เพื่อนพี่หน้าบ้าน

หนุ่มนักศึกษาชายขี่รถมอไซสีฟ้าปนดำ ทรงผมยุ่งเหยิง แววตากระวนกระวาย หยุดรถหน้าบ้านตรงข้ามบ้านฉัน เขาจอดรถก่อนจะหยิบมือถือกดแล้วยกแนบหู ก่อนจะพูดอะไรสักอย่าง หลังจากนั้นเขาเก็บมือถือลงกระเป๋าพร้อมหยิบบุหรี่และจุดไฟก่อนจะสูบ การกระทำของเขามักจะซ้ำซากแบบนี้เป็นทุกวัน และฉันก็ยังคงจ้องมองเขาเป็นแบบนี้ในทุกวัน

ตอนนี้บอกได้คำเดียวคือคำว่าหงุดหงิด ผมต้องมารอเพื่อนของผมเสมอตอนเย็นเพื่อที่จะรับมันไปสนามบอลด้วยกัน ยังไงๆผมก็ต้องผ่านบ้านมันแล้ว ผมมักจะเล่นบอลกับเพื่อนเสมอเป็นแบบนี้มาเกือบสองสามปีแล้ว และผมก็รับรู้ได้ว่ามักจะมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งชอบจ้องมองผม จะเรียกว่าน้องเขาแอบมองก็คงไม่ได้เพราะผมก็มองน้องเขาเหมือนกัน

รู้ไหมว่าพี่ชอบน้อง