เมื่อครั้งอดีตกาล ย้อนกลับไปนาน นานก่อนที่กาลเวลาจะเริ่มต้นนับหนึ่ง ก่อนที่จะมีสิ่งใดถือกำเนิดจากความว่างเปล่าและความสับสน นานเกินกว่าที่จะมีสิ่งใดคาดคิดถึง ดวงแสงสีเทาได้ถือกำเนิดขึ้นเป็นสิ่งแรก มันเป้นดวงแสงที่ล่องลอยไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมายจนกระทั่งดวงแสงนั้นได้เกิดการเคลื่อนไหวและเริ่มต้นทำในสิ่งที่จะเติมเต็มสิ่งต่างๆที่ดวงแสงนั้นต้องการ
เอกภพแรกถูกสร้างขึ้นโดยมีสีดำเป็นพื้น มีสีขาวที่ล่องลอยประปรายไปทั่วเอกภพราวกับภาพวาด แต่ทว่ามันยังคงว่างเปล่าและไม่มีสิ่งใดนอกจากสีดำและจุดแสงสีขาวบนท้องฟ้า ก่อนที่ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์และดาวดวงหนึ่งจะถือกำเนิด มันถือเป็นเอกภพและมิติแรกก่อนที่จะก่อเกิดเป็นมิติและเอกภพทั้งหลาย ดวงแสงสีเทาแลเห็นว่า ดาวดวงนั้นมีเพียงแค่ก้อนสีขาวและดำผสมกันอยู่ จึงได้ทำการส้รางสรรค์สิ่งต่างๆขึ้นมากมายโดยการปลดปล่อยส่วนหนึ่งของตนเองออกไป
ก่อกำเนิดมิติและกาลเวลาต่อด้วยชีวาที่ถูกสร้างสรรค์ขึ้นมา ท่ามกลางธรรมชาติอันแสนงดงาม ทุกชีวิตล้วนแต่ขอบคุณและนับถือดวงแสงนั้นเป็นบิดามารดาของตน จนกระทั่งดวงแสงนั้นได้กำเนิดบุตรออกมาสองตน หนึ่งตน เป็นบุตรเอกของดวงแสงที่คอยดูแลทุกชีวิตและนำทางให้สรรพสิ่งเป็นไปตามที่ควรจะเป็นพร้อมทั้งได้สร้างสรรค์สิ่งต่างๆมากมาย ส่วนอีกหนึ่งตน เป็นบุตรรองที่จะคอยคัดสรรทุกชีวิตและสร้างกฏเกณฑ์ต่างๆไม่ให้ถูกละเมิด
ก่อนที่ดวงแสงนั้นจะให้กำเนิดบุตรของตนเองอีกนับไม่ถ้วน ก่อนที่จะจางหายไปอย่างลึกลับ แต่บุตรของดวงแสงกลับรับรู้เพียงแค่ว่า ดวงแสงนั้นได้เดินทางไปเพื่อสร้างสรรค์เอกภพทั้งหลายทั้งมวลต่อไปโดยมีเอกภพนี้เป็นต้นแบบ จนกระทั่งมีบุตรของดวงแสงตนหนึ่งได้ทำการละเมิดกฏและทำการต่อต้านเหล่าบุตรของดวงแสงตนอื่นๆ
เหล่าทุกชีวิตและเหล่าบุตรแห่งดวงแสงทั้งหลายได้ทำการต่อสู้และประกาศสงครามกับบุตรแห่งดวงแสงผู้ก่อสงครามและขนานนามบุตรแห่งดวงแสงตนนั้นว่า นามธรรมแห่งสงคราม ก่อนที่สงครามนั้นจะสิ้นสุดลงพร้อมกับความเสียหายที่เกินกว่าจะคาดการ บุตรเอกแห่งดวงแสงนั้นรู้สึกเศร้าเสียใจเป็นอย่างมากจึงได้ทำการเสียสละตนเองเพื่อทำการปิดกั้นมิให้ความชั่วร้ายและสิ่งผิดปกติทั้งหลายตื่นมาก่อนเวลาที่เหล่าสรรพชีวิตทั้งหลายจะพร้อมและได้มอบพลังส่วนหนึ่งของตนเองให้แก่ทุกชีวิต
นั้นคือ พลังแห่งปาฏิหาร พลังที่สามารถก่อเกิดและสร้างหนทางแห่งโชคชะตาอันไร้ที่สิ้นสุดของทุกชีวิต
บุตรรองของดวงแสงได้รับเอาส่วนสำคัญของบุตรเอกผู้ยอมสละตนไปเก็บไว้ทั่วทั้งดวงดาวเพื่อที่ว่าสักวันหนึ่ง บุตรคนนั้นจักได้กำเนิดขึ้นมาอีกครั้งเพื่อทำหน้าที่ของตนเองและเพื่อปกป้องทุกชีวิตไม่ให้ตกลงไปสู่จุดจบจากความชั่วร้ายที่อาจจะกลับมาในเร็ววัน
สถานที่แห่งนี้คือสถานที่อันมีไว้เพื่อเก็บเรื่องราวที่พวกเราได้ไปผจญและเล่าขาน ในนามของ บุตรหลานแห่งทวีปแรกเริ่ม ผู้ที่คอยจดบันทึกและเป็นผู้พเนจรอันไร้จุดมุ่งหมายภายใต้เหล่าบุตรแห่งดวงแสงทั้งหลาย ทุกเรื่องราวของเหล่าทุกชีวิตหลังจากสงครามในยุคแรกเริ่มและแผ่นดินที่แตกสลาย เพราะสงครามครั้งแรก หากท่านใดต้องการที่จะอ่านบันทึกเหล่านั้นก็ขอเชิญเลือกเล่มที่ท่านต้องการ แล้วเลือกที่นั่งเพื่ออ่านหนังสือเหล่านั้นได้เลย
ยินดีต้อนรับสู่... หอคอยเรื่องเล่าแห่งแพนเจีย...
-----------------------------------------
ปล.เรื่องนี้ส่วนมากจะเป็นแบบสั้น หากใครต้องการอ่านตอนไหนยาวๆก็สามารถคอมเม้นบอกได้ และแน่นอนว่าไม่มีติดเหรียญหรือกุญแจแน่นอน