#สวัสดีค่ะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 2 ของไรท์
หากมีความผิดพลาดหรือไม่ถูกใจรีดคนไหน ไรท์ต้องขออภัยพร้อมน้อมรับคำติชม และจะพัฒนาตนเองไปเรื่อยๆนะคะ
“นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป ผู้อ่านที่เป็นเยาวชนควรใช้วิจารณญาณในการอ่านหรือผู้ปกครองควรให้คำชี้แนะ"
.
.
.
เต
"พ่อครับ! เตอยากได้ของเล่นเหมื่อนเด็กคนนั้น"
"ได้สิ เดี๋ยวพ่อซื้อให้"
น้ำผึ้ง
"อยากได้ฉันมาก จนต้องเลวขนาดนี้เลยเหรอ?"
......
เต : เธอรู้อะไรมั้ยผึ้ง? ตั้งแต่ฉันเด็กๆจนถึงตอนนี้ ถ้าฉันอยากได้อะไรฉันก็ต้องได้ และตอนนี้ "ฉันอยากได้เธอ" แต่เธอไม่กลัวไปหรอกนะ เพราะฉันชอบใช้อะไรแค่แป๊ปๆ พอเบื่อเดี๋ยวก็ทิ้ง
น้ำผึ้ง : หึ! พอเบื่อก็ทิ้งงั้นเหรอ? งั้นฉันจะทำให้นายได้รู้จักกับคำว่า "ขาดไม่ได้" มันเป็นยังไง
.
เต : "เงียบเถอะน่า~ แล้วครางออกมาอย่างเดียวพอ"
น้ำผึ้ง : "ให้ครางอย่างเดียวแล้วมันจะไปสนุกอะไรล่ะ"
เต : "อ่าส์~ เธอมันยัยแม่มด"
...........
เฮียเตและน้องผึ้ง
Guest
