เต้าหู้กับ(จิ๊ก)โก๋ 4p

"ออกไป๊!!"เสียงของชายวัยกลางคนตะโกนออกมาใส่ร่างบางที่กำลังนั่งกอดตุ๊กตาที่เปียกแฉะไปด้วยน้ำตาอยู่

.

.

"ฮึก..คะคุณพ่อ หู้ไม่อยากไปไหนครับ หู้อยากอยู่กับคุณพ่อ"เสียงของเด็กน้อยวัย17ปีร้องบอกบิดาของตน

.

.

"แต่พวกมันกำลังมา! หู้ต้องหนีไปนะลูก!!" ฉ๋างบอกกับลูกของตนให้หนีไปเพราะว่า เจ้าหนี้กำลังมาเขากู้เงินมาเพื่อที่จะเป็นค่าเล่าเรียนของลูก แม่ของเต้าหู้นั้นได้เสียไปแล้ว เขาจึงต้องเลี้ยงลูกอยู่คนเดียว

ตอนแรกเขามีบริษัทเล็กๆอยู่แห่งหนึ่งที่ตอนนี้ได้ปิดตัวลงไปเพราะมีคนโกงบริษัทของเขา และเขาก็ได้ถูกศาลสั่งฟ้องล้มละลายด้วย หลังจากนั้นแม่ของเต้าหู้ก็ได้ป่วยเพราะภาวะเครียดเกินไปและเสียชีวิตไปเมืาอปีที่แล้วนี้เอง

"ลูกต้องหนีให้รอดนะ แล้วพ่อจะเป็นกำลังใจให้จากบนฟ้านะลูก"

.

.

"พ่อครับผมรักพ่อนะ.. ผมจะหนีให้รอดครับฮึก.."หลังจากนั้น เต้าหู้ก็เดินออกจากบ้านไปอย่างอาลัยอาวร แต่ตนขัดคำสั่งของบิดาไม่ได้จึงจำเป็นต้องทำ

.

.

หลังจากที่เต้าหู้ออกไปแล้วสักพักก็มีรถหรูหลายคันมาจอดหน้าบ้านเขา แล้วก็มีชายชุดดำออกมา2คน.. "ปัง ปัง" เสียงลูกตะกั่วออกจากปลายกระบอกปืนทำให้เต้าหู้กันกลับมามอง เต้าหู้ได้เห็นร่างของของชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นบิดาของตน มีเลือดไหลออกมาจากศีรษะ โดยที่มีคนแบกเขาออกมาแล้วใส่ในท้ายกระโปรงรถ ทันใดที่รถหรูแล่นผ่านหน้าของเขาไปน้ำตาก็ไหลออกมาเป็นสายน้ำ เต้าหู้เดินทางไปยังบ้านเกิดของแม่ซึ่งอยู่ชลบุรี มันก็ไม่ได้ห่างไกลอะไรนักหรอกเพราะตอนนี้เขาอยู่ที่กรุงเทพ

.

.

"อ่า..จะอยู่ได้ไหมนะ"เขาได้พึมพัมกับตัวเพราะเห็นสภาพบ้านหลังหนึ่งที่เต็มไปด้วยต้นไม้และขยะมากมาย..

.

.

"เห้ออ.. กว่าจะเสร็จ"หลังจากที่ทำให้บ้านดูน่าอยู่มากขึ้นเขาก็ได้นั่งพักที่ม้านั่งหน้าบ้านนั่งกินลมชมวิวิไป จู่ๆก็มีใบอะไรก็ไม่รู้ปลิวมา(ไรท์:ก็ใบปลิวน่ะสิถามได้)

... พอผมได้อ่านพิจารณาไปนั้นมันก็คือใบประกาศสมัครเรียนของมหาลัยyyนั่นเอง ผมก็พอรู้จักอยู่บ้างหล่ะ มหาลัยนี้ขึ้นชื่อเรื่องคนหน้าตาดีนี่นาา แถมค่าเรียนยังเหมาะสมกับคุณภาพของมหาลัยอีก แค่xx.xxxบาท/เทอมเท่านั้น เอ้ะ.. ด้านหลังมีข้อความเล็กๆอะไรอีกน่ะ "สุดพิเศษ แค่คุณมีความสามารถพิเศษ คุณก็จะได้ชุดฟรี ค่าเรียนฟรีอีกด้วย เพียงแค่มาสมัครออดิชั่นแสดงความสามารถที่มหาลัย ณ วันที่×× เดือนพฤษภาคม ปี2562 "เห้ย มันก็อีก2วันนี่หว่า ไหนๆก็เรียนจบม.หกมาแล้ว หาที่เรียนไปเลย เดี๋ยวตอนเย็นค่อยไปหาอะไรกินดีกว่า เอ..แต่เราจะทำงานอะไรดีนะ เงินที่มีอยู่ก็ไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ด้วยนี่สิ ช่างมันเถอะตอนนี้ขอนอนเปลหน้าบ้านก่อนแล้วกันค่อยคิด ปวดหัวเว้ย

.

.

.

whitemold:สวัสดีค่า นี่เป็นนิยายแบบบรรยายเรื่องแรกของเราเลยนะคะ แถมเป็น4pอีก ยังไงก็ขอฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของนักอ่านทุกคนด้วยนะคะ บายย จุ้บๆ