จังหวัดหนึ่งของภาคอิสาน ณ.บ้านหลังหนึ่งมีลูกสาวอยู่หนึ่งคนชื่อใบบัวหรือ น.ส.บัวบูชา มโหฬาร ใบบัวเป็นผู้หญิงที่ถือว่าสวยคนหนึ่งเธอมีรูปร่างอรชรใบหน้าสวยคมตาโตปากนิดจมูกหน่อยนิสัยดื้อรั้นไม่ยอมคนง่ายๆออกห้าวๆนิดๆพ่อแม่รักเธอมากเพราะมีลู_กสาวอยู่คนเดียว
ใบบัวเรียนจบจากมหาวิทยาลัยประจำจังหวัดเธอเลือกเรียนด้านเกษตรเพื่อที่จะนำความรู้มาพัฒนาบ้านเกิดของเธอนั่นเอง และที่บ้านของใบบัวก็ยึดอาชีพเกษตรกรคือการปลูกผักปลอดสารพิษวันนี้ใบบัวได้มาดูแลสวนผักของเธอ
"แม่ๆจ๋ามื้อนี้ใบบัวมีเมล็ดผักมาปลูกใหม่จ้า"ใบบัวบอกกับแม่ของเธอ
"ได้ผักหยั่งละลูกเอามาให้แม่เบิ่งดุ"แม่ใบบัวขอดูเมล็ดผักที่ใบบัวได้มา
"น่าจะเป็นผักกาดหอมค่ะแม่ป้านิดแกให้ใบบัวมาหนูจะลองปลูกแบบปลอดสารพิษจ้า"พอคุยกับแม่เสร็จใบบัวก็จัดเตรียมสถานที่สำหรับที่จะปลูกผักปลอดสารพิิษ
ตอนเย็นใบบัวกับแม่ก็พากันกลับจากสวนพอมาถึงบ้านก็เจอพ่อของใบบัวนั้งคุยกับนายทหารคนหนึ่งอยู่
"อ้าวสองแม่ลูกมาพอดีเลยมาๆพ่อจะแนะนำให้รู้จักคุณขัตติยะ"พ่อของใบบัวบอกและได้แนะนำให้รู้จักกับนายทหารหนุ่มนามว่าขัตติยะ กิจเจริญที่ได้มาประจำอยู่ที่ค่ายทหาร เขาเป็นนายทหารหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาคมคายเป็นคนกรุงเทพแต่ไม่ชอบอยู่เมืองหลวงเลยขอมาประจำการที่ต่างจังหวัดเขาได้ถูกแฟนสาวที่คบกันมานานหักอกด้วยการไปแต่งงานกับคนที่รวยกว่าทำให้ขัตติยะต้องมารักษาแผลใจในถิ่นทุรกันดานเพื่อที่จะได้ลืมผูหญิงหลายใจ
"หวัดดีจ้าคุณทหาร"แม่ใบบัวกล่าว
"สวัสดีครับคุณแม่ผมขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ"
"อะไรยะอยู่ๆมาเรียกแม่ฉันว่าคุณแม่ แม่ฉันมีลูกคนเดียวยะ"ใบบัวไม่พอใจที่ขัตติยะมาเรียกแม่เธอว่าคุณแม่เพราะใบบัวหวงแม่มากๆๆ
"เอ้ายายใบบัวทำไมเสียมารยาทแบบนั้นละลูก"ใบบัวโดนแม่ดุ
"เอ่อคุณขัตติยะนี้ใบบัวลูกสาวคนเดียวของพวกเราอย่าไปถือสาแกเลยนะคับแกยังเด็กคงจะหวงแม่เป็นธรรมดา"พ่อมนต์ตรีกล่าว
"ไม่เป็นไรคับพ่อกำนันผมไม่ถือสาเด็กน้อยหรอกคับ555"ขัตติยะพูดแหย่ใบบัวแล้วนั้งหัวเราะใบบัวไม่พอใจที่โดนว่าเป็นเด็กน้อยนั้งหน้างอเป็นปลาทูแม่กลอง
"ชิใบบัวก็ไม่ถือสาคนแก่เหมือนกันจ้าพ่อ"พูกจบก็สะบัดหน้าเดินหนีไปในบ้าน
"5555ดูดู๊ดูยายใบบัวมันทำปกติใบบัวเป็นคนน่ารักนะจ่ะสงสัยวันนี้ทำสวนคงเหนื่อยเลยอารมณ์ไม่ดีน้าต้องของโทษแทนน้องด้วยนะ"คุณแม่ใบบัวบอกกับชายหนุ่ม
"ไม่เป็นรัยคับน้องน่ารักดี.....ผมชอบดื้อๆแบบนี้ละจะได้ปราบพยศฮึฮี"ขัตติยะกล่าว