ในกรงพยัคฆ์

 หยางหมิง 

                มาเฟียอย่างเขาน่ะหรือจะรักใครเป็น เขามันคนไร้หัวใจฆ่าคนเป็นผักปลา ราวกับชีวิตคนพวกนี้ไม่มีค่า  หยางหมิงผู้นับถือความเงียบเป็นชีวิตจิตใจทุกอย่างใน องค์กรเป็นความลับหากเรื่องหลุดไปถึงคนนอก...โทษคือความตายสถานเดียว กล้าได้กล้าเสีย ตรงไปตรงมาและไม่ยอมคน สิ่งที่เขาเกลียดที่สุดคือความรัก...เพราะมันจะทำให้เขามีจุดอ่อนซึ่งคนอย่างเขาไม่ต้องการ 

ไอรา 

                  "ลูกช่วยทำให้นายน้อยกลับมามีหัวใจอีกครั้งได้ไหม มีแค่ลูกคนเดียวเท่านั้น ที่จะแทรกเข้าไปในหัวใจที่มืดบอดของเขาได้" นี่คือคำขอร้องสุดท้ายก่อนที่พ่อของ เธอจะจากไปอย่างไม่มีวันกลับ เธออยากจะให้คำพูดนัั้นเป็นเพียงสายลมที่พัดผ่าน แต่ความจริงแล้วเธอก็ไม่สามารถทำให้พ่อผิดหวังในตัวเธอได้เช่นกัน...ว่าแต่ชื่อ เขาแปลว่า 'แสงตะวันอันสดใส' ไม่ใช่หรือเหตุใดชีวิตจึงดูมืดมนไม่เข้ากับชื่อเอา เสียเลย