ทาสรัก ทาสปรารถนา
พิชญะ ♥ แพทริเซีย
“คุณพิชญะตั้งสติหน่อย อย่าทำแบบนี้ ปล่อยนะ ช่วยด้วย! คุณเมาแล้วนะคะ ปล่อยนะ!” หญิงสาวหวาดกลัวจนเนื้อตัวสั่นเทา รู้สึกเหมือนจะขาดอากาศหายใจลงไปทุกที
“ผมจะทำให้คุณรู้ว่าคนอย่างผมก็มีดีไม่น้อยไปกว่าไอ้มาร์ติน!” เสียงเข้มกระชากใส่
“ไม่นะ… อย่าทำแบบนี้ ปล่อยฉันคุณพิชญะ ปล่อยฉัน!”
แพทริเซียน้ำหูน้ำตาไหล มือหนาเริ่มดึงทึ้งกางเกงชีฟองราคาแพงของเจ้าหล่อน
“คุณพิชญะ โอ๊ย!” แม้น้ำเสียงของเธอจะน่าสงสารเพียงใดหากในเวลานี้กลับใช้ไม่ได้ผลกับคนอย่างเขา ทุกถ้อยคำของแพทริเซียดังสะท้อนก้องตอกย้ำถึงความพ่ายแพ้ เขายอมรับว่าโกรธกับวาจาที่สาวเจ้าพ่นใส่ เธอเป็นใคร? กล้าดียังไงมาดูถูกเขาแบบนี้!
“ไม่!!!” เสียงเข้มตะคอก น้ำหนักที่เขากดข้อมือเรียวนั้นเจ็บจนร้าวไปถึงกระดูก “ในเมื่อคุณกล้าปากดีผมก็จะสั่งสอนให้คุณรู้ว่าไม่ควรมาลองดีกับคนอย่างผม”
“ฉันขอโทษคุณพิชญะ ขอโทษจริงๆ ฉันไม่ได้ตั้งใจพูดแบบนั้น ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะนะ อย่าทำแบบนี้เลย นะคะ”
ดวงตาสุกใสที่เขาเคยเห็นแต่ความอ่อนโยนบัดนี้ถูกแทนที่ด้วยความกลัว น้ำใสๆ รินรดอาบแก้มนวล
วูบแรกของความรู้สึกเขาอยากจะปล่อยให้เธอเป็นอิสระ แต่พอนึกถึงใบหน้าของมาร์ตินผสมผสานกับที่เธอพูดจาปกป้องเทิดทูนอีกฝ่ายราวกับว่าเขามันเป็นสัตว์นรกหัวใจก็ปวดแปลบ อีกทั้งฤทธิ์สุราที่ดื่มเข้าไปนั้นกำลังต่อต้านด้านดีงามไม่ให้บังเกิด ความมืดบอดในจิตใจผลักดันให้พิชญะเลือกที่จะทำสิ่งไม่สมควร
“ผมจะทำลายทุกอย่างที่เคยเป็นของไอ้มาร์ติน” เรียวปากหยักเอ่ยพร้อมรอยยิ้มเหี้ยมเกรียม
“ไม่นะคะ… ฉันไม่เคยเป็นของเขา อย่าทำกับฉันแบบนี้” แพทริเซียส่ายหน้าทั้งน้ำตา
“แต่คุณก็เคยเป็นคู่หมั้นของมัน! และที่สำคัญคุณรักมัน ผมจะทำลายทุกอย่างที่มันเคยได้”
Guest
