นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจิตนาการของผู้แต่งเท่านั้นมิได้นำมาจากเรื่องจริงของใครและไม่ได้เจตนากล่าวหาหรือพาดพิงผู้ใดทั้งสิ้น
รูปภาพภาพและสถานที่ต่างๆถูกนำมาใช้เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านเท่านั้นจึงต้องขออนุญาตเจ้าของภาพด้วยคะ
ภาษาที่พิมพ์อาจมีผิดพลาดไปบ้างต้องของอภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
ข้าวสวยสาวติสท์ เด็กสถาปัตยกรรมปี1 เป็นคนอารมณ์ดีมีมนุษยสัมพันธ์กับคนรอบข้างชอบเฮฮา
ส่วนเราตี๋เด็กแว่นสายเรียนเรียนคณะแพทยศาสตร์ปี3 ลูกชายคนเล็กของบ้านเป็นผู้ชายขี้อายเงียบๆไม่ค่อยคุยแต่เป็นหมอในฝันของใครหลายๆคนในมหาลัยม๊าเลี้ยงแบบไข่ในหินขนาดมามหาลัยต้องมาส่งทุกวัน เฮ้อ!!!
มหาลัยเปิดเรียนวันแรกของเทอม2
“แกๆคิดถึงไม่เจอกันเป็นเดือนมีเรื่องเมาส์ม้อยเยอะแยะเลย” เสียงส้มจุกเพื่อนข้าวสวยเธอเป็นสาวอวบอ้วนตัดผมสั้นพร้อมพบความมั่นใจในตัวเองติดโบว์สีแดงประจำตัวเธอ “ฉันโครตเซ็งเลยว่ะอยู่แต่บ้านสวนไม่ได้ออกไปไหนเลย’’ ข้าวสวยบ่นแบบเซ้งๆ” “แกๆแล้วจี๊ดยังไม่มาเหรอ” “ยังไม่เห็นเลยว่ะยายเฉิ่มช้าตลอดเลย” จี๊ดคือเพื่อนข้าวสวยอีกคนในแก๊งค์เธอเป็นสาวเรียบร้อยไปไหนมาไหนช้าตลอดแถมซุ่มซ่ามเพื่อนพูดอะไรตามไม่ค่อยทัน พอสิ้นเสียงทันใดนั้นจี๊ดวิ่งมาแต่ไกลพร้อมตะโกนว่า“รอเราด้วยพวกแกรถติดมากเลยรถเมย์คนก็เยอะ” “มาถึงก็บ่นเลยนะแกยายจี๊ดไปๆรีบไปเรียนดีกว่า” “ส้มจุกจี๊ดเข้าห้องเรียนกันไปก่อนนะ เดี๋ยวเราเข้าห้องน้ำก่อนแล้วเข้าตามไป” “รีบๆตามมานะแก”
เมื่อข้าวสวยรีบวิ่งออกจากห้องน้ำจะไปเรียนจนลืมดูว่ามีหมอตี๋เดินมาพร้อมกับถือแก้วนมเย็นมาด้วยโครม!!! “เฮ้ย! นายเดินอย่างไงของนายเนี่ย” พร้อมเอามือและผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดเสื้อที่เลอะไปด้วยนมเย็น
“อ้าว!!! ก็น้องเดินมาชนพี่เองนะ“
“นายอย่ามาใส่ร้ายฉันนะฉันเดินออกมาจากห้องน้ำดีๆนายก็มาชนฉันชนแล้วไม่ก็ไม่โทดฉันแถมยังมาว่าฉันซุ่มซ่ามอีกเหรอไม่เป็นสุภาพบุรุษเลยฉันขี้เกียจทะเลาะกับนายเเล้วเสียเวลาเรียน” หมอตี๋ถึงกับงงข้าวสาวพูดมาเป็นชุดมีไม่ช่องว่างให้หมอตี๋ตอบกลับเลยแถมพูดเสร็จก็รีบเดินหนีไปอีก“ เป็นอะไรของน้องเขาประจำเดือนมาหรือไง” หมอตี๋บ่นเบาๆ
เมื่อถึงห้องเรียน
“อ้าว!!! แกทำไมหายไปนานฉันจะชวนยายจี๊ดไปถามอยู่พอดี” “แล้วเสื้อแกไปโดนอะไรมาถึงได้เลอะมาขนาดนี้” “ก็ไม่รู้อ้ายตาแว่นหน้าจืดที่ไหนดิเดินไม่ดูตามาตาเรือเลยมาชนฉัน”
สามสาวคุยอะไรกันเข้าใจที่อาจารย์สอนแล้วใช่มั๊ย? อาจารย์ดุเมื่อแก๊งข้าวสวยคุยกันเสียงดัง “ขอโทษค่ะอาจารย์” พร้อมกับพยักหน้าแล้วเรียนต่อ