“ตื่นแล้วหรอ ที่รัก” เสียงของชายคนหนึ่งอยู่ในความมืด
“คุณเป็นใคร ฉันอยู่ที่ไหน” เธอตื่นขึ้นมาในที่ห้องนอนของใครก็ไม่รู้ และเสียงของผู้ชายคนนั้นก็ทำเธอตกใจมากเช่นกัน
“บ้านของเราสองคนไง” ชายหนุ่มเดินออกมาจากความมืดสลัวนั้น เขาย่างก้าวเข้ามาหาเธออย่างช้าๆ แล้วค่อยๆคลานขึ้นมาค่อมตัวหญิงสาวเอาไว้ เธอจึงเห็นใบหน้าที่หล่อเหลา เข้ม ดุ ที่เข้ากับร่างกายกำยำที่ขยับเข้ามาใกล้เธอ แล้วก็ใกล้เขามาอีกจน “แนบชิด”
“คุณจับฉันมาทำไมต้องการอะไร” ในขณะที่หญิงสาวดิ้นไปมา เชือกไนลอนที่มัดอยู่ที่ข้อมือกับข้อเท้าก็บาดลึกลงไปในผิวหนังของเธอ สร้างความเจ็บปวดไม่น้อย
“เธอมองหน้าฉันสิ แล้วเธอจะรู้” เธอจ้องเข้ามาในดวงตาสีเทาควัญบุหรี่ที่ดูเย็นชาดูไร้ความรู้สึก มันทำให้เธอรู้สีกหวาดกลัวได้ง่ายดายเลย
“ปล่อยฉันไปเถอะ ขอร้อง” เธอพูดออกมาด้วยเสียงสั่นเครือ
“ร้องสิ ฉันรอฟังเธอร้องอยู่” เขาแสระยิ้มออกมา ก่อนที่จะบีบคางเธออย่างแรง แล้วก้มลงไปจูบที่คอแล้วค่อยไล่ลงไปถึงเนินหน้าอก
“ไอ่บ้าเอ๊ย ปล่อยฉันสิ จับฉันมาทำไม” เธอเริ่มรู้สึหวาดกลัวการกระทำของคนตรงหน้าขึ้นอย่างมาก จึงพยายามดืนให้หลุดจากอ้อมกอดของชายแปลกหน้า แต่ก็ไม่สำเร็จ
“หึ แล้วเธอรู้หรือยังว่าเหตุผลของฉันมันคืออะไร” เขาจับข้อมือทั้งสองขึงขึ้่นข้างบน ทำให้เชือกที่บาดกับข้อมือของเธออยู่ก่อนหน้านี้ บาดลึกเข้าไปอีก
"โอ๊ย" เธอร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
“ฉันถามว่ารู้หรือยัง ก็ตอบสิ!!” ชายหนุ่มตะคอกเสียงออกมาอย่างดัง
“ถ้าฉันออกไปได้ แกเจอดีแน่”
“หุบปากไปซะ ”
บ้าชิบ!!!
.
.
.
.
Guest
