สิ่งที่รวมตัวจับกลุ่มกันเป็นก้อนอยู่บนท้องฟ้า คือเฆม
ในแต่ละวันเฆมก็จะมีสีสันต่างกัน บางวันก็ขาวสะอาดหรือดำสนิท
แต่ก็นั้นแหละมันก็จะมีความสวยของมันเหมือนกันก็แล้วแต่ว่าใครจะมอง
การที่เฆมสีดำพยายามกลมกลืนกับท้องฟ้าสีคราม ในขณะที่ผมกำลังแหงนมองอยู่
"มันก็สวยดีน่ะสำหรับผม "
เเต่สำหรับเขาเเล้วมันไม่ใช่
มีคนเคยบอกผมว่า
'' อย่าพยายามชี้ท้องฟ้าให้คนที่ไม่อินดู ถึงแม้มันจะสวยขนาดไหน เขาก็ไม่อินหรอก"
วันนี้ผมเชื่อเเล้ว เชื่อแล้วจริงๆ
เพราะเขาที่เข้ามาเปลี่ยนท้องฟ้าในใจผม
สกาย
เด็กคณะนิเทศศาสตร์ ปี1 ที่ชอบถ่ายรูปและยืนมองดูท้องฟ้าเป็นกิจวัตร
ภายนอกดูสดใสร่าเริง แต่ภายในมีความลับบางอย่างซ่อนอยู่
" ทำไมมึงไม่ลองขยับออกไปหน่อยว่ะไอ้กาย"
บางทีมึงอาจเห็นอะไรชัดเจนขึ้นก็ได้ท้องฟ้าของมึงไม่ใช่ปลอดโปร่งเหมือนกันทุกวันน่ะโว้ย
มันก็จริง ...แต่กูก็ทำไม่ได้
เมฆ
เด็กคณะบริหาร ปี3 ภายนอกดูสุขุม แต่นั้นเป็นแค่สิ่งที่คนอื่นมาตัดสินเขาเท่านั้น มีแต่เขาคนเดียวที่รู้ว่าแท้จริงแล้วเขาเป็นคนอย่างไร
" กูว่าน้องคนนั้นแอบมองมึงอยู่ว่ะ"
" ออ กูว่ามึงคิดไปเองว่ะ" ถึงแม้ผมปฏิเสธเพื่อนไปแต่เเท้จริงเเล้วผมรู้มาโดยตลอดว่ามีสายตาคู่หนึ่งชอบมองผมอยู่ แม้ในระยะที่ไกลๆก็ตาม
โชกุน
เด็กนิเทศศาสตร์ปี1 เพื่อนสนิทของสกาย เป็นคนปากดี แต่ก็มีน้ำใจชอบช่วนเหลือผู้อื่น
แต่ด้วยความปากดีจึงมีคู่อริเยอะ
"กับมึงอ่ะ กูบอกได้เต็มปากเต็มคำว่ากูเกลียด"
ภูผา
เด็กคณะบริหาร ปี3 เพื่อนสนิทของเมฆ เป็นคนใจร้อน ไม่ยอมคน บ้านรวย เจ้าชู้ตัวพ่อ
" เหอะ ถึงมึงจะร้ายแต่มึงก็ร้ายได้แค่ระดับ เเมวน้อยตัวหนึ่ง"
นับดาว
หญิงสาว ผู้เป็นดังดวงใจของเมฆ อ่อนหวาน
เรียบร้อย แต่คงต่อหน้าเมฆแค่คนเดียว
" มันก็มีบางวันที่ตื่นขึ้นมาและเกลียดสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่"
รูปภาพ ชื่อตัวละครต่างๆ คือการสมมติจากจินตนาการของผู้เเต่ง เพื่ออรรถรสในการอ่านนิยายเพียงเท่านั้น
Guest
