Fic { กิยู x ทันจิโร่ } 18+ดาบพิฆาตอสูร
1
ตอน
42.9K
เข้าชม
201
ถูกใจ
16
ความคิดเห็น
121
เพิ่มลงคลัง

“เหนื่อย..เหลือเกินไม่ไหวแล้ว..”ชายหนุ่มผมสีแดงน้ำตาลเอื้อนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงแหบแห้งและอ่อนแรงลงทุกทีพยายามพยุงตัวของตัวเองไปตามทางเดินไม่วายที่จะใช้มือข้างหนึ่งพยุงแขนของตนที่มีเลือดไหลออกมาหลังจากที่ผ่านภารกิจสุดแสนอันตรายที่ต้องเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยง สายตาเหม่อลอยจ้องมองไปข้างหน้าอย่างมีความหวัง อ่าในที่สุดก็ถึงแล้วคุณกิยูผมทำสำเร็จแล้ว..ผมฆ่าสิบสองอสูรจันทราได้แล้วรอยยิ้มจางๆปรากฏบนใบหน้าของเด็กหนุ่มก่อนที่ทุกอย่างจะดับวูบไป.... 

“อ่า..ใครมานอนอยู่หน้าคฤหาสน์ของข้ากัน” ร่างสูงเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบดุจดั่งผืนวารีที่ไร้คลื่นไม่วายที่สายตาจะจดจ้องเด็กหนุ่มตรงหน้าที่ไม่รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่ไหมถ้าดูจากสภาพตอนนี้ไม่ต่างจากศพเลยแม้แต่น้อย หนึ่งในเสาหลักอุ้มเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าด้วยแขนเพียงข้างเดียว สองขายาวเดินมายังห้องๆหนึ่งพลางวางร่างที่สลบไสลลงบนผ้าปูสีขาวอย่างเบามือ แต่ถึงอย่างนั้นตนก็ยังคงสีหน้าที่เรียบเฉยเหมือนเดิม“ทำสำเร็จแล้วสินะ...ทันจิโร่”ตนเอ่ยขึ้นไม่วายจะจดจ้องนักล่าอสูรที่อยู่ตรงหน้าที่ในอนาคตนั้นคงได้เป็นเสาหลักเหมือนับตนก่อนที่กิยูจะเดินไปยังห้องเก็บของชั้นล่างสุดของคฤหาสน์ พลางเดินกลับมาหาเด็กหนุ่มที่นอนอยู่ไม่วายที่ในมือจะถือขวดยาที่ถูกบรรจุด้วยของเหลวสีเขียวสดที่ชิโนบุเคยให้ตนมาเนื่องจากเขานั้นเป็นพวกไม่เข้าสังคมและอาศัยอยู่ในคฤหาสน์เพียงลำพัง เวลามีบาดแผลจากการทำภารกิจกลับมาจึงไม่มีคนทำแผลให้ร่างสูงตนจึงต้องพึ่งยาของหญิงสาวที่ให้ตนมา เจ้าของเรือนผมสีน้ำเงินเข้มหยิบขวดยามาพลางรินใส่แก้วอย่างช้าๆ “นี่...เจ้าตื่นได้แล้ว ” กิยูเรียกอีกฝ่ายเสียงเรียบแต่ก็ไม่มีวี่แววที่อีกฝ่ายนั้นจะตอบตนเลยแม้แต่น้อย “เฮ้...ตื่นได้แล้วอย่ามานอนขี้เกียจที่คฤหาสน์ของข้านะ”ร่างสูงเอ่ยเรียกอีกฝ่ายอีกครั้งด้วยสีหน้าที่ราบเรียบเหมือนกับทุกครั้ง แต่ก็ไร้วี่แววที่อีกฝ่ายนั้นจะตอบตน “เฮ้อ...” กิยูถอนหายใจอย่างหน่ายๆไม่วายที่จะกระดกยาในแก้วเข้าปากตนเอง บุรุษจูบกันมันคงไม่เป็นไรหรอกอีกฝ่ายก็ยังนอนอยู่คงไม่เสียหายอะไร... กิยูคิดพลางค่อยๆประกบจูบริมฝีปากเล็กอย่างแผ่วเบาไม่วายที่จะส่งลิ้นไปเปิดปากของอีกฝ่ายเพื่อให้คนข้างล่างนั้นสามารถดื่มยาจากโพรงปากของตนได้สะดวก ปลายลิ้นหนาตวัดเกี่ยวกับลิ้นเล็กอย่างห้ามใจไม่อยู่จากความอ่อนโยนกลายเป็นความรุนแรงมือที่ยังว่างอยู่ก็ไม่วายที่จะค่อยๆสอดมือเข้าไปยังใต้ผืนผ้าของเด็กหนุ่มมือสากจากการจับดาบมาอย่างยาวนานลูบไล้ผิวเนียนไปทั่วราวกับมีสิ่งดึงดูดให้ตนนั้นโหยหาและต้องการที่จะสัมผัสมัน “อื้อ...”เสียงเล็กประท้วงในลำคออย่างแผ่วเบานั้นเรียกสติของร่างสูงได้อย่างดีคนที่ถูกประท้วงรีบผละริมฝีปากออกด้วยสีหน้าที่ไม่เข้าใจตนเองมือที่ลูบไล้อีกฝ่ายอยู่ก็แปรเปลี่ยนมาจัเดสื้อผ้าของเด็กหนุ่มที่ยังคงหลับตาพริ้มให้เข้าที่ไม่วายที่ตนนั้นจะไม่ลืมที่จะห่มผ้าให้อีกฝ่าย...ร่างสูงนั่งเงีนบพลางนึกหวนไปยังเหตุการ์ณเมื่อครู่ก่อนจะใช้มือกุมหน้าผากของตนเอง 

“นี่ข้าทำอะไรลงไปเนี่ย..." ร่างสูงพึมพำในลำคอเบาๆ ไม่วายที่จะล้มตัวลงนอนข้างๆอีกฝ่ายก่อนจะค่อยๆหลับตาลง.... 

 

 

 

ไรท์ : สัวัสดีจ๊าไรท์ไม่ได้เขียนนิยายนานแล้วมารื้อฝืนสกิลในการเขียนของตนหน่อย555 เขียนแบบน้ำจิ้มๆก่อนเนาะเดี๋ยมเรท18+ ตอนหน้า 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว