ฉัน อิ่มอุ่น เป็นยายเฉิ่มที่จากนี้ไปต้องทำงานเป็นผู้ช่วยเลขาให้กับท่านประธานบริษัทอสังหาริมทรัพย์ใหญ่ระดับต้นๆ ของเอเชียที่ให้ทุนฉันเรียนตั้งแต่ ม.ต้น โคตรงง?? เพราะฉันเรียนจบนักเทคนิคการแพทย์มา ฉันอยากเป็นหมออะ แต่ฉันดันกลัวเลือดเพราะเหตุการณ์ที่ฉันได้เห็นพ่อกับแม่โดนรถชนจนเสียชีวิตไปต่อหน้าต่อตา ฉันเลยเลือกเรียนเทคนิคการแพทย์เป็นหมอแลป ถึงจะไม่ได้รักษาคนแต่ก็ยังอยู่ในวงการแพทย์ยังได้ใส่เสื้อการ์ว ชื่อยังขึ้นต้นด้วยคำว่าแพทย์หญิง แล้วนี้อะไร...ที่เรียนมาคืออะไร??? เกียรตินิยมอันดับหนึ่งของฉันคือ อาลายยยย!!!! ต้องมาชงกาแฟ เตรียมน้ำให้ไอ้โรคจิตที่แทบจะเดินเเก้ผ้าอยู่ในแพนท์เฮาส์อาบ เตรียมเสื้อผ้าให้เขาใส่ ต้องเตรียมให้ยันกางเกงใน - //- ร่วมทั้งเตรียมอาหารเช้าและเย็นให้ ตกลงฉันเป็นผู้ช่วยเลขาหรือว่าเมียกันแน่วะ แม่ง แต่ใครที่เป็นเมียตาโรคจิตนี้ถือว่าซวยสุดๆ ไอ้ผู้ชายเจ้าระเบียบที่หลงตนเองสุดๆ ไอ้ผู้ชายเฮงซวย!
ผมแทนเทพ เป็นประธานบริษัทตั้งแต่อายุ 18 เพราะพ่อกับแม่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุที่ ใครหลายๆคนเข้าใจว่ามันคืออุบัติเหตุจริงๆแต่ใครจะรู้ว่าจริงๆแล้วอุบัติเหตุครั้งนั้นมันถูกจัดฉาก จากบริษัทคู่แข่งที่พยายามจะฮุบ บริษัทที่พ่อแม่ผมสร้างขึ้นมา อุบัติเหตุครั้งนั้นไม่ได้เปลี่ยนแค่ชีวิตของผมแต่เปลี่ยนชีวิตของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งด้วยเหมือนกัน เธอต้องเสียพ่อกับแม่ไปเหมือนผมและไอ้ชิน เธอเป็นดังพลังงานเพื่อให้ผมได้ใช้ชีวิตอยู่ต่อไป ผมส่งเสียเธอทุกอย่างปล่อยให้เธอได้ทำตามความฝันของเธอเอง โดยที่มีผมเป็นแบล็คให้ ทั้งที่จริงๆแล้วหน้าที่ของเะอคือ ดูแลผมแค่นั้น ผมเฝ้าดูเธอใช้ชีวิตห่างๆ เพื่อความปลอดภัยของตัวเธอ ทั้งที่ใจจริงผมอยากจับเธอทำเมียตั้งแต่เธออายุ 16-17 แต่ทำได้แค่ทนและเฝ้าเธอห่างๆอย่างห่วงๆ
-ยอมๆเป็นเมียสักทีเถอะไข่ฝ่อจะหมดพวงอยู่แล้วนะอิ่มอุ่น!!!!!!!-