สวัสดีค่ะเราชื่อดิว เราเป็นเด็กต่างจังหวัดตอนนี้ เราอายุ 16 ปีขึ้นมาเรียนที่กรุงเทพฯ ขึ้นมาอยู่กับพ่อแม่และวันนี้ เป็นวันเปิดเทอมวันแรกเรามาเรียนในระดับปวชเพราะพ่อแม่บังคับให้เรียนเรียนบัญชีด้วยนะเพราะคิดว่าคงจบแล้วหางานทำได้แต่ไม่คิดเลยว่าเราจะเรียนได้หรือเปล่าแต่เราคิดว่าเราอยากทำงานหาเงินมากกว่า เป็นเด็กปี 1 ความรู้สึกใสมากแต่ตอนเราอยู่ต่างจังหวัดแล้วไม่ใสเลย55555555555
เราก็เด็กแรดคนนึงดีๆนี่เอง แต่เราเป็นเด็กดีของพ่อกับแม่แต่อยู่กับเพื่อนเราก็เด็กลาดคนนึงนี่แหละ
เปิดเทอมวันแรกก็ไม่มีอะไรมากยังไม่ค่อยได้รู้จักเพื่อนเท่าไหร่แต่ผ่านไปสักพักเราคงจะได้รู้จักและบ้านเราห่างจากโรงเรียนมาก
จะไปโรงเรียนแต่ละที ตั้งตื่นตั้งแต่ตอนเช้านั่งรถเมล์มาโรงเรียน เพราะโรงเรียนเข้าแถวเร็วมากเราใช้ชีวิตมาเรื่อยๆจนเรามีเพื่อนแก๊งนึงชื่อว่า อิม หมวย เพชร มะ
อิ่มเป็นคนสูงผิวเข้มแต่หน้าสวยบ้านนางดูรวยนะเพราะว่า ดูมีของแพงใช้ใส่ทองแต่เราไม่กล้าถามอะไรมากหรอกยังไม่สนิทเท่าไร
หมวยเป็นคนตัวเล็กแต่นิสัยดีเป็นคนตรงๆแมน ๆ มีเรื่องเมื่อไหร่ยัยหมวยออกตัวตลอด ใครมาทำเพื่อนไม่ได้นะหมวยมันรักเพื่อนมาก
ส่วนเพชรเป็นคนตัวเล็ก แต่มีเนื้อหนังนิดนึง เป็นคนที่ไม่ค่อยพูดแต่ไปไหนก็ไปกันนะ
สุดท้าย ยายมะ นางเป็นอิสลามเราเป็นคนตลก มันก็อยู่ไกลเหมือนกันเพื่อนเราทุกคนไม่มีใครชอบบัญชีเลยแต่ก็เลือกเรียนบัญชีก็คิดว่าจบไปมีงานทำเราก็คิดแบบนั้นแต่ก็ต้องเรียนรู้กันต่อไปว่าจะรอดหรือจะร่วงแต่เราคิดว่าคงผ่านไปได้แหละคงไม่ใช่แค่เราที่ ไม่ชอบบัญชีแต่เลือกเรียนบัญชี
ส่วนในเรื่องความรัก เราเคยมีความรักแต่เราก็ต้องเลิกเพราะนิสัยเสียของเราอย่างนึงก็คือการที่ไม่ซื่อสัตย์กับแฟนบ่อยครั้งที่เรานอกใจแฟนเราเสียใจนะที่ต้องเลิกแต่ก็ไม่รู้ทำไมถึงต้องนอกใจแฟนเราเคยคบพี่คนนึงอยู่ที่ต่างจังหวัดตอนนั้นอยู่มัธยมชื่อว่าพี่แซมแต่เราดันเมา พาดไปมีอะไรกับเพื่อน ทำให้เราต้องเลิกกับพี่แซม เรารักพี่แซมมาก แต่เราก็ต้องยอมปล่อยไปเพราะเขารับไม่ได้มันเป็นความผิดของเราเอง เราไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะเมื่อก่อนเราเป็นเด็กดีเรียบร้อยแต่พอเริ่มเข้าโรงเรียนเริ่มรู้จักคนเยอะๆมันทำให้เราเปลี่ยนในช่วงวัยรุ่นเราว่าเราโชคดีแล้วที่รักขนาดนี้ยังไม่ท้องเราไม่ได้ตั้งใจ หรือคิดจะเก็บแต้มแต่ทุกครั้งมันก็คือความผิดพลาดที่เราพลาดกับคนอื่นส่วนกับแฟนมันก็เป็นเรื่องปกติที่จะมีอะไรกัน
แต่ตอนนี้เราไม่มีอะไรจะเสียแล้วเพราะมันเสียไปหมดแล้วฮ่าๆๆ เราเลยคิดว่าเราจะทำทุกอย่างที่เรามีความสุขแต่จะไม่ให้เดือดร้อนพ่อแม่หรอกนะเราเข้ามาเรียนปวชก็ไม่มีอะไรมากหน้าตาเราก็ยังไม่ดีมากเท่าไหร่. แล้วจะมา หมั้น หน้าเด็กกรุงเทพฯไม่ได้
เวลาผ่านไปเราก็เรียนเรื่อยๆเรียนเรียนโดดๆ เรารู้สึกว่า บัญชีไม่ใช่ทางเราเลย เพื่อนๆก็คิดแบบนั้นพวกเราเลยชอบพากันโดดเรียน สอนเพื่อนในห้อง ก็มีดีนะ มีกลุ่มเด็กเรียน มีกลุ่มเด็กแรด มีกลุ่มเด็กโดดก็คือพวกเรา และโรง เรียน มีเปิดให้ย้ายสาขาได้ เราคิดว่าจะย้าย แต่ถ้าย้าย ก็ต้องไปตามเก็บวิชา ที่ห้องใหม่ เรียนไปแล้ว แต่ห้องเรายังไม่ได้เรียน มันดูวุ่นวายกว่าเดิม เราเลยคิดว่า ทนทนเรียนไปแหละ 3 ปีเอง เดี๋ยวก็คงจบ เราเรียนมาเรื่อยๆจน 1 เทอม เราคิดว่าเราคงอดทนกับมันได้ เพราะเราก็ไม่ได้ตั้งใจเรียนขนาดนั้น เราก็ เรียนเรียนเล่นๆ แรดบ้างอะไรบ้าง จะได้ไม่เครียด เอาล่ะเราจะมาเล่าถึงความแรดสมัยปวชก่อนแล้วกันนะ ในช่วงปวช 1 เราก็มีคนคุยคุยเข้ามาบ้าง เพราะเรา ก็เป็นคนหุ่นดี สูง ผิวเข้ม แต่ตอนนั้นยังไม่ได้จัดฟัน หน้าก็ยังดูเด็กๆ คนคุยเราแต่ละคน สเปคเราทั้งนั้น จนเราตกลงคบกับพี่คนนึง ชื่อว่าพี่โจ เราคบกับเขามา ได้สักพัก คบกันมาเรื่อยๆ จนวันหนึ่งเราคิดว่า เราอยากมีอะไร กับพี่โจ และเราคิดแผนการว่า เราจะโดดเรียน ไปหาพี่โจ ที่บ้านเพราะที่บ้านพี่โจไม่ไกลกับโรงเรียนมากนัก อาจจะให้เขามารับหน้าโรงเรียน เพราะวันนี้กำลังขี้เกียจเรียนอยู่พอดี
มะ กูไม่อยากเรียนเลยว่ะมึง
อิม ทำไมวะ มึงอย่าพูดนะ
หมวย ทำไมมะมันจะพูดไม่ได้วะ
เพชร กูรู้กูรู้
เรา รู้ว่าอะไร
เพชร ก็ไอ้มะ มันบ่นไม่อยากเรียน ไอ้อิมได้ยิน เดี๋ยวมันก็อยากโดดตามไงวะ มึงโง่กันจริงๆ แต่พูดถึง กระโดดดีป่ะ
เพื่อนพูดแบบนี้เข้าทางเราพอดี กำลังคิดจะโดดไปหาพี่โจเลย
เรา เอาไงอ่ะกูยังไงก็ได้นะเดี๋ยวให้พี่โจมารับ
อิม เดี๋ยวเดี๋ยว บ้านมึงอยู่ฝั่งโน้น บ้านพี่โจอยู่ฝั่งนี้ มึงให้พี่โจมารับทำไม
หมวย หรือว่า มึงจะไป แซ่บ
เพชร กูว่าใช่แน่ๆ
มะ กูรับไม่ได้
เรา โอ๊ยกูก็เงียบๆป่ะเดี๋ยวรู้ กันหมด เอาเป็นว่าแซ่บไม่แซ่บเดี๋ยวมาเล่าจ้า
หมวย ป้องกันด้วยนะอีดิว กูยังไม่อยากมีหลาน
เรา เออกูรู้แล้ว บอกมึงกับอิมเถอะ
เพชร เราจะออกกันกี่โมงล่ะ
มะ ก็เรียนนี่เสร็จแล้วไปเลยดิกูอยากนอน
เรา เอองั้นกูให้พี่โจมารับเลยละกัน อาจารย์จะปล่อยแล้วนิ อิมมึงกลับไงติดรถกูไปกับพี่โจเปล่า
อิม ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวกูให้พี่ฟิวมารับ
เออ แล้วพรุ่งนี้ มาเรียนปกติใช่ป่ะ
หมวย ก็มาก่อนดิวะ แต่ยายไม่เห็นกูไปโรงเรียนเดี๋ยวเรื่องใหญ่อีก
เพชร เออๆจานปล่อยแล้วพวกมึงเก็บของ
มะ ไปๆกูพร้อมแล้ว
อิม จะออกได้ไหมวะอาจารย์อยู่หน้าโรงเรียนหรือเปล่า
หมวย มึงก็อย่าทำตัวลุกลี้ลุกลนสิ เดี๋ยวเขาก็รู้หมดว่ามึงโดดเรียน
เรา เออ รีบไปเถอะ พี่โจรอนาน
เพชร แหมไม่ค่อยเท่าไหร่เลยนะอีดิว
หมวย อีเพชรอย่าไปแซวเพื่อนจะเสียตัว
พวกเราก็เดินลงมาจากห้องเรียน เพื่อจะออกจากโรงเรียนเราก็แยกย้ายกันกับเพื่อน
พี่โจ นางมายืนรอพร้อมกับมอเตอร์ไซค์คู่ใจของนางอยู่หน้าโรงเรียนแล้วเราไม่ได้บอกพี่โจนะว่าเราจะไปทำอะไรแต่ผู้หญิงไปหาผู้ชายที่บ้านคงไม่ต้องพูดหรอกเนาะและเราก็ซ้อนรถพี่โจไปที่บ้านของพี่โจบ้านพี่โจไม่มีใครอยู่เลย มีแต่พี่โจ