อัสนีสายฟ้าฟาดดวงหทัยแหลกสลายเป็นปุ๋ยผง

"เจ้าจิิ้งจอกน้อย เจ้าชั่งเป็นตัวโง่งมยิ่งนัก"เสียงชายหนุ่มเอ่ยดังขึ้น มองดูจิ้งจอกน้อยด้วยสายตาที่อบอุ่น พร้อมยกมือที่เรียวยาวงดงามยิ่งกว่าสตรีนางใด แม้นางฟ้าเก้าชั้นฟ้าเจ็ดชั้นดินยัังขอยอมแพ้กัับความงดงามของนิ้วมือชายผู้นี้ที่กำลังลูบขนสีขาวแสนนุ่มของปีศาจจิ้งจอกน้อย 

"งิ่งๆ"เหมือนมันจะรู้ว่าตอนนีี้มันทำให้ชายหนุ่มผู้นี้ขุ่นเคืองเเล้ว มันจึงทำการออดอ้อน คลอเคลียเพื่อขออภัยที่มันซุกซนเกินไปหากมันทำแบบนี้จะทำให้เขาใจเย็นขึ้นและจะไม่ดุมันอีก 

************************************************************** 

"ท่านเทพหนี่วา" 

"ข้าผู้นี้ชั่งบังอาจนัก ไม่เจียมตัว อยากได้ของที่ไม่อาจเอื้อม แต่อย่างไรก็ตามข้าไม่เคยนึกเสียใจเลยที่ทำแบบนี้ ต่อให้เจ็บปวด ทรมาณหรือวิญญาณดับสูญสลายไปข้าก็นึกเสียใจเลย ที่ชาตินี้ข้ามีโอกาสพบท่าน ฆ่าข้าเสียเถิด โทษทัณฑ์ครั้งนี้ใหญ่หลวงยิ่งนัก ถ้าท่านเป็นคนลงมือกระทำเองข้ามิเคยนึกเสียใจเลย" 

"ต้าจี่ เจ้ารักมันใช่หรือไม่ ดีๆประเสริฐนัก"บัดนี้เขาแทบควบคุมความโกรธไว้ไม่อยู่แล้ว พลังไอเซียนค่อยทะลักออกมา ทำให้ตัวของเขาเเทบจะเปล่งแสงสว่างออกมาโดยปกติเเสงไอเซียนเขาจะเป็นสีขาวบริสุทธิ์เเต่บัดนี้เเสงไอเซียนกลับเป็นเปลวเพลิงสีแดงสว่างแทนเเต่เขาหาสนใจไม่ 

"ใช่ข้ารักเขารักมาก รักมากกว่าชีวิตของข้าเสียอีก"นางชั่งน่าตายนัก 

"ข้าให้เจ้าไปใช้กลอุบายไปทำลายคนชั่ว แต่เจ้าดันรักมันเห็นมันสำคัญกว่าข้าหรอกหรือ" 

"หามิได้ สำหรับข้าท่านสำคัญสุดเหนือสิ่งอื่นใด เเต่หัวใจของข้านี้มันช่างอกตัญญูยิ่งนัก" 

"ดี งั้นเจ้าเเละมันจงเเหลกสลายไปพร้อมกันเถิด"พูดเสร็จ เขาจึงร่ายเวทอัสนีสายฟ้า ออกมาด้วยความโกรธ 

มันจึงทำให้เกิดเสียงฟ้ากัมปนาทดังสนั่นสะท้านทั่วทั้งพิภพ เเต่ไม่ทำให้หญิงสาวเกรงกลัวเลยเเม้เเต่น้อย พร้อมทั้งส่งยิ้มให้เขาเเฉกเช่นวันเก่าๆที่ผ่านมา  

"ต้าจี่ข้าขอสาปเจ้าและคนที่เจ้ารักให้มีชีวิตทุกข์ทรมาณ เจ็บปวดแทบตายให้มันซึมลึกไปถึงกระดูก จากการกระทำของเจ้า เจ้าเเละคนที่เจ้ารัก จะรักกันลึกซึ้งเเละจะพรากจากกันทุกชาติทุกภพ" 

"ไม่ได้นะ"ไม่ทันที่นางพูดจบเขาก็ผลักนางลงเเท่งประหารเซียนเสียเเล้ว เขาไม่ได้ฆ่านางด้วยสายฟ้าเเต่เลือกใช้เเท่นประหารเซียนเเทน ทำไมกันเขาถึงไม่ทำลายดวงวิญญาณของนางให้ดับสูญไปด้วยอัสนีสายฟ้าเพื่อสมควรกับโทษทัฑณ์เล่า ทำไมต้องส่งนางเข้าวัฎจักรสงสารด้วย 

*************************************************************