Vampire in love รักร้ายของนายแวมไพร์ (NC)

Y

จบ Vampire in love รักร้ายของนายแวมไพร์ (NC)

Vampire in love รักร้ายของนายแวมไพร์ (NC)

memorymay

Y

4
ตอน
15.1K
เข้าชม
75
ถูกใจ
1
ความคิดเห็น
42
เพิ่มลงคลัง

“เป็นของผมนะครับ 

 

คุณหนู 

…. 

 

สิ้นคำขอจากคนที่กำลังทาบทับร่างไว้อยู่ แทมินได้แต่พยักหน้าเบาๆด้วยความเขินอายแม้ในใจจะอดหวั่นๆไม่ได้แต่ถ้าคนๆนี้คือจงฮยอน 

 

เขาก็ไม่มีอะไรต้องกลัวอีกต่อไป 

…. 

แทมินหลับตาลงเมื่อริมฝีปากเย็นเฉียบทาบทับลงมาอย่างร้อนแรงที่กลีบปากบาง ลิ้นร้อนตวัดไปมาอย่างชำนาญเพื่อควานหาความหอมหวานในโพรงปากเล็กขณะที่มือหนากำลังไล้ไปมาที่ผิวกายขาวเนียนใต้ร่มผ้า แม้อยากจะโถมกายเข้าไปแสดงความเป็นเจ้าของมากแค่ไหนแต่ก็ต้องยั้งไว้ 

.. 

ด้วยอีกฝ่ายคือคนรัก 

 

“ถ้ารู้สึกไม่ดีก็บอกผมนะครับ”เอ่ยบอกด้วยความเป็นห่วงในโรคประจำตัวของอีกคน 

“ฮะ 

…… 

”เสียงหวานตอบออกไปก่อนที่จะแปรเปลี่ยนเป็นเสียงครางหวานแทนเมื่อจมูกโด่งกดลงมาที่ซอกคอขาวแล้วเริ่มซุกไซร้ไปมาเพื่อสูดดมความหอมที่ตนหลงใหลนักหนา พลันริมฝีปากเย็นเฉียบก็ขบเม้มที่ผิวเนื้อนุ่มเบาๆที่ตีตราความเป็นเจ้าของด้วยรอยรักของตน 

 

“พี่จง 

….. 

”เสียงครางที่ออกมาจากลำคอของคนใต้ร่างทำเอาจงฮยอนแทบจะคลั่งตายด้วยความสุขสม ริมฝีปากละออกจากคอหอมๆเพื่อจูบไล้ต่ำลงมาเรื่อยๆบริเวณเหนืออกที่โผล่พ้นคอเสื้อกว้าง 

.. 

และจงฮยอนก็ไม่ยอมให้มันอยู่ขวางทางนานนัก 

.. 

มือหนาจัดการถอดมันออกอย่างเบามือแล้วโยนทิ้งไปอย่างไม่ใยดี 

ร่างกายที่ไร้อาภรณ์ท่อนบนของแทมินตรึงสายตาคู่คมได้อยู่หมัด 

.. 

เรือนกายขาวเนียนน่าสัมผัสปรากฎเด่นชัดในม่านการมองเห็น จงฮยอนจ้องมองภาพตรงหน้าด้วยความหลงใหลอย่างที่สุด 

 

เรียกให้ดวงหน้าขาวแดงระเรื่อขึ้นอีกครั้ง 

“พี่จง 

 

จ้องทำไมฮะ 

…. 

 

“คุณหนูสวยเหลือเกิน 

 

”เสียงแหบพร่ารำพึงออกมาด้วยความพึงพอใจ นิ้วเรียวไล้ไปมาที่แผ่นท้องเนียนลากไล้ขึ้นมายังเนินอกเล็กทั้งสองข้างๆที่เริ่มตั้งชูชันด้วยอารมณ์ปรารถนาที่ร่างใหญ่กว่าปรนเปรอให้ จงฮยอนไม่เสียเวลาอีกต่อไป 

 

เขาก้มลงจูบไล้พร้อมมอบรอยรักที่อณูของร่างบอบบางส่งให้คนใต้ร่างต้องแอ่นตัวขึ้นด้วยความเสียวซ่านเมื่อลิ้นเย็นเฉียบเลียไล้ขึ้นมาหยุดที่เนินอกของตน จงฮยอนแอบลอบยิ้มด้วยความพึงใจเมื่อเห็นดวงตาคู่หวานจ้องมองมาอย่างไร้เดียงสาแล้วจึงจัดการครอบครองยอดอกสีหวานนั้นด้วยปากของตน 

“ฮ๊ะ 

…. 

พี่จง 

….. 

อ๊ะ 

…. 

อ่าห์ 

…! 

 

แทมินครางออกมาไม่เป็นศัพท์เมื่อเรียวลิ้นเย็นตวัดไปมาบนจุดที่ไวต่อการสัมผัสอย่างชำนาญก่อนดูดกินราวกับเป็นของหวานที่แสนอร่อย 

.. 

มือบางขยุ้มเรือนผมของคนบนร่างไว้แน่นเพื่อระบายอารมณ์ที่กำลังพลุ่นพล่านในกาย 

.. 

ดวงหน้าที่เจือความทรมานนิดๆเชิดขึ้นด้วยความเสียวซ่านที่ประดังเข้ามาอย่างไม่ขาดสายขณะที่ริมฝีปากก็ครวญครางชื่ออีกฝ่ายไม่หยุด 

“พี่จง 

….. 

พี่จงฮะ 

….. 

 

ลิ้นเย็นเฉียบละจากยอดอกแสนหวานที่ได้ก้มลงไปกวาดชิมฝากความรักเอาไว้ก่อนจะไล้มาเรื่อยๆจนถึงท้องน้อย ดวงตาคมเหลือบขึ้นเพื่อลอบสังเกตปฏิกิริยาของแทมินแต่เมื่อพบเพียงสีหน้าที่แสดงถึงความสุขที่ทะล้นทะลักมือหนาจึงไม่ลังเลที่จะปลดปราการที่ปกปิดร่างกายสองชิ้นสุดท้ายออก 

.. 

ร่างบอบบางไร้อาภรณ์ปกปิดสั้นสะท้านเมื่อร่างกายต้องความเย็นจากเครื่องปรับอากาศในห้อง 

.. 

หากแต่ก็รู้สึกร้อนจนแทบละลายในคราเดียวกันยามที่สายตาคู่คมจ้องมองร่างเปลือยเปล่าด้วยอารมณ์ปรารถนา มือบางเตรียมจะย้ายลงไปปิดส่วนสงวนของตนที่กำลังแสดงถึงความต้องการอย่างเต็มที่หากแต่มือหนากว่าก็จับไว้เสียก่อน 

“ไม่เห็นต้องอายเลยนะครับ”เอ่ยเบาๆพลางจูบไล้ที่ต้นขาขาวอย่างรักใคร่ “คุณหนูต้องการผมใช่มั้ยครับ” 

 

………………………….. 

”คนตัวเล็กไม่ตอบหากแต่พยักหน้าแทนด้วยความเขินอาย เมื่อเห็นดังนั้น 

 

ริมฝีปากเย็นเฉียบจึงก้มลงไปครอบครองส่วนอ่อนไหวของร่างบางทันที 

“อ๊ะ 

!! 

พี่จง 

…! 

พี่จงฮะ 

…!... 

อ่าห์ 

!... 

แทมิน 

…. 

แทมินเสียว 

…. 

 

เสียงหวานยังคงครวญครางออกมาไม่ขาดยามที่เขาปรนเปรอแก่นกายนั้นด้วยความรักอย่างหมดหัวใจ มือหนาเอื้อมไปตึงสะโพกที่เตรียมจะยกหนีให้รับความสุขที่ตั้งใจมอบให้ให้เต็มที่และนั่นก็ยิ่งเรียกเสียงครางจากแทมินได้มากกว่าเดิม 

…. 

“พี่จง 

…. 

ทะ 

 

แทมิน 

…. 

อ๊ะ 

…. 

อ๊า 

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

 

แทมินร้องออกมาสุดเสียงเมื่อถึงสุดปลายทางของอารมณ์ กายบางกระตุกอย่างแรงเพื่อปลดปล่อยความต้องการที่อัดอั้นออกมาและจงฮยอนก็ไม่ได้รังเกียจแต่อย่างไร ริมฝีปากเดิมดูดซับของหวานจากกายบางไว้หมดสิ้นก่อนจะก้มลงไปและเล็มราวกับเป็นน้ำหวานที่รสชาติดีนักหนา 

 

ดวงตาที่พร่าเลือนของแทมินเห็นคนตัวโตกว่าค่อยๆหยัดกายขึ้น 

.. 

ก่อนจะถอดเสื้อผ้าของตนออกไปอย่างรวดเร็ว 

 

เผยให้เห็นถึงร่างกำยำที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อสมชายชาตรี 

.. 

ขับให้ร่างตรงหน้าดูน่าหลงใหลนักหนาเสียจนมือบางเผลอเอื้อมไปแตะที่แผ่นท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเรียงตัวสวยงามอย่างลืมตัวและนั่นก็ทำให้เจ้าของร่างพอใจยิ่งนัก 

 

“ผมรักคุณหนูนะครับ 

…. 

 

“แทมินก็รักพี่จงฮะ 

……. 

”เอ่ยเบาๆพลางยกมือขึ้นลูบไล้แผ่นหลังนั้นไว้ 

.. 

“ผมขอนะครับ 

….. 

”จงฮยอนกระซิบเบาๆก่อนจะขบที่ใบหูนิ่มจนร่างบางสะดุ้งน้อยๆ 

.. 

มือหนาจัดการจับขาเรียวบางตั้งชั้นขึ้น 

.. 

แล้วค่อยๆสอดแก่นกายของตนเข้าไปในช่องทางสีหวานนั้น 

.. 

“เจ็บ 

!!! 

ขาขาวทั้งสองข้างหุบเข้าปากันอย่างรวดเร็วตามสัญชาตญาณ น้ำตาไหลรินออกมาเมื่อช่องทางที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัสมาก่อนกำลังถูกรุกราน 

.. 

ความเจ็บปวดราวกับต้องของมีคมประดังเข้ามาทันที "พี่จง 

... 

แทมินเจ็บ 

! 

เจ็บมากเลย 

.. 

 

“อดทนนะครับคุณหนู 

 

ฮื้อ 

….. 

”เสียงแหบพร่ากระซิบเบาๆก่อนจะพยายามดันร่างของตนเข้าไปลึกขึ้น มือนานวดเบาๆที่โคนขานั้นเพื่อผ่อนคลายให้กับร่างบาง “แค่ครั้งแรกเท่านั้นนะครับ 

 

ยะ 

…. 

อย่าเกร็ง 

 

 

“เจ็บ 

….. 

เจ็บจัง 

…. 

”น้ำตายังคงไหลรินออกมาเมื่อความเจ็บปวดทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนในที่สุดแทมินก็กรีดร้องออกมาเบาๆเมื่อจงฮยอนดันกายเข้ามาจนสุดและสัมผัสได้ถึงการฉีกขาดของอะไรสักอย่างที่หว่างขา 

.. 

“เป็นธรรมดาของครั้งแรกนะครับ”ดวงตาคู่คมมองสบมาอย่างอ่อนโยนก่อนจะประทับริมฝีปากลงมาเพื่อซับเสียงสะอื้น “ผมจะทำให้คุณหนูมีความสุขนะครับ” 

แม้จะกลัวแค่ไหน แต่ก็เชื่อใจคนบนร่างมากเหลือเกินแทมินได้แต่พยักหน้ารับก่อนจง ฮยอนจะขยับกายเบาๆเพื่อให้คนตัวเล็กได้ปรับสภาพ 

“อะ 

……… 

อ๊ะ 

…..! 

 

เมื่อเสียงร้องของความเจ็บปวดค่อยๆเปลี่ยนเป็นเสียงแห่งความสุขสม จงฮยอนจึงได้เร่งจังหวะขึ้นตามอารมณ์ปรารถนาของตน 

.. 

ความเสียวซ่านที่ประดังเข้ามาส่งให้ใบหน้าหล่อเหลาต้องเชิดขึ้นตามแรงอารมณ์นั้นเช่นเดียวกันกับคนใต้ร่างที่บัดนี้สีหน้าบ่งบอกได้แค่เพียงความสุขที่กำลังทะล้นทะลักเท่านั้น 

 

“ทะ 

 

แทมิน 

……. 

อ่าห์ 

 

”ความปรารถนาส่วนลึกทำให้จงฮยอนเผลอเรียกชื่อของอีกฝ่ายออกมาแทนที่จะเป็นสิ่งที่เคยเรียก 

 

“พี่ 

 

พี่จงฮะ 

 

อะ 

…. 

อ๊ะ 

!!!!!!!. 

”แทมินหอบหายใจแรงเมื่อความปรารถนาใกล้จะพาทั้งคู่ไปสู่สรวงสรรค์เต็มที 

.. 

และในที่สุด 

.. 

เสียงครางของคนทั้งสองก็ดังสอดประสานกันพร้อมกับแรงกระตุกจากความสุขสมที่ร่างสองร่างปรนเปรอให้กันจนสุดทาง 

…. 

อ่านต่อที่เว็บ dek-dค่ะ 

http://writer.dek-d.com/memorymay/story/viewlongc.php?id=1367153&chapter=43 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว