.
.
"มึงมันเหี้ยไอ้สัส"
.
.
"น้องครับ พี่จะขอเตือนอีกครั้งนะครับ ถ้าเสียงเบากว่านี้ พี่จะเอาให้ฟ้าสางเลย!!"
.
.
"การบูมสำหรับน้องๆคืออะไรครับ!!"
"......."
"เงียบ!!?? เงียบกันทำไมครับ มีกันอยู่กี่คนห้ะ การบูมสำหรับพวกคุณคืออะไร!! บูมไปทำไม!"
"น้องเขาไม่รู้กันหรอกค่ะพี่!!! พี่ถามซ้ำๆทำไมคะ" เสียงพี่บูมสาวที่ทำหน้าไม่รับแขกตะโกนขึ้นแทรก
"หึ อย่างงั้นจริงๆหรอครับ น้องคิดกันอย่างนั้นจริงๆหรอครับ!!!"
"พี่ให้โอกาศอีกครั้ง ตอบมาครับ!!!"
จู่ๆก็มีนักศึกษาสาวท่าทางขี้อายคนนึงยกมือขึ้นตอบด้วยท่าทางกล้าๆกลัวๆ
"กะ.....การบูม บูมเพื่อเอารุ่น...ค่ะ"
"เอาแค่รุ่นหรอครับ มาเรียนที่นี่ เข้าไม่เข้าบูมคุณก็ได้ครับแค่รุ่นน่ะ"
"........."
"ถ้าตอบได้แค่นี้ พรุ่งนี้ไม่ต้องมากันแล้วนะครับ"
หัวหน้าเฮดบูมทำหน้านิ่ง ก่อนจะเอ่ยออกมา
"มัน น่า เบื่อ"
."........เคลียร์!!!...."
เหมือนเสียงฟ้าผ่าลงที่เฟรชชี่ สำหรับคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ คำว่าเคลียร์คุณๆอาจจะคิดว่าสั่งเลิกบูม แต่ความเป็นจริงคือ การที่น้องๆต้องบูมไปเรื่อยๆจนกว่ารุ่นพี่จะพอใจ
"ไอ้สัส มึงไม่เคยเป็นปี 1 หรอวะ" เหมือนฟ้าตั้งใจแกล้งผม จังหวะที่ผมพูดขึ้นมาดันตรงกับท่อนที่ต้องหยุดพักหายใจ
.......และตรงกับที่พี่เฮดเดินมาที่แถวผมพอดี
"คุณพูดว่าอะไรนะครับคุณวรเมษ!!!!"
.
.
.
ภาพฝันในรั้วมหาวิทยาลัยของคุณคืออะไรครับ สำหรับผมคือการที่ได้นอนตื่นสาย มีกิจกรรมน่ารักฟรุ้งฟริ้ง ออกค่ายเฮฮา มีเพื่อนใหม่ที่แหวกแนว
แต่ ทุก อย่าง ไม่ เป็น แบบ นั้น
ผมนายวรเมษ สุรกร หรือครอบครอง ชายหนุ่มที่สูง ขาว หล่อ ชายไทยในอุดมคติของสาวๆ การันตีได้จาก....เอ่อ...ข้ามไปก่อน
ผมเป็นนักศึกษาคณะวิทยาศาสตร์ ภาควิชาฟิสิกส์ น้องเฟรชชี่ปี 1 ที่ต้องแหกขี้ตาตื่นไปเรียนตั้งแต่ 8 โมง เรียนยาวจนถึง 6 โมงเย็นทุกวัน ไม่ว่าจะเป็นวิชาในภาค นอกภาค วิชาเสรี วิชาอิ้ง แลป และอีกอื่นๆที่ผมไม่อยากคิดถึงมัน แต่เดี๋ยวก่อน ถ้าคุณคิดว่านี่หนักแล้ว คุณจะได้พบกับกิจกรรมร้อยล้านแปดแสนให้คุณได้ตื่นเต้นเพิ่มขึ้นมาอีก ไม่ว่าจะเป็น
งานรับน้องใหม่มหาลัย!!!
งานรับน้องใหม่คณะ!!!
งานรับน้องสาขา!!!
บูมมหาลัย!!!
บูมคณะ!!!
บูมภาควิชา!!!
สแตนเชียร์!!!
กีฬาสี!!!
ฟิสิกส์สัมพันธ์!!!
และอื่นๆอีกมากมายที่ต้องพบเจอ
นี่ล่ะครับรั้วมหาลัยสำหรับผม แล้วสำหรับคุณล่ะ.....
ต้องพบเจอกับอะไรกัน