นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งบุคคลหรือสถานที่เป็นเพียงตัวละครสมมติ ไม่มีเจตนาจะดูถูกหรือเจตนาทำร้ายให้เสื่อมเสีย โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน 18++
.
.
.
.
เราชอบสิ่งเดียวกัน เขาไม่เคยไปไหน คอยรับฟังและให้คำปรึกษาฉันตลอดเราไม่เคยแม้แต่จะได้พบหน้ากัน แต่ฉันรู้สึกได้ว่า
"ฉันหลงรักเขาผ่านตัวหนังสือซะแล้วสิ"
.
.
.
.
.
คิม แทฮยอง BTS
ศิลปินชื่อดังที่เป็นทั้งความฝันและแรงบรรดาลใจให้เธอกล้าทำในสิ่งที่ชอบ กล้าพัฒนาตัวเองเพื่อที่จะได้เจอเขา
"ผมจะรักคุณมากกว่าเมื่อวาน แต่มันจะน้อยกว่าวันพรุ่งนี้ อาร์มี่"
อาร์ยูว (คุณคือนางเอง นางเอกก็คือคุณ)
เขาผู้เป็นแรงผลักดันให้เธอก้าวผ่านขีดจำกัดของตัวเอง หวังว่าสักวันเราจะได้พบกันแม้ว่าเขาจะไม่แม้แต่รู้จักเธอด้วยซ้ำ
" ถึงพี่และทุกคนจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอาร์มี่ตัวน้อยๆคนนี้มีตัวตน แต่ขอสักครั้งได้มั้ย ขอสักครั้งนึงที่เราจะได้พบกัน"
.
.
.
.
.
4 year ago
.
.
.
2015
เสียงแฟนชานดังกึกก้องไปในโซตประสาท แม้มันจะคนไม่มากนักแต่ทุกคนต่างเปร่งเสียงออกมาจนสุดเสียง เหมือนว่าวันพรุ่งนี้จะไม่ต้องใช้เสียงอีกอย่างนั้นแหล่ะ ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นดูบนเวที ที่บุคคลทั้ง7กำลังเคลื่อนไหวร่างกายอย่างพริวไหวไปตามจังหวะดนตรีและเสียงร้องอันเพราะของคนฟันกระต่ายที่ยืนอยู่ด้านหน้าเวทีนั้น ใช่ เธอกำลังดูพวกเขา BTS ที่ช่วงนี้กำลังเป็นที่รู้จักไปทั่วเอเชีย
"ยูว!! ถ่ายทันรึเปล่าช็อตที่จีมินขยิบตานั่นหน่ะ ยูว!! แกได้ยินมั้ย?!!" คนตัวเล็กยื่นหน้าขยับไปใกล้ร่างหญิงสาวผิวขาวเพื่อนของที่อยู่เยื้องออกไปด้านขวาของเวทีพร้อมพยักหน้าตอบเบาๆวันนี้เธอถูกเพื่อนสนิทอย่าง'มีมี่'ลากมาตามถ่ายรูปจีมินบุคคลที่เลื่องลือเรื่องลายเต้นที่พริวไหวเสมือนร่างกายนั่นได้ซึมซับเสียงดนตรีเข้าไปในทุกอณูของร่างกาย เธอยกกล้อง Canon EOS 5DsR ที่เก็บหอมรอมริดเงินบางส่วนจากการสอนพิเศษเด็กละแวกบ้านเพื่อมันซื้อมันมาถ่ายงานนี้โดยเฉพาะ
" จีมินนี่ยิ้มเจ้าเล่ห์ใช่ย่อยเหมือนกันนะเนี่ย" เธอพึมพำกับตัวเองขำๆกับท่าทางโปรยเสน่ห์ใส่อาร์มี่ของนักร้องที่เพื่อนชอบมาเพ้อให้ฟังบ่อยๆ พร้อมยกกล้องขึ้นกดชัตเตอร์รัวๆหลังจากที่เพลงDangerสิ้นเสียงลง พลันสายตาของเธอนั้นมันไปหยุดลงที่ใบหน้าที่จะว่าหวานก็หวานจะว่าหล่อคมก็ทำเอาคนมองใจละลายได้เหมือนกันคนคนนั้นหันมาสบตาของเธอผ่านเลนส์กล้องพอดีก่อนที่เขาจะกระตุกยิ้มเบาๆ ส่งมาให้ ใช่เขาคนนั้นคือ "คิมแทฮยอง"
Guest
