เซย์เดน​ zayden

 

 

ธนเรศ อัศวโภคินทร์ เซย์เดน​ อายุ27ปี

พี่ใหญ่​ในบ้าน​ เงียบ​ ขรึม​ มีความเป็นผู้ใหญ่สูง​ น่าเกรงขาม​ ถึงเขาจะเงียบขรึมมากแค่ไหน​ แต่กับน้องๆเขาจะกลายเป็นคนละคนกับเวลาทำงาน​ ความน่ารักของเขาที่ไม่มีใครเคยเห็น​ เเละคนที่จะได้เห็นเขาในมุมนั้นคือคนที่เขารักใงล่ะ!!

 

เขาเป็นถึงเจ้าของบริษัท​นำเข้ารถยนต์แห่งประเทศไทย​ และอ​สังหาริมทรัพย์​อีกมากมาย

 

ชาเนย​ chanoey

 

ภัทรานิษย์ ดำรงเวชกุล​ ชาเนย​ อายุ22ปี

ลูกสาวเจ้าของโรงเรียน​ มีความฝันอยากเป็นนางแบบ​ และมีสตูดิโอเป็นของตัวเอง​ นิสัยของเธอคืออ่อนโยน​ แต่ไม่อ่อนแอ​ เป็นคนมีเหตุผล​ มีบางมุมของเธอคือน่ารักเเละขี้อ้อน​ แต่ถ้าหากใครทำให้เธอไม่พอใจ​ เตรียมจองศาลาวัดไว้ได้เล​ย​ เพราะเธอคนนี้จะสู้ไม่ถอย

 

 

สปอยด์

 

''​พี่ค่ะ​ หนูจะมาสมัครเป็นนางแบบตามใบสมัครนี้ค่ะ" ทันทีที่ฉันเปิดประตูเข้าไป​ ฉันก็เข้าไปสอบถามเจ้าหน้าที่ทันที

" ได้คะ เชิญน้องไปนั่งตรงนั้นก็น่ะค่ะ​ พี่จะเข้าไปบอกคุณซูริให้"พี่พนักงานตอบกลับฉันมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

 

ฉันนั่งรอได้ไม่นาน​ ก็มีคน​ คนหนึ่งเดินออกมา​ พี่เค้าหุ่นดี​ เเละสวยมาก ฉันอยากจะหุ่นดี​ สวยเหมือนพี่เขาสักครึ่งหนึ่งจัง

 

"สวัสดีค่ะ​ น้องมาสมัครเป็นนางแบบใช่ไหมค่ะ"

" ใช่ค่ะ​ "ฉันตอบกลับพี่เขาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

"น้องรู้รายละเอียดแล้วใช่ไหม"

"ค่ะ​ รับรู้แล้วค่ะ" ที่พี่เค้าถามฉัน​ เพราะงานที่ฉันมาสมัครเป็นงานรายวัน​ และไม่ได้จ้างประจำใงล่ะ

"โอเค​ พี่รับน้องเข้าทำงานน่ะ"

"ขอบคุณมากๆเลยค่ะพี่​ ถึงจะไม่ใช่งานประจำ​ แต่หนูก็จะตั้งใจทำงานค่ะ" ฉันโผกอดพี่เขาด้วยความดีใจ​ เเละภูมิใจใจในตัวเอง

" จ้ะๆ​ น้องกรอกเอกสารให้เรียบร้อยด้วยน่ะ"

"อ้อ​ พี่ลืมเเนะนำตัว​ พี่ชื่อซูริน่ะ เป็นเจ้าของที่นี่"

"หนูชื่อชาเนยค่ะ"

" อะไรกัน​ ไม่ได้กรอกใบสมัคร​ แกจะรับเข้าทำงานเเล้วหรอยัยซูริ"จู่ๆ​ มีคนเดินมาแทรกกลางระหว่างฉันกับพี่ซูริ

"อ้าวพี่เซย์เดน​ พี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่"

" มานานพอที่จะรับรู้ว่าแกรับใครมาทำงานมั่วซั่วใงล่ะ"

" โถ่พี่​ น้องรู้สึกถูกชะตากับน้องเขา​ เชื่อสายตาน้องเถอะค่ะ"

" ไม่รู้ล่ะ​ โดนโกงเเล้วจะรู้สึก"

" เห้ยพี่​ มันจะมากไปแล้วน่ะ" ฉันโต้ตอบออกไปด้วยความโกรธ​

"ผู้ใหญ่พูดกัน​ เธอไม่ควรมาเเทรก​ เเละเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอด้วย"

" จะไม่เกี่ยวๆได้ใงล่ะ​ เพราะสิ่งที่พี่พูด​ มันเกี่ยวกับหนูเต็มๆ"

" ยอกย้อน"

ผู้ชายคนนั้นบีบมือฉันเต็มแรง

" ปล่อยน่ะ เจ็บน่ะโว้ย"

" หุบปาก"

" ไม่หุบโว้ยยยย​ ปล่อยมือด้วย"ฉันตะโกนออกไปอย่างเหลืออด

" ไม่หยุดใช่ไหม​ ได้"พูดจบเขาก็ประกบจูบฉันทันที​ และทำให้เขาได้จังหวะสอดลิ้นเข้า​ เขาจูบฉันอยู่นานพอสมควร​ จนฉันได้สติ​ กระทืบเท้าไปเต็มแรง

 

"โอ้ยย​ เจ็บน่ะเว้ย​ กระทืบมาได้"

" หึ่ยย ไม่รู้ล่ะ​ พี่ซูริรับฉันเข้าทำงานแล้ว ไม่เกี่ยวกับคุณ"

:ขอตัวน่ะค่ะพี่ซูริ บายยย"

พูดจบฉันก็รีบวิ่งออกไปทันที​ จะอยู่ให้เขาจูบอีกทำไม

 

 

ฝากติดตามด้วยน่ะค่ะ💛🎉

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว