บทนำ
“ไหนว่าจะไม่เรียกร้องไงหละ แล้วกลับมาอีกทำไม” น้ำเสียงกดต่ำปรายหางตามองคู่สนทนาเพียงชั่ววินาทีก่อนจะกลับไปสนใจงานในมือ ยิ่งทำให้ร่างน้อยข่มอารมณ์ความรู้สึกทั้งหมดวันนี้ไปให้ลึกสุดหัวใจ
“หนูไม่ไปได้ไหม”
“พูดง่ายไปไหม” ดวงตาแข็งขึงประกอบกับท่าทางคุกคามของชายร่างโตทำให้เท้าเล็กขยับถอยหลังโดยอัตโนมัติ
“แต่ตอนนี้หนูไม่ได้ตัวคนเดียว”
“อยากปล่อยให้มันเกิดนักก็เลี้ยงเองไปสิ” น้ำตาเม็ดเป้งของคนโง่หยดแหมะลงปลายร้องเท้ารัดส้นสีครีม “ชอบไม่ใช่หรอเด็กน่ะเลี้ยงไปเลย ฉันไม่ใจดีจะรับมารหัวขนมาเลี้ยงให้เป็นภาระหรอก”
“ลูกต้องการพ่อนะคะ”
“เธอตลกชะมัด ฉันไม่มีความเป็นพ่อเป็นลูกให้กับใครหรอก” เขาพูดออกมาเสียงดังฟังชัดยืนยันเจตนาที่แน่วแน่ จีรนันท์เงยหน้ามองใบหน้าคนที่รักด้วยแววตาตัดพ้อ มือทั้งสองข้างประคองหน้าท้องนูนเมื่อว่าที่คุณแม่รับรู้การเคลื่อนไหวของสิ่งมีชีวิตในท้อง
“หนูไม่มีใครคุณก็รู้ คุณจะทิ้งเราได้ลงคอหรอคะ”
“ฉันมีงานต้องทำต่อเสียด้วยสิ” นพเก้าก้มมองนาฬิกาข้อมือ “พูดเสร็จก็ออกไป๊!” นิ้วเรียวยาวตามฉบับคนไม่เคยทำงานหนักชี้ไปยังประตูและเมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่มีท่าทีจะเนออกไป นพเก้าอดรนทนไม่ไหวถอนหายใจมาพรึดใหญ่กระชากแขนเรียวเล็กลากออกไปนอนห้องทำงาน
----------------------------------------------------------
นพเก้า : เก้า
จีรนันท์ : นุ่น
Guest
