6.43น.
"เชี้ย! สายเเล้วๆ ทันมั้ยว่ะเนี้ยยย😭" ฉันกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปที่ประตูสาม ประตูทางเข้ามหา'ลัยด้วยความเร่งรีบ วันนี้ที่คณะมีการจับสายรหัสฉันก็ดันมาตื่นสายเพราะเมื่อคืนโดดร่มเพลินไปหน่อย พอถึงทางเข้าฉันก็ชะลอเท้าทันทีเพราะมีรถจอดขวางทางเข้าอยู่ จอดเเบบชนิดที่ถอยไปไหนไม่ได้เลยเพราะประตูมันไม่ได้กว้างเหมือนประตูหน้ามอ ใครมันบ้ามาจอดเเบบนี้ตรงนี้เนี้ยยย!!! ฉันเดินเข้าไปส่องดูภายในรถก็ปรากฎว่ามีผู้ชายนอนอยู่ข้างในนั้น หรือเขาจะตายเเล้วว่ะ ไม่หรอกมั้งรถก็สตาร์ทเครื่องอยู่
ก็อกๆ ก็อกๆๆ ก็อกๆๆๆๆ
ฉันเคาะกระจกรถอยู่นานสองนานกว่าคนในรถจะตื่นเเล้วลดกระจกลงมาสนทนากับฉัน นี่มันนอนรึซ้อมตายว่ะ😑
"อะไร🤨" หมอนั่นถามฉันอย่างหงุดหงิด
"อะไร? นายยังมีหน้ามาถามฉันอีกหรอ! รถนายอ่ะมาจอดทำไมตรงนี้ เเล้วจอดขวางทางเเบบนี้เอาออกได้หรือไง หะ!!!" ฉันเเผดเสียงใส่
"ก็ฉันไม่เคยเอามันออกน่ะสิ"
"หมายความว่าไง?"
"โง่จริงๆเลยเธอนี่" หมอนั้นพูดพลางโบกมือไปมา "ไม่รู้จักฉันหรอ? คนทั้งมหา'ลัยเขารู้กันเเทบทุกคนว่าเขตนี้เป็นพื้นที่พักผ่อนของฉัน รถนี่ก็คือห้องนอนของฉันเองเเหละฉันไม่เคยเอามันออกไปไหนหรอก กลับบ้านฉันก็มีรถอีกคันส่วนคันนี้ก็จ้างคนมาเฝ้า พอดีว่าฉันรวย!" หมอนั่นกระเเทกคำว่ารวยใส่หน้าฉันอย่างจัง
"ทำไมฉันต้องรู้จักนายด้วยย่ะ!!"
"อืมมม🤔..ก็ไม่เเปลกหรอก เสร่อๆเเบบเธอคงไม่รู้อะไรเลย~"
"ไอ้ ไอ้บ้านี่กะ.."
~ลาลาลา ลาลาลา ลาลาลา~
ก่อนที่ฉันจะระเบิดคำด่าออกมาจู่ๆก็มีเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ฉันดังขึ้นมาขัดก่อน
-ปลาทู-
[ฮัลโหล]
[บัว! ทำไมวันนี้ไม่มาอ่า เขากำลังจับสายรหัสกันอยู่เนี้ย]
[เห้อออ พอดีมีเหตุสุดวิสัยนิดหน่อย ยังไงฝากเเกจับเเทนละกัน]
[อ๋อ โอเคจ้ะ]
[อื้ม ขอบใจนะ เเค่นี้ละ]
ตี๊ด
เห้อออออ ฉันพลาดการเข้าร่วมกิจกรรมจนได้ เพราะไอ้หมอนี่นี้เเหละทำฉันไปร่วมไม่ได้ ไหนๆก็ไม่ได้ไปละ ป่วนไอ้บ้านี่ซะหน่อย หมั่นไส้!!!!
เเอ้ด~ ปึก
"นี่เธอ! เข้ามาในรถฉันทำไม! ออกไป!!" ฉันเปิดประตูรถก่อนจะเข้าไปนั่งข้างในหน้าตาเฉย
" " ฉันไม่พูดอะไรได้เเต่นั่งมองสอดส่องภายในรถอย่างอยากรู้อยากเห็น
"หูหนวกรึไง! ออกไปจากรถฉันเลยนะ เเล้วดูรองเท้าเธอสิ อี๋~ สกปรกๆๆๆๆ ออกไปเลยนะ!!" หมอนั่นพูดพร้อมกับผลักฉันให้ลงจากรถ
"ไม่! นายทำฉันไปเข้ากิจกรรมไม่ได้ ฉันจะนอนตากเเอร์เย็นๆ อยู่นี่เเหละ นายจะทำไม!"
"เธอนี่หน้าด้านจังเลยนะ" พูดจบเขาก็กดโทรศัพท์ของเขาเหมือนจะเเชทหาใครสักคนเเต่ช่างเถอะ นอนเย็นดีกว่า~ เบาะก็นุ่ม ภายในรถก็หอม เเอร์ก็เย็นสบาย วุ้วววสบายจริงเว้ยยยยย
เเอ้ด~
จู่ๆก็มีชายชุดดำสองคนเปิดประตูรถฝั่งฉันเเล้วดึงฉันให้ลงจากรถ
"นี่ๆ จะทำอะไรหนะ!!!" ฉันถามชายชุดดำสองคนที่ตอนนี้กำลังหิ้วปีกลากฉันให้ออกจากบริเวณนี้
"เอายัยนี่ไปไกลๆ ฉันที" ไอ้บ้าหน้าหล่อนั่นบอกชายชุดดำ
"ครับคุณชาย"
"นี่นาย!! นายถึงขนาดตามบอดี้การ์ดมาลากฉันเลยหรอหะ!!!!"
"ก็เธอหน้าด้านเองนี่นา สกปรกๆเเบบเธออย่าหวังเเม้เเต่จะมาขึ้นรถฉัน!!!"
"จิกเก่งขนาดนี้เป็นชายเเท้รึป่าวหะ!!!"
"ฉันไม่สนทนากับเธอละ เอายัยนี้ออกไป!!" เขาหันไปสั่งลูกน้องที่หิ้วฉันลากฉันให้ออกไปจากที่นี่ ฉันพยายามสะบัดตัวให้หลุดจนรองเท้าฉันหลุดทั้งสองข้าง รองเท้าผ้าใบสีขาวที่มันเปื้อนโคลนเนื่องจากกิจกรรมรับน้องที่ผ่านมาฉันยังไม่ได้ซักเลยนี่เนาะ ฉันสะบัดตัวออกจากการเกาะกุมของชายชุดดำสองคนได้ก็วิ่งไปเก็บรองเท้าพร้อมกับเขวี้ยงมันไปที่ผู้ชายหน้าหล่อที่ยืนกอดอกดูอยู่
ปึก!
"โอ้ย!!! ยัยบ้า!!!"
ไม่อยู่เเล้วจ้าาาา ฉันใส่เกียร์หมาวิ่งมาหอพักทันที รองทงรองเท้าช่างเเม่งมันละ โมโหเว้ยยยยยยย