บทนำ
ทุกคนคะ เคยเจออะไรที่ร่ารำคาญมากๆจนอยากทำให้หายไปจากโลกนี้ไหมคะ ถ้าคุณเคยเจอคุณจะเข้าใจความรู้สึกฉันคนนี้เลยค่ะ! อยู่ๆก็โดนเด็กโรคจิตที่ไหนไม่รู้มาตามราวีไม่ลดละเลยค่ะ!
"ป้า กินไรอ่ะกินด้วยดิ" พูดถึงก็มาเลยนะยะ-*-
"อะไรของเเก ไปซื้อดิเเค่25บาทเอง" ฉันหันไปมองด้วยสีหน้าหน่ายๆ
"อยากกินของป้า" มันทำหน้าตาย
''ไอ้โรม! เอาชานมฉันคืนมา"
"อร่อยว่ะ ขอละกัน" หน้าด้านไปไหมห้ะ! นั่นชานมฉันนะเว้ย
"ไอ้โรม!"
อยู่ๆไอ้เด็กโรคจิต โรม ก็ฉกเเก้วชานมฉันไปโดยที่ไม่ฟังความเห็นฉันสักคำ
.
.
"หน้าบึ้งเชียวมึง" ชีต้าเพื่อนเลิฟของฉันเดินมาหาพร้อมดูดชาไข่มุกในมือ
"ก็อีโรมมันฉกชานมกูอ่ะ"
"โรม? อ๋อ น้องที่มันมาบอกชอบมึงวันโกหกเเห่งชาติอ่ะนะ"
"เออออ"
"เเค่ชานมเอง เดี๋ยวกูซื้อให้ใหม่ก็ได้"
"มึงคะ มันไม่ใช่เเค่ชานม"
"มันทำไรมึงอีกละ"
"มันทั้งเเย่งกาเเฟ เค้ก ขนม ของกินกูเเม่งเเย่งเเดกหมดอ่ะ"
"ห้ะ น้องมันมาเเย่งขนมมึงเนี่ยนะ?"
"เออ เเย่งทุกอย่างอ่ะสัส"
"ตอเเหลละ"
"เอ้าอินี่ ด่ากูทำไมอ่ะ"
"มีคนเอาขนมของเเดกมาให้น้องมันเยอะจะตายห่ามันบอกไม่เเดกไม่ชอบเเล้วมันจะมาเเย่งมึงเเดกได้ไงอีอ้วน"
"เอ้า! กูพูดจริงนะเว้ย มันมาเเย่งกูจริงๆ"
"พอๆเลย ไปขึ้นเรียน"
"ชานมกูอ่าาาา"
"ไว้กูซื้อให้เเดกตอนพักโน่น!"
หน่อย! ไอ้เด็กบ้า คอยดูเถอะถ้าเจอหน้าเเม่จะไถตังมาให้เลี้ยงของกินให้เกลี้ยงเลยคอยดูสิ!
ดีจ้าา มาดามโรสนะคะ เค้ากลับมาเเล้วนะทุกคนน
เนื่องจากมีปัญหาการเข้าระบบจึงไม่สามารถเข้ามาเเต่งนิยายต่อได้เเต่ตอนนี้กลับมาเเล้วนะคะ!
จะอัพอย่างสมํ่าเสมอเเน่นอนค่ะ!
Guest
