--รักหรือเซกส์20+--
จ่าคิต:เอาไงต่อครับ
เรา:เอาไปนอนข้าใน
ขุนพล:อ้าวววว~~ผมทำไรผิด
เรา:เเล้วหาตำรวจเฝ้าด้วยนะ
ใช่ เราชื่อ เนวาหรือเนว เป็นตำรวจ สูง170 หนัก54 ตาโต คิ้วเข้ม หน้าคมๆ นิสัยเรา ออกไปทาง จริงจัง มุ่งมั่น กับการ จับพวกเลวๆ เข้าคุก
เมื่อกี้ก็จับ ตัวการได้ ตัวนึ่ง หนีไปได้อีกสองในข้อหาค้าอาวุธเถื่อน มันชื่อขุนพล
ขุนพล:คุณตำรวจครับบ ผมทำไรผิด
เรา:หุบปาก กูจะส่งมึงไปกินข้าวเเดงในคุก
ขุนพล:อยากไปกินข้าวกับคุณตำรวจมากกว่า
เเกร่ก!!เราชักปืนออกมา
เรา:เดี๋ยวมึงได้กินกระสุนปืน!!
ขุนพล:ใจเย็นๆเเม่เสือสาว เเหม่!!
เราเดินออก ค้นหาเอกสาร บราๆ เสร็จเเน่ เราจ้องเเก๋งนี้มานาน ไม่มีตำรวจ คนไหน เอาเเก๋งมาเฟียเเก๋งนี้ลงได้ หึ!ดี ถ้าเอาพวกเลวๆพวกนี้ยัดเข้าคุกได้ เราจะได้เลื่อนขั้น
ตืดดดๆๆ!!!!
📱พ่อ
เรา:จ้ะพ่อ
พ่อ:กลับบ้านไหมลูก
เรา:เข้าเวรค่ะ
พ่อ:อ่าๆ
เราวางสายพ่อก็กลับมาค้นๆ หาเอกสาร รวบรวมหลักฐาน นั่งเขียน ส่งฟ้อง เสร็จเราเเน่
👤:กาเเฟสักเเก้วไหมเน
เรา:ไม่ล่ะค่ะ ขอบคุณ
👤:งานนี้ คงได้เลื่อนขั้นตามที่หวัง พี่ดีใจด้วยนะ
เรา:ขอบคุณค่ะ
พี่กาย พี่ที่ สน. ชอบเรา ตามจีบ ตามอ่อยเราอยู่นี้
เเหละ หล่ออยู่ เเต่เราไม่ได้คิดเรื่องนี้ไว้เลย ทำเเต่งาน
ไม่งั้น ไม่พุ่งมา ตำเเหน่ง ร้อยเอก:พัสธร ได้หรอก
มีทำไมความรัก หึ! ขนาดเเม่เรายังไม่สนเรื่องนี้เลย
ทิ้งพ่อกับเราไป เพราะ อยากไปตามฝัน
พี่กาย:พน.เช้าออกเวร ไปกินข้าวกับพี่หน่อยไหม
เรา:ไม่ล่ะค่ะขอบคุณ
พี่กาย:เราดูหมกหมุ่นกับงานมากไปนะ
เราเดินค้นเอกสารไม่ได้สนใจพี่กายเลย
พี่กาย:น่า ไปหน่อย พี่มีร้านอร่อยๆนะ
เรา:ขอดูอีกทีนะคะ
พี่กาย:จริงๆนะ!!!!
เรา:ค่ะ ขอทำงานก่อนนะคะ
พี่กายกระโดด โล้นเต้นออกไป เราก็กลับมาค้นเอกสารเราต่อ มีเเหล่งข่าวคอยบอกตลอด ว่าเเก๋งไอ้ขุนพลมันทำอะไร เเต่เวลาเราไปลอบจับ กลับไม่เจออะไร เเต่ครั้งนี้ เราได้คลังอาวุธเถื่อน เต็มคันรถ ที่นี้เเหละ ประชาชน จะได้รู้สักที สามนักธุรกิจหนุ่มไฟเเรง ชานนท์ ขุนพล นที ไม่ได้เป็นนักธุกิจอย่างเเท้จริง เเต่มีเบื้องหลังเป็นนักค้ายา ค้าวุธสงคราม ค้ามนุษย์
จ่าคิต:ผู้กองครับ!!!ผู้กอง!!!!ผู้กองงครับ ผู้กกองเนว!!
เรา:อะไร
จ่าคิต จ่าในสน.เป็นคนเก่าที่นี้ เเกทำงานอยู่สน.นี้มานาน. ก่อนเรามา เเกก็เเค่คอยรับโทรศัพท์เเจ้งเหตุ
สน.นี้ก่อนเรามา เป็นสน.เงียบ. รับเเค่เรื่องร้องทุกข์
ธรรมดาๆ เงียบๆ ไร้ความตื่นเต้น หลังจากเราที่เราสอบบรรจุที่นี้ ที่นี้คือ เเหล่งข่าว ของนักข่าว
เราพึ่งสอบบรรจุ ที่นี้ได้ไม่ถึงปี เราก็ค่อยๆไล่กวาด ไอ้พวก นักโทษนอกคุก จับยัดเข้าคุกเป็นว่าเล่น
พวกเลวๆพวกนี้ คุกคือที่ที่เหมาะสุด รวมถึงไอ้คนในห้องขัง มึงหล่อนะ เเต่เลวไปหน้าตากวนประสาท อีกต่างหาก
เรา:มีอะไรจ่า เบาๆหนูทำเเฟ้มรายงานอยู่
จ่าคิต:ในรถ!!ในรถ!!
เรา:ทำไมของรถของกลางมีอะไร!!!
เราสดุ้งพรวด!!!
จ่าคิต:มันๆ!!!!
เราไม่ได้ฟังจ่าคิต วิ่งมาดู รถของกลาง รีบกระโดดขึ้นไปหลังรถ
ผ่าง!!!ไม่มี ไม่มีอะไร ของกลางหายไปไหนหมด ไม่ๆ
เรา:ใครเฝ้ารถ!!
👤:ผมเองครับผู้กอง
หมู่พีตำรวจมือใหม่ พึ่งบรรจุ เฟะฟะ ทำอะไรไม่ค่อยได้เรื่อง สอบตำรวจมาได้ยังไงเนี่ย
เรา:ของไปไหน
หมู่พี:ไม่รู้ครับ ผมเฝ้าตลอด
เรา:เเน่ใจนะหมู่!!
หมู่พี:เอ่อ...
เรา:ถาม!!!
หมู่พี:งีบไปหน่อย
เรากระโดดลงจากรถ มากระชากคอเสื้อหมู่พี เหงื่อเเตกพักๆ
เเปะๆ!!!!
ทนายที่ไหนไม่รู้มา ยืนตบมือ ให้เรา
เรา:คุณเป็นใคร?
ทนาย:ในเมื่อไม่มีหลักฐานกรุณาปล่อยลูกความผม
เรา:ไม่!!!มันต้องอยู่ที่ไหนสักเเห่ง ค้นให้ทั่ว จับคนเอาของไปให้ได้
เราไล่ตาม กล้องวงจรปิด มันพังขณะรถจอดอยู่ ไม่ๆเรื่องนี้ มันต้องมีเงี่อนงำเเน่ๆ เราไม่เคยจับ ไอ้มาเฟียเเก๋งนี้ได้สักครั้ง จับมาได้ก็มีคนมาช่วยมันตลอด
ทนาย:ปล่อยครับ
จ่าคิต:เอาไงครับผู้กอง
เรา:ปล่อยมัน
จ่าคิต:ครับ
จ่าคิต เอากุญเเจไขห้องขัง ขุนพลเดินออกมา ทั้งทนายทั้งลูกน้องยิ้มชนะเรา
เรา:จำไว้ กูจะเอาพวกมึงเข้าคุกให้ได้
ขุนพล:พูดไม่เพราะเลยนะครับ
เรา:มึง!!!
พี่กาย:เนวๆใจเย็นๆ!!
เราจะเข้าไปต่อยมันเเต่พี่กายดึงไว้
ขุนพล:บายๆคนสวยๆ
เรา:ไอ้เลว!!!!
มันเดินออกไป
ปัง!!!!เราทุปโต๊ะอย่างเเรง เพราะความโมโห
เรา:โถ่เว้ย!!!!!!
พี่กาย:ใจเย็นๆเนว
เรา:จับได้ มันก็รอดได้ทุกครั้ง!!!
พี่กาย:เออน่า มันหิน
เรา:สักวัน! สักวัน!
เรากลับไปโต๊ะทำงาน นั่งสงบสติอารมณ์ เปิดดูเอกสาร
ประวัติ ขุนพล ชานนท์ นที บุคคลปริศนา
ทั้ง3คน ขุนพล ชานนท์ นที ประวัติขาวสะอาด นักธุรกิจหนุ่มไฟเเรง เป็นที่จับตาของสาว เราคือหนึ่งในนั้น จับจะจับพวกมัน
ผู้คนปริศนา ไม่รู้เเม้ ชื่อ. เพศ อายุ หรือหน้าก็ไม่มีตำรวจคนไหนเคยเห็นหน้า บุคคลหนุนหลัง ไอ้เลว3 ตัว
ตำรวจมือดีหลายคนที่ตามจับ บุคคลปริศนาคนนี้
จุดจบของตำรวจพวกนี้คือ ตาย ดีสุด พิการ เป็นบ้า
ถึงเราจะตาย เราต้อง จับพวกคนชั่วนี้ให้ได้
ตืดดดดด!!!!(เสียงโทรศัพท์เรา)
👤:อย่ามาลองดีกับกู!
เรา:ใคร?
👤:หึ! เศษสะวะ
เรา:หึ!คิดว่ากูกลัวหรอ
ตืดๆๆ!!!
สายถูกตัด ไม่ใช่ครั้งเเรกหรอกที่เราโดนขู่ เราโดนโทรศัพท์ปริศนา ทุกคดี คดีจริงๆ เเต่ครั้งนี้
เสียงผู้หญิงเรียบๆ น่ากลัว ฟังเเล้วน่าขนลุก ไม่สิ เราไม่ต้องกลัว ถ้าผู้พิทักษ์กฎหมายอย่างเรากลัวประชาชนจะไปพึ่งใคร
พี่กาย:ใครอีกล่ะ
เรา:พวกโทรมาขู่
พี่กาย:เลิกทำคดีนี้เถอะเนว
เรา:ไม่!!ยังไงก็ต้องจับพวกเลวนั่นให้ได้
จ่าคิต:เเต่คดีนี้ไม่ธรรมดาเลยนะครับผู้กอง
เรา:เเบบนี้สิดี ตื่นเต้น เร้าใจ
พี่กาย:ระวังตัวด้วยนะเนว
เรา:ขอบคุณค่ะ
เรานั่งดูเอกสาร วนไป ตามสืบเท่าไหร่ก็ไม่เจอ บุคคลปริศนาอีกคน เขาคนนั้น ทำไม ไม่มีร่องรอย มีหลักฐานมากสุดก็เเค่รู้ว่าเขาคนนั้นมีตัวตน เเล้วตำรวจคนที่รู้เรื่องที่มีบุคคลที่4 ก็ตายอย่าง อนาจ โดนเเขวนคอตาย
เราต้องรู้ให้ได้ บุคคลที่4เป็นใคร
เช้า...
เราออกเวร
พี่กาย:ไปไหม
เรา:ค่ะ
พี่กาย:เย้!!!!
เรานั่งรถมากับพี่กาย นั่งกินร้านก๋วยเตี๋ยวเเถวๆนั้น
เเหละ
"กรี๊ดดดดด!!!!!!"
"ช่วยด้วย"
เรารีบวิ่งออกไปดู ทุกอย่างวุ่นวาย ผู้คนกำลังวิ่งหนี
เรา:อะไรกัน
👩:คนเมายา!!!!
.
Guest
