จองกุกฉีกชุดเดรสแต่งงานของคุณอย่างไร้เยื่อใยก่อนที่จะก้มลงไปขบเม้มหน้าอกอันอวบอิ่มของคุณอย่างบ้าคลั่ง จนเกิดรอยแดง
คุณ:คุณจองกุก!..อ้ะ!..ปล่อยฉันนะคะ!!..อึก..ขอร้องล่ะ...
จองกุก:เรื่องอะไรฉันต้องฟังที่เธอขอห้ะนังลูกเมียน้อย!!
จองกุกไม่ฟังคุณแม้แต่นิดแถมการกระทำของเขายังรุนแรงขึ้นร้อยเท่าพันเท่า ร่างสูงเริ่มใช่มืออุ่นบีบขย้ำก้อนเนื้ออันอวบอิ่มเกินตัวของคุณจนบอบช้ำ แล้วใช่นิ้วบดขยี้ยอดดอกปทุม จนคุณรู้สึกเสียวจนเผลอครางออกมา
คุณ:อ้ะๆ!..ซี๊ดดด~หยุดเถอะนะคะ..คุณเกลียดฉันก็..อ้าาาส์~ปล่อยฉันเถอะ~
จองกุกไม่สนใจคำพูดของคนใต้ร่าง แล้วเริ่มถอดเสื้อผ้าจองทั้งสองออก ทีละชิ้นๆ จนตอนนี้ทั้งสองไม่มีอะไรปกปิดร่างกายอีกแล้ว
แต่...เมื่อร่างบางได้สติจึงรีบลุกแล้วผลักร่างสูงออกทันที
คุณ:อึก!!นี่!//ผลักจองกุกแล้วลุกหนี
จองกุก:จะไปไหน!!
ร่างสูงได้กระชากแขนคุณแล้วยกตัวคุณทุ่มลงกับเตียงอย่างแรง
จองกุก:เก่งนักใช่มั้ยห้ะ!!!
จบคำพูดร่างสูงก็ก้มไปดูดตามร่างของร่างบางอย่างป่าเถื่อน จนเกิดรอยแดงทั่วทั้งตัวและเลือดที่ซิบออกมา ร่างสูงรู้สึกโกรธมากเพราะไม่เคยมีใครปฏิเสธเขาในการร่วมรักบนเตียง ร่างสูงเริ่มเลื่อนตัวต่ำลงเรื่อยๆจนไปถึงจุดอ่อนไหวของร่างบาง
จองกุก:ดูซิว่าจะเก่งได้สักกี่น้ำ
พูดจบร่างสูงก็เริ่มใช้ลิ้นร้อนเลียกลีบกุหลาบขิงร่างบางไปมาอย่างชำนาญ ส่วนร่างบางที่ไม่เคยให้ผู้ชายคนไหนได้แม้แต่สัมผัสริมฝีปาก รู้สึกแปลก เสียว และเสียใจในเวลาเดียวกัน ด้วยความเสียใจที่ร่างบางมีเธอจึงไม่ปริปากครางออกมาแม้แต่คำเดียว นั่นทำให้ร่างสูงหงุดหงิดมาก เขาจึงนำลิ้นร้อนแทรกเข้ามาในตัวหญิงสาวแล้วตวัดลิ้นร้อนถี่ๆอย่างชำนาญจนร่างบางต้องยอมครางออกมา
คุณ:อ้ะๆๆ!~...ฮึก~...อ๊าาาาส์!!~
เมื่อร่างสูงได้ยินร่างบางครางออกมาก็พอใจมาก และเขาเริ่มใช้นิ้วของเขาเขี่ยเม็ดในกลีบกุหลาบร่างบางไปมาเพื่อปลุกอารมณ์ในตัวเธอมากกว่านี้ แต่ร่างบางไม่ได้รู้สึกแบบนั่นเลย ร่างสูงทนไม่ไหวถึงแทรกนิ้วเข้ามาในตัวร่างบาง
คุณ:อ๊าาาาห์!!!!..อ๊ะ..ฮึก!...เอาออกไป!!..ฮื้อ!~
ร่างสูงแสยะยิ้มอย่างพอใจก่อนจะขยับนิ้วเร็วขึ้น เร็วขึ้น และเร็วขึ้น เมื่อร่างสูงเห็นว่าช่องกลีบกุหลาบของร่างบางเริ่มมีน้ำใสๆออกมา เขาจึงแทรกแก่นกายอันใหญ่เข้ามาในตัวเธออย่างจัง
คุณ:กรี๊ดดดดดดดด!!!!!...ช่วยด้วย!!!..อ๊าาาาส์!!!~
แน่นอนว่านี่ต้องเป็นครั้งแรกของร่างบาง เมื่อร่างสูงแทรกแก่นกายเข้ามาเขาก็แช่ไว้เพื่อให้ร่างบางปรับตัว แล้วก็ก็ก้มไปมองแก่นกายจองเขาที่เชื่ิอมติดอยู่กับร่างบาง เขาเห็นน้ำสีแดงๆไหลออกมาจากตัวของเธอไม่หยุด และแน่นอนว่าเขาต้องสะใจมาก
เมื่อร่างสูงเห็นร่างบางปรับตัวได้แล้วเขาจึงดันแก่นกายเข้าไปจนสุดลำ แล้วเริ่มขยับช้าๆ
คุณ:อื้อๆๆ!~...อึก..อึ๊!..อ๊าาส์..อุบ!//ปิด ปาก
จองกุก:เอามือออก!!!..แล้วก็อย่าเกร็งกูเจ็บ!!//เริ่มกระแทกแรงขึ้น
คุณ://ส่ายหน้า+ปิดปากแน่น
จองกุก:ได้มึงจะเอาแบบนี้ใช่มั้ย//จับเอวร่างบางกระแทกเร็วๆแรงๆ
คุณ:อ๊าาาาห์!!!!!~อึก..อ้ะๆๆๆๆ...พ..พอแล้วค่ะ..อื้ออๆๆๆ
จองกุก:ซี๊ดดด~..แน่นฉิบหาย...อย่าเกร็งมากสิครับที่รัก~...อ่าาาา~//กระแทกถี่ๆ
คุณ:อ๊ะๆๆๆ...พอเถอะค่ะ...อื๊มมมส์ๆๆ~
จองกุก:ครางชื่อกูพูดหวานๆด้วย!!//จับสะโพกร่างบางแล้วกระแทกสุดแรง
คุณ:อ๊าาาส์!!!!ๆๆ..จ..จองกุก...อื้อออ~..จองกุกขาา~..อร๊างงง!~
จองกุก:อ่าาาาส์~เสียงหวานฉิบหาย
คุณ:ม..ไม่ไหวแล้ว..อ๊าาาาห์~
จองกุก:เหมือนกัน~..ซี๊ดดด~~
หลังจากนั้นร่างสูงก็ดันแก่นให้ลึกที่สุดแล้วปช่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าในตัวร่างบาง ร่างบางเหนื่อยล่ากับงานแต่งและกิจกรรทเมื่อกี้นี้จนสลบไป
#ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเน้อออnc แบบถ้ามันยาวไปอ่านไม่เข้าใจไรท์ขอโทษน้าาา#