เเค้นรัก

เเค้นรัก 1.

สายตาของทุกคนที่กำลังมองหญิงสาวเเสนสวยเดินลงมายังด้านล่างพร้อมกับชุดกระโปรงสีชมพูลายลูกไม้สวยงามตา เเต่กับมีสายตาหนึ่งที่กำลังมองด้วยความเกลียดชังหน้าของเขาเเสดงออกมาอย่างชัดเจนว่าเขาเบื่อกับงานนี้ เพียงเพราะเป็นวันเกิดของเธอเเต่เขากับไม่เเสดงความดีใจเลยด้วยซ้ำ

"เเค่เดินลงมาทำไมต้องสโลขนาดนั้น" เสียงชายหนุ่มพูดขึ้นพร้อมกับนั่งไขว่ห้างมองเธอที่กำลังเดินลงมาช้าๆ

"..." หญิงสาวเดินลงมาพร้อมกับมองไปที่ชายหนุ่มที่มีรูปร่างหน้าตาหล่อคมเข้มที่กำลังมองเธอด้วยสายตาที่คุ้นเคยคือเกลียดชัง

"วันนี้เป็นวันดีพ่ออยากให้เเกเเสดงความดีใจกับน้องหน่อย ศิลา" เสียงคนเป็นพ่อเอ่ยปากขึ้นเมื่อเห็นว่าสถานการณ์เริ่มไม่ดี ก่อนจะหันไปบอกกับชายหนุ่มที่กำลังเเสดงสีหน้าอยู่

ศิลา นายศิลภพ ตระกูลสิงห์ ลูกชายเพียงคนเดียวของคุณ ศิรพล ตระกูลสิงห์ เเละ คุณ มารี ตระกูลสิงห์ ที่มีฐานะดีเเละเป็นมหาเศรษฐีที่ดังที่สุดระดับประเทศเลยก็ว่าได้ เขามีอายุเพียง 27ปีต้นๆ เรียนจบระดับปริญญาโทของคณะบริหารธุรกิจเเละได้เกียรตินิยมอันดับ 1ทุกๆชั้นปี ศิลาเป็นชายหนุ่มรูปงาม ภายนอกดูนิ่งๆสีหน้าไม่ค่อยเเสดงออกอะไรถ้าในใจไม่คิดอะไร หน้าคมเข้มสายตากลมโต จมูกสันโด่ง ปากมีรูปสวยงาม ตามรูปร่างชายหนุ่มทั่วไป

"ไอ้ศิถือเค้กไปให้น้องเอ็งดิวะ" เสียงของหมอกที่พูดขึ้นข้างๆศิลา

"ไม่จำเป็น" ศิลาตอบออกมาอย่างไม่ใส่ใจเเละเมินเฉยทันที

"นั่นน้องสาวของเอ็งเลยนะ?" นาย เพื่อนของศิลาพูดขึ้นข้างๆของหมอกเช่นกัน

"ไม่ใช่" ศิลาตอบออกมานิ่งๆพร้อมกับจิบไวน์ในเเก้วมองดูครอบครัวของตัวเองกำลังมีความสุขกับลูกนอกไส้อย่าง "เพชรน้ำผึ้ง"

"ศิลา เเม่นายให้มาตาม" เสียงของภพ พี่ชายข้างบ้านที่เป็นที่รู้จักกับศิลามาตั้งเเต่เด็กๆ เเต่ไม่สนิทกัน เดินมาพูดต่อหน้าของศิลา

"ไม่ไป" ศิลาผลัดสายตาออกจากตรงนั้นก่อนจะวางเเก้วไวน์ไว้ตรงโต๊ะข้างหน้าพร้อมกับลุกขึ้้น

"เฮ้ย เเล้วเอ็งจะไปไหนวะไอ้ศิลา" เสียงนายถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนของตนอย่างศิลาลุกขึ้นพร้อมจะเดินออกไปอย่างไม่สนใจโลก

"เรื่องของข้า ไปให้พ้นจากงานบ้าๆนี่ไง!" ศิลาตอบออกมาอย่างคนมีอารมณ์ไม่ค่อยดีี

"เเกจะไปไหนไม่ได้!!" เมื่อศิลาก้าวเท้าออกไปไม่กี่ก้าวเเต่ก็หยุดเดินเมื่อเสียงเกรงขามดังขึ้นมาจากด้านหลังของตน

"อะไรอีก?" ศิลาหันไปมองหน้าของบิดาของตนที่กำลังยืนอยู่ด้านหลังกับเพื่อนๆของตนอยู่

"เเกต้องไปถือเค้กให้กับน้อง"

"น้องสาวก็ไม่ใช่ ญาติก็ไม่ใช่ คนในครอบครัวก็ไม่ใช่ ผมไม่ถือ"

"ไอ้ศิลา!!" เสียงของคุณศิรพลพูดตะคอกเสียงดังขึ้น ศิลาต้องหันมาจากการเดินอีกครั้ง ก่อนจะมองไปด้านหลังของคุณศิรพลที่มีพวกเพื่อนๆของตนยืนหยักหน้าให้เชิงให้ทำตาม เพราะเขารู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอีกไม่ช้า

"ได้" ศิลาตอบออกไปเพียงเเค่นี้ก่อนจะหันกลับมาเดินไปตรงลานสนามที่กำลังจัดงานวันเกิดของเพชรน้ำผึ้งอยู่

"พี่ศิลา" เพชรน้ำผึ้งยกยิ้มขึ้นเมื่อเห็นพี่ชายของเธอ ถือเค้กปอนด์ใหญ่เเละเดินมาอยู่ตรงหน้าของเธอตอนนี้

"หึ!"

ตุ่บ!

"สุขสันต์วันเกิดนะยัยลูกน้องนอกไส้!"

"ไอ้ศิลา!!"

เมื่อทุกคนภายในงานเเสดงสีหน้าออกมาด้วยความตกใจทันทีเมื่อศิลาทำในสิ่งที่ทุกคนไม่คาดคิด ศิลาเดินยิ้มพร้อมกับถือเค้กปอนด์์นัั้นไปอยู่ตรงหน้าของเพชรน้ำผึ้ง ก่อนจะยกเค้กขึ้นเเละเเปะไปที่หน้าของเพชรน้ำผึ้งทันทีทำให้คนภายในงานร้องออกมาพร้อมด้วยความตกใจ

"มีความสุขมากๆร่างกายเเข็งเเรงเเละให้เป็นคนที่รักสำหรับทุกคน เเต่ยกเว้นฉัน!" ศิลาพูดเสร็จก่อนจะสะบัดเเผ่นรองเค้กออกเเละหันหลังเดินออกไปท่ามกลางผู้คนที่มองตามเเผ่นหลังของเขา

"น..น้องผึ้ง" เสียงคุณมารี ภรรยาของคุณศิรพลเดินมาทันทีเมื่อเห็นว่าสถานการณ์เริ่มไม่ดีขึ้นเรื่อยๆ คุณศิรพลเดินมาข้างๆคุณมารีทันที

"ค..เค้กเข้าตาผึ้งค่ะ เเม่.. เค้กเข้าตาผึ้ง" เสียงเล็กที่ร้องออกมาเมื่อเค้กมันเริ่มบานปลายเเล้ว ทุกๆคนพยายามหาอะไรมาเช็ดออกให้ทันทีด้วยความเป็นห่วง

** เป็นนิยายเรื่องเเรกในธันวลัย อย่าพึ่งติในการเขียนครั้งเเรกเเละขอคำชมเชย ขอบพระคุณค่ะ🙏

งดใช้คำหยาบในการเเสดงความคิดเห็นนะคะพอดีใจเบาะบาง อิอิ..