รักร้ายๆของนายกระจอก(มีอีบุ๊คนะคะ)

"หึ!ถ้าเหม็นนักก็ไปนั่งไกลๆ"หนึ่งบุรุษบอกเมื่อเริ่มขัดตากับ แม่คุณหนูร้อยชั่งที่นั่งทำท่าทางรังเกียจเขาทั้งสีหน้าและแววตา 

"ก็ไม่ได้อยากมานักหรอกนะ ไอ้อู่กระจอกๆเนี่ย"รมิตาว่าให้ ถ้าไม่เป็นเพราะแม่สั่งมาล่ะก็จ้างให้เธอก็ไม่เสียเวลามาหรอก 

"มาเพราะคุณน้า" 

"ก็ใช่สิ"ริมฝีปากอิ่มยกเหยียด ทำให้เขารู้ว่าที่เธอต้องมานั่งทนร้อน ทนเหม็นกับไอ้กลิ่นน้ำมันเครื่องเนี่ย เพราะใคร 

"งั้นก็กลับไปเลย ไป!!"หนึ่งบุรุษออกปากไล่เสียงดัง เขาเองก็เริ่มหมดความอดทนกับเธอเหมือนกัน 

"ไอ้บ้านี่"รมิตาตกใจเมื่ออยู่ๆ ผู้ชายร่างสูงตรงหน้าก็ลุกมาไล่ตะเพิดเธอกลับ  

"ยังอีกๆ บอกให้ไปไง"หนึ่งบุรุษย้ำ ร่างสูงยืนท้าวสะเอวมองรมิตาอย่างเอาเรื่อง 

"กรี๊ดดด!ไปก็ได้ ก็ไม่ได้อยากอยู่นักหรอก"รมิตาลุกขึ้น พร้อมกับสะบัดก้นแล้วเดินจากมา 

"ผู้หญิงบ้า!"หนึ่งบุรุษด่าตามหลัง ตาคมเข้มจองมองไปยังร่างอวบอัด ที่ใส่เพียงเสื้อเกาะอกกับกระโปรงยาวแค่คืบครึ่งนั่นอย่างเอาเรื่อง ดูสิเข้าอู่เขามาแค่ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ลูกน้องเขาพากัน น้ำลายหกไหลย้อย บางคนถึงกับค้างไม่ทำงานกันเลย เพราะมัวแต่มองอกตุมๆกับช่วงขาเรียวสวยๆนั่น 

"เอ้า!จะทำงานกันได้ยังครับ"หนึ่งบุรุษหันไปขึ้นเสียงกับบรรดาเสือหิวทั้งหลาย 

"ยัยบ้าเอ้ย!" 

รมิตาเดินย่ำเท้าออกมาจากอู่ของหนึ่งบุรุษอย่างไม่สบอารมณ์นัก 

"ผู้ชายบ้า!ชื่อกับนิสัยเนี่ย ไปกันคนละทางเลยนะ ไอ้บ้า ไอ้หนึ่งบ้าๆๆๆ"รมิตาก่นด่าชายหนุ่มแรงๆ เมื่อก้าวขึ้นรถคันหรู 

"ทำยังกับฉันอยากจะมานักละ ชิ!"รมิตาบ่นทิ้งท้ายก่อนจะเหยียบพาหนะคู่ใจทะยานไปด้วยความเร็วสูง