(รีอัป) ใจมิรู้เลือนรัก

ความรักคือของแสลง เขาจึงไม่เคยคิดอยากมีมัน กระทั่งเธอก้าวเข้ามา... 

เพียว พันภพ 

ผู้หญิงอะไร ไร้ความหวาน สัญชาตญาณกุลสตรีเป็นศูนย์  

ตั้งแต่เจอเธอ ก้อนเนื้อในอกซ้ายพลิกคว่ำตะแคงหงายวันละหลายตลบ  

ไม่ได้การแล้ว!!!  

                                        “จะเอาแน่ใช่มั้ยเพียว ฮะ! นายจะเอาแน่ใช่มั้ย” 

เลี่ยงมาตลอด ~ เห็นเขาอยู่ซ้ายเธอจะไปทางขวา เห็นเขาอยู่ตรงหน้า เธอจะถอยหลังกลับ  

ไอ้บ้านี่ไม่รู้รึไงว่าตลอดหลายปีมานี้เธอต้องข่มใจแค่ไหน ทรมานเพียงใด ถึงได้บังอาจมาเท้าทวนความรู้สึกพวกนั้นขึ้นมา 

หมัดเล็กแต่พิษร้ายกาจหวดตวัดเต็มแก้มขาว หน้าคมสะบัดตามแรง เลือดสดๆ ปรี่ออกมาตรงมุมปาก 

เพียวยกหลังมือขึ้นเช็ด เขามองดูเลือดสีแดงก่อนจะมองวงหน้าสวยดุ 

“นายควรถอยซะตอนนี้”