'อ่า... ทุกอย่างจะจบลงแบบนี้เองรึ?'
'ถ้าตอนนั้นข้าไม่โลภมากในลาภยศ ตัวข้าจะเป็นเช่นในวันนี้หรือไม่กัน?'
ในท้องพระโรงที่เคยสวยงาม ตอนนี้ห้องนี้เหมือนพึ่งผ่านสงครามขนาดย่อมๆมา และเหลือเพียงเศษซากของข้าวของที่พัง และชีวิตที่กำลังดับสิ้นของ
ราชินีแห่งเฟกาเนอาร์
เท่านั้น
นางได้แต่ตำหนิตัวเองที่ทำตัวดั่งเช่นสตรีไร้ยางอายในอดีต แต่ด้วยวุฒิภาวะที่เพิ่มขึ้น เธอก็รู้แล้วว่าสักวันวันนี้ต้องมาถึง
แต่ไม่คิดเลย.. ว่าคนที่ตายไปในอดีตคนนั้น จะกลับมาแก้แค้นเธอถึงปราสาท
'เป็นราชินี? เหตุใดในอดีตข้าจึงแสวงหาอำนาจนัก? เมื่อได้มาเป็นจริงๆมันช่างลำบากเหลือแสน อย่าว่าแต่ใช้อำนาจเลย! หาเวลาไปกินอาหารว่างยังยากเสียด้วยซ้ำ!'
ข้าไม่เคยหวังจะแก้ไข แต่ว่า.. ข้านี่มันโง่จริงๆ..
น้ำตาหยดหนึ่งไหลลงมา ก่อนที่
ลาร์นาลี่ เมอร์เชส
จะสิ้นใจ...
__________
ก็จบกับบทนำเล็กๆไปแล้วนะคะ เราไม่รู้หรอกว่าเราเขียนงงมั้ย หรือมันแย่มากมั้ย? แต่เรื่องนี้คือเรื่องคล้ายโอโตเมะเกมแบบนาร้ายข้ามโลกที่เห็นได้ดาดดื่น แต่มันคือมุมมองของนางเอกที่ประสบความสำเร็จทุกอย่างแล้ว แต่มาเสียใจภายหลัง จะแก้ไขก็ไม่ทันแล้ว
แต่ว่า.. เราจะมอบโอกาสนั้นให้เธอ!
ทุกคนช่วยเป็นกำลังใจ และคอยตามดู ให้คำแนะนำกับเธอด้วยนะคะ *^*
ถ้าใครอยากเห็นรูปนาง เราจะลงรูปไว้ให้ทีหลังนะคะ~