ดร. อาเธอร์ คณิสร
สูตินารีแพทย์วัยสี่สิบปี สูง 190 เซนติเมตร ผู้เย็นชาเป็นนิจ ปากคอเราะร้ายคล้ายผู้หญิงวัยทองหรือเป็นโรคไบโพล่าห์ นักบุญสำหรับคนไข้ ปีศาจร้ายสำหรับศัตรู
นางสาวลมมะณี รักษ์มณี
อายุยี่สิบเอ็ด สูง160เซนติเมตร รูปร่างบอบบาง ถูกเลี้ยงดูอย่างดีในวัยเด็ก จนกลัวโลกภายนอกเมื่อแม่เสียชีวิต มีพี่ชายหนึ่งคน แต่พี่ชายก็สร้างเรื่องโกรธแค้นให้คุณหมอเจ้าของบ้าน จนความลำบากมาตกที่ลมมะณี เพื่อชีวิตที่ต้องดำเนินต่อไป เธอต้องทำทุกอย่างที่ไม่เคยคิดทำ
โปรย.....
“เข้ามาหาฉันหน่อย”
คงไม่ใช่ใครที่ไหนเพราะเธออยู่ในห้องเพียงลำพัง ลมมะณี รักษ์มณี หญิงสาววัยยี่สิบเอ็ดปี ก้าวเท้าเล็กๆ ไปหน้าห้องน้ำ
“มีอะไรคะคุณหมอ”
“เข้ามาข้างในสิ”
น้ำเสียงเย็นชาแต่คนฟังรู้สึกได้ว่าร่างกายเขากำลังต้องการอะไร เมื่อคืนไม่พอหรือไง เธอไม่ไหวแล้วตอนนี้
“ดาต้องไปเรียนค่ะคุณหมอ ”
“ไปเรียนหรือไปแรด”
ปากคอเราะร้ายไม่มีใครเกิน นี่หรือนักบุญของผู้คน ตอนนี้เธอเริ่มคิดใหม่เขาคือคนบาป ปีศาจ อะไรสักอย่างนี่แหละ
“อยากออกจากมหาวิทยาลัย อยากออกจากบ้านนี้ก็ไม่ต้องเข้ามา ออกไปจากห้องนี้เดี๋ยวนี้ รู้ว่ารับอารมณ์ฉันไม่ไหวยังมาเสนอตัว”
เป็นคนแก่หน้าตาหล่อเหลาที่ชอบข่มขู่คนอื่น กลัวแต่เจ็บตรงนั้น…แต่ต้องยอมเขาอีกแล้วใช่ไหม
“เข้ามา มดลูกเธอจะสบายเพียงเข้ามา ฉันทำให้เธอผ่อนคลายไง เธอชอบนี่น่า ไม่อย่างนั้นคงไม่เสนอตัวให้ฉัน ไม่ครวญครางเสียงดังทุกครั้ง”
ลมมะณีก้าวขาเข้าไปต้องการหยุดคำพูดแสลงหูแต่เธอก็อยากบอกเขา “หนูระบมหมดแล้วนะคะ…ไม่ได้สบายอย่างที่หมอคิด หมอเป็นหมอเอ่อตรงนั้น ไม่รู้หรือไงของหนูบวม”
อาเธอร์ ธณิสร คุณหมอสูตินารีแพทย์ชื่อดัง เขาผู้ได้ชื่อว่าเย็นชาเป็นนิจ ปากร้ายคล้ายผู้หญิงวัยทอง นักบุญสำหรับคนไข้ ปีศาจร้ายสำหรับศัตรู เลิกคิ้วดกหนาสีน้ำตาล
“บวมก็มียา”
คนอ่อนประสบการณ์ยังไม่รู้สึกดี ใบหน้ายังเศร้า คุณหมอมองอยู่สักพักก่อนกระชากร่างเล็กเข้ามาในอ้อมอก บดจูบที่ปากบวมเจ่อ
เธอไม่เคยรู้และไม่มีวันรู้ ผู้หญิงหน้าเศร้า แสดงท่าทางหวาดกลัวจะทำให้ปีศาจร้ายในตัวตนเขาฟื้นตัวและพร้อมจะดูดเลือด เล็มเนื้อหวานๆ ให้หลอมละลายในปาก
“อือ” ปากร้อนระอุบดจูบลงมาบนเรียวปากบวม หญิงสาวส่ายหน้าหนี มือใหญ่เลื่อนช้าๆ มาเคล้นคลึงอกอวบที่ยังมีเสื้อยืดปกปิด ล้วงไล้เข้าข้างใน พบว่าเธอยังไม่สวมชั้นในมือใหญ่บีบเคล้นอย่างมันส์มือ ปากที่ดิ้นรนให้เป็นอิสรภาพเริ่มส่งลิ้นออกมาให้ลิ้มชิม ความหอมหวานของเธอทำให้อาเธอร์หัวหมุน…
อ้า…สมองเขาดีขึ้นเมื่อได้ปลดปล่อยใส่ร่างนุ่มนิ่ม อาเธอร์ผลักร่างบางไปที่ผนังห้องน้ำ
“ไปไหนกันดี”
เขาเปิดปากมองใบหน้าแดงก่ำบอกว่ารัญจวนใจกับบทเล้าโลมเล็กน้อยที่เขาหยิบยื่นให้
เธอส่ายหน้า
“อยู่กับฉันนรก สวรรค์ จะพาไปเที่ยวที่นั่นพร้อมๆ กันนะ” เขากระซิบที่ใบหูเล็ก
Guest
