที่แผ่นหลังแบบบาง ติดกับผนังห้องนอนสีม่วงอ่อนอมชมพูหวานแหวว

ร่างเล็กเปลือยเปล่า ขาวนวลเนียน

ถูกคร่อมลํอคตัว

กักไว้ด้วยแขนแข็งแรงทรงพลัง

ของคนร่างสูงใหญ่ที่เปลือยเปล่าไปทั้งตัวไม่ต่างกัน

ตอนนี้ กำลังย่อกาย

ใช้ความ’แข็ง’ของร่างกาย

สอดแทงเข้าแทงออกเข้ารูเสียว ฉ่ำน้ำสีชมพูอ่อนบางใส

บางครั้งก็ซอยแรงๆ ไปตามขอบแคม

คล้ายลงโทษ เด็กดื้อ

ดวงตาหวานมีน้ำตาคลอนิดๆ แหงนเงยใบหน้าขึ้น

สบตาดุ ฉายความจริงจัง

ไร้ความขี้เล่น และ อารมณ์ดี อย่างที่ใครๆในกลุ่มคนใกล้ชิดสนิทสนม มักได้เห็นกันบ่อยๆ

หน้าตาบึ้งตึงอย่างหนัก บ่งบอกถึงสภาวะอารมณ์ที่ไม่ปกติ

พี่ตุ้งกำลังโกรธจัด

ไม่ยอมฟังเหตุผลอะไรเลย

น้องแพร กำลังโดนลงโทษ

ฮืออออออออ

พี่ตุ้ง คนใจร้าย