"เชี่ย ที่ไหนวะเนี่ย"
คำสบถคำแรกที่ออกมาจากปากเซียวจ้าน อยู่ดีๆเขาก็มาโผล่อยู่ในห้องนอนใครไม่รู้แถมเป็นที่ที่ไม่คุ้นตาเอาซะเลย เขาลุกออกมาจากเตียงแล้วตรงมายังหน้าต่าง รอบๆนั้นเป็นทะเล มีชายชุดดำคุมอยู่รั้วบ้านนับได้สิบกว่าคน อย่าบอกนะว่าเขาโดนลักพาตัวมา
เซียวจ้านไม่รอช้า รีบวิ่งมาเปิดประตูแต่เปิดยังไงก็เปิดไม่ออก ดูเหมือนมันจะล็อคจากข้างนอก
"โทรศัพท์ โทรศัพท์อยู่ไหนวะ"
เซียวจ้านรุกรี้รุกรนหาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงและบนเตียง แต่ก็ไม่พบวี่แววของมันเลย เขานั่งคิดทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้น ก่อนจะหมดสติไปเหมือนเขาจะไปบ้านแฟนสาวของเขาที่ชื่อเจิ้งส่วงพอจากนั้นก็มาโผล่ที่นี่
แกร๊ก~
เสียงไขประตูเปิดเข้ามา เซียวจ้านมองไปยังจุดหมายก็พบชายคนหนึ่ง หน้าตาหล่อเหลา ผิวขาว ตัวสูงน่าจะไร่เรี่ยกับเขา ดูเงียบขรึม คิ้วก็ขมวดอยู่ตลอดเวลาเหมือนไปโกรธใครมา
"ที่นี่ที่ไหน?"
เซียวจ้านมองหน้าอีกคนอย่างคาดคั้น
"บ้าน" อีกฝ่ายตอบออกมานิ่งๆ เก๊กจังวะ
"รู้ว่าบ้าน แล้วบ้านใคร แล้วกูมาอยู่นี่ได้ไง "
"กู?"
"อะไร? กูโดนจับมาโดยไม่รู้ตัวแล้วอยู่ดีๆมาโผล่ที่นี่ ยังจะให้กูพูดดีด้วยอยู่หรอ"
เซียวจ้านพ่นคำพูดยายเหยียดใส่อีกคน ก็มันโมโหนี่วะ
"ซื้อมา"
"วอท ซื้อไร"
"อย่าโง่ได้มั้ย"
"นี่มึงว่ากูโง่หรอ เห้ยๆอย่าเข้ามานะเว้ย" เซียวจ้านถอยหลังกรูเพราะอยู่ดีๆไอ้หน้าหยิ่งนี่ก็เดินฉับๆเข้ามาหาเขาจนแทบจะประชิดตัว
"ซื้อมึงไง กูซื้อมึงมา เข้าใจรึยัง"
tbc