รีไรท์ นิยายวาย คนหลงเมีย ดุจราตรีในม่านเมฆ

จิ้นอ๋องจำได้ว่าตนมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่ง เขาผู้นั้นมีเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร นอกจากจะปากกล้าไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดินแล้ว จิ้นอ๋องยังไม่เคยพบว่าสหายผู้นี้หวาดกลัวต่อสิ่งใด แต่ในวันนี้จิ้นอ๋องได้ประจักษ์แล้วว่า แท้ที่จริงแล้ว ในโลกนี้ก็ยังมีสิ่งที่ฉู่หยวนเฉิงหวาดกลัวด้วยเช่นกัน คนผู้นั้นหาใช่หญิงงามล่มเมืองหรืออาจหาญเก่งกาจ แต่ทว่าเป็นพระอนุชาผู้สุขุม 

หลิวเย่เหลียง พระอนุชาที่เกิดมาหูหนวกและไม่สามารถอ้าปากกล่าวประโยคใดได้ ทว่ากลับสามารถทำให้ผู้มีสมญาว่าเทพแห่งสงครามเชื่อฟังราวกับเป็นว่าเขาเป็นเพียงลูกเจี๊ยบตัวหนึ่ง 

ลูกเจี๊ยบที่เดินตามหลังแม่ไก่ตลอดไป... 

หลิวเย่เหลียงนับแต่เกิดมามิเคยพบเห็นผู้ใดหน้าด้านหนาทนถึงเพียงนี้ เขาเริ่มสงสัยแล้วสิว่า มีดของเขาจะสามารถผ่าใบหน้านี้ออกมาพิสูจน์ดูความหนาได้หรือไม่ 

ฉู่หยวนเฉิงยิ้มกว้าง กล่าวว่า "เสี่ยวเย่เจ้าอยากลองผ่าอกข้าพิสูจน์ดูหรือไม่ ว่าข้านั้นจริงใจกับเจ้ามากเพียงใด?" 

แนะนำตัวละคร 

ฉู่หยวนเฉิง องค์ชายเจ็ดแห่งแคว้นฉู่ ผู้หลงใหลในศิลปะการต่อสู้ ชนกล่าวขานว่าเป็นประหนึ่งเทพแห่งสงคราม รักอิสระ มีวาทะเป็นเอก เป็นอัฉริยะที่ชนกล่าวกันว่าร้อยปีจะมีมาเกิดสักคน "เสี่ยวเย่ เจ้าเห็นแล้วหรือยังว่าข้าจริงใจต่อเจ้าเพียงใด?" 

เว่ยอ๋อง หลิวเย่เหลียง องค์ชายห้าแห่งต้าหลี่ พระอนุชาแท้ๆของจิ้นอ๋อง ซือฝุแห่งสถานศึกษาแพทย์ซีหวัง มีอีกหนึ่งสมญาว่าท่านหมอเทวดาหลิว สุขุม เรียบง่าย รักสันโดษ รักษาผู้คนมิแบ่งแยก "เสด็จพี่ แต่ไหนแต่ไรมา ท่านเลือกคนประดุจมารดาเฟ้นบุตรีให้บุตรชาย ไฉนจึงเลือกบุคคลเช่นนี้มาเป็นสหาย!" 

จิ้นอ๋อง หลิวฝู พระเชษฐาแท้ๆของเว่ยอ๋อง อดีตรัชทายาทผู้อยู่เบื้องหลังจักรพรรดิแห่งต้าหลี่ หลังจากถูกลอบปลงพระชนม์ครั้งใหญ่ก็เก็บตัวอยู่แต่ในจวน เป็นกรรมการระหว่างความรักของทั้งสองฝ่าย ศาลาพักใจยามยาก "ฉู่หยวนเฉิง เจ้านี่ช่างน่ารำคาญเสียจริง" 

หลินจง บ่าวที่ติดตามเว่ยอ๋องมาแต่เล็ก เรื่องต้มยาโปรดวางใจหลินจง ทว่าเรื่องอื่นโปรดอย่าไตร่ถามความกระหม่อม "ท่านอ๋อง ยาได้ที่แล้วพะยะค่ะ" 

ฟางเต๋อ องครักษ์ประจำกายขององค์ชายเจ็ด ผู้ร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่ผู้เป็นนาย ผู้มีคติที่ว่า 'องค์ชายอยู่เหนือหัว ท่านอ๋องห้าอยู่เหนือชีวิต!' ฟางเต๋ออยากจะร่ำไห้ "ว่าแต่เหตุใดกระหม่อมจึงต้องยืนอยู่ตรงกลางความรักทั้งสองพระองค์อยู่ร่ำไป?" 

อาเช่อ องครักษ์ประจำกายของเว่ยอ๋อง ผู้มีคติที่ว่า สองนายบ่าวนี้นิสัยเหมือนกันราวกับเป็นอีกา มิว่าจะพลิกมองด้านใดก็หาได้เหมาะกับท่านอ๋องผู้เลิศล้ำของเขาไม่ "องค์ชายใหญ่ทรงมอบหมายให้ข้าดูแลพิทักษ์อยู่ข้างกายขององค์ชาย สิ่งแรกที่ควรจะต้องทำนั่นก็คือ จัดการปัดเอาอีกาเหล่านี้ออกจากพระอังสา"