เช้าวันหนึ่ง
"หานกวงจวิน"
"ท่านเป็นอะไรไปรึ"
'เว่ยอิง'ได้ยิ้มด้วยท่าทางเจ้าเล่ห์"
"หลานจ้านข้าน่ารักมากรึเจ้าจึงมองหน้าข้าตลอด"
แล้วเขาจึงยั่วหานกวงจวินหนักขึ้นเรื่อยๆจน หลานวั่งจีทนไม่ไหวอีกต่อไป เขากดเว่ยอิงลงกับเตียงมัดมือเว่ยอิงไว้แล้วจึงนิ้วสอดเข้าไปในช่องทางสีหวาน
"หานกวงจวิน โป..โปรดอภัยให้ข้าเถิดข้าจะไม่ทำอีก ข้าสัญญา"
"แล้วทำไมข้าต้องทำตามที่เจ้าพูดด้วยละ"
"อึก อ้า..อ้า"
//เสียงหอบ
"ข..ข้าจะเสร็จแล้ว"
หลังจากนั้นไม่นานก็มีน้ำสีขาวขุ่นไหลออกมาเปลื้อนขาของทั้งสองไปหมด
"ข..ข้า..ต้องการอีก"
เว่ยอิงพูดด้วยแววตาหื่นกระหายแล้วคำคืนนั้นจึงเสียงคร่ำครวญดังตลอดทั้งคืน
"หลานวั่งจีทำวันเว้นวันได้หรือไม่"
"ไม่!!!"
"ทุกวันคือทุกวัน"
End
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
