ฉันชื่อ แจ๊ด เดอะ ลิปเปอร์ เรื่องราวดีๆ ที่พอใจฉัน การไล่ฟัน
ท่ามกลางการสังหาร~ ทีฉัน~ เบ่งบานเหมือนดั่ง ดอกกุหลาบ ยามรุ่งสาง~
นี้คือการแสดงของเรา
เริ่มขึ้นแล้ว
เวทีถูกตัดเตรืยมให้แล้ว
เวทีนั้นอยู่ภายใต้ความสามารถของฉัน~
ฉันจะส่งพวกเขาไปเจอกับการแสดงโอเปร่าแห่งความตายเอง~
พวกเขาจะต้องงดงาม~ งดงาม~!
แหละจะต้องเป็นบทวี
ฉันจะทำให้พวกเขาโด่งดัง~
ความสวยงามคือความเจ็บปวด
ความสมดุลนี่มันช่างน่าเบื่อ
แต่ทุกๆคนย่องสวมหน้ากาก~แต่ฉันก็แค่เลือกที่จะทำหน้ากากของตัวเอง
ฉันน่าจะไม่พลาดการแสดงของพวกเธอ~~
!!!!!!พวกเธอต้องยิ้ม!!!!! การแสดงไม่มีวันจบลง!!!
—————-—————————————————————————————-
จนกะทันวัน1 ได้เข้าร่วมเกมส์
ได้พบเจอ ทหารรับจ้าง หมอ กองหน้า ผู้ร่วมรู้
ในประวัติแต่ละคนผมไม่ค่อยสนใจนัก
รู้ เพียงแค่ หาที่สนุกๆข้ามเวลาเท่านั้น
จนกระทั่ง เริ่มเกมส์
ผมได้ ล่า ผู้รอดชีวิต เพื่อจับนั่งเก้าอี้ส่งกลับไป
ทำแบบนั้นไล่ล่าแบบปกติมันน่าเบื่อ~
มันก็ต้องทำให้หวัดกลัวและสิ้นหวัง สิ หึหึหึ
พอเดินไปสักพัก
ได้เจอหมอ
หึ ~ ฮ่าๆเจอเหยื่อแล้ว
ไงคุณหมอ ..~~~ อือ หือ ฮ่าๆ
สีหน้าคุณหมอนั้นมันช่างงดงามยี้ ความกลัวนี้แหละ
มันช่าง~~~~
อย่าเข้ามานะ!!!
วิ่ง ฮ่าๆ วิ่งสิ!!! วิ่งเข้าไป!!หนีสะ คิดว่าตัวเองรอดต้องวิ่ง ฮ่าๆ
คิดว่าหนีไปได้สิ้~~หึหึหึอา~
ใครก็ได้ช่วยที่ !
หมอผมมาช่วยแล้ว
วิลเลียม !!อิไล!!
หือออออ.... อยากสนุกด้วยสินะ นี่สินะแมงเม่าบินเข้ากรงไฟ
แต่ก็ไม่เป็นไร~งั้นก็มาเป็นของเล่นข้ามเวลาแล้วกัน
อิไลนายส่งนกกันฉันทีนะ ตอนฉันจะเข้าช่วยหมอ
ได้
หึหึหึ คิดว่าช่วยได้หรอ ก็เข้ามา
แจ๊ดได้งันกรงเล็บฟาดเต็มที่หลัง หมอ
หึหึหึ
กองหน้า....
หลังจากนั้น หมอก ของแจ๊ดได้ฟาดไปที่นกกัน วิลเลียม การป้องกันไม่มี
จังหวะนั้นวิลเลียมก็โดนสตั๊นตอนกำลังแกะเชือกให้หมอ
ไม่นะวิลเลียม!
อิไลช่วยหมอก่อน
ได้
หือ ช้าไป~
อ๊ากกก
ไม่นะ
หึหึหึ
ผมจับลาก ผู้ร่วมรู้ ส่ง เก้าอี้
แต่จู้ๆหมอก็ถูกช่วย
หือ...ใครกันบังอาจแย่งเหยื่อของฉัน
แจ๊ดได้วาปไปที่เครื่องปันไฟใกล้ที่สุด
จากนั้นแจ๊ดได้งัน กรงเล็บฟาดด้วย หมอก แต่ไม่ แต่ไม่โดนไปโดนกับชายร่างเล็กสวมชุดสีเขียวสะงั้น
แต่แจ๊ดไม่สนใจชายตัวเล็กคนนั้นนำไปที่หมอแล้วฟาด เต็มๆหลัง
และแล้ว ก็ จับหมอนั่ง
จนกระทั่ง เวลาการล่า มันเริ่มนานขึ้น
แจ๊ดรู้สึกยี้สนุก
อยากรู้จริงๆว่าใครกันช่วยเนี่ย เท่าที่เห็นแค่ชุดสีเขียวและทายาททหารรับจ้าง
แจ็คได้ล่าผู้รอดชีวิตเก็บไปสามคนรวด. ในช่วงชิวนาที
หึหึอีกคนสุดท้ายสินะ
และแล้วแจ็คก็ได้เห็นเตือนสัญญาณของนกอีกาอยู่. อีกฟากหนึ่งเค้าไม่รอช้า
ว๊าปไปที่อีกาแจ้งเตือน
พอว๊าปถึงเครื่องที่มาก็ปั่นไฟสำเร็จ
จนได้ กระทั่ง เจอ
คนปริศนาทายาทหารรับจ้าง สวมชุดสีเขียว ชุดนั้น ปิดใบหน้า ดวงตา สีฟ้า
และแล้วแจ็คก็ใช้หมอกฟาดไปที่หลังทหารรับจ้าง
กะว่าอยากเล่นสนุกสักหน่อยจากนั้นฟาดกรงเล็บด้วยหมอกสำเร็จเค้าก็จางหายไปอีกครั้งแล้วรอ
ทหานรับจ้าง ฟื้นแล้วค่อยวิ่งไล่เค้าตาม
แต่ก่อนทหารรับจ้างจะล้มได้ยินคำเก่าของเค้าว่า
เก่งจริงก็ปรากฏมาร์แซย์เก่งแต่อยู่ข้างหลังอยู่นั่นแหละ
คำพูดเหล่านั้นมันทำให้แจ็คยิ่งอยากทรมานอยากสนุกมากยิ่งขึ้น
จนกระทั่งทหารรับจ้าง ลุกฟื้นอีกครั้งเค้าไม่รอช้าเดินตามแล้วงันกรงเล็บฟาดเข้าไปเต็มหลัง
และแล้ว ความคิดของแจ๊ดก็จะยิ่งอยากเห็นความน่าสมเพชและอยากกันแก้งเจ้าตัวทหานรับจ้างตัวเล็กคนนี้
แจ็คได้ ย่อขา ลงแล้วจับใบหน้า
เงยขึ้นจนชายร่างบางเห็น ใบหน้าเต็มๆแหละได้เก็นะใบหน้าที่ไม่มีคำอธิบาย
แต่ ด้วยความโหด อำมหิต ของแจ๊ดคิดว่าจะกันแก้ง กะว่าจะเล่นให้ตายที่หลังละกัน
หึไง เจ้าทหารรับจ้างจะไปไม่ลากันหรอ
แจ๊ดได้จับมือชายร่างบางขึ้นมาดู
นี้เครื่องอะไร ~หอ ~แบบนี้เอง ก็ว่าอยู่ทำไมเวลาแกวิ่ง ชนกำแพง ถึงไม่เจ็บ
แต่เจ้าทหารรับจ้างไม่ตอบอะไรนัก
มันทำให้แจ๊ดยี้โมโห
แจ๊ดได้ลากเจ้าทหารรับจ้าง
เข้าห้องใต้ดินแหละ ได้มีกล้องสีแดงแจ๊ดได้เปิดหาดูเจอ เพื่อจะมาเอา โทรมาร หือกันแก้ง
แต่เจอเข็มฉีดยาวัดซีน
แจ๊ดในความคิดเข้าเอาให้มัน ฉีดยา จะตายหรือเป็นมันก็แล้วแต่โชดของเจ้าตัวเล็กละกัน
ฉีดสะ
แหละแล้วคำพูดของเจ้าตัวร่างบ้างได้เอ้ยกขึ้นมา
ไม่โวย คื้น ฉีดไปก็มีหวังตายหาอยู่ดี
โหใบหน้าทีไม่กลัวนั้นช่างน่าสนใจจริงๆ
แจ๊ดได้เอ้ยขึ้นมา
ถ้า แกไม่ฉีดยา ก็แห่งตาย เหมือนศพข้างไปบนหัวแกแล้วกัน
ชายร่างบางได้เอ่ยขึ้นว่านั่นศพเหรอเหมือนตุ๊กตาเลย
แจ็คได้หัวเราะแล้วเอ่ยขึ้นว่า หึหึฮ่าๆ
ตอนแกจะเข้ามาร่วมเกมนี้แกครบจะเหมือนตุ๊กตาพวกนั้นนะ
ฮ่าๆฉันจะรอละกันนานไปก็แห่งตาย
เวลาผ่านไปนานสักพัก แจ๊ดได้เห็น กระดาษประวัติติของชายหนุ่มทหารรับจ้างเค้าได้เปิดอ่านดูแล้วค้นหาข้อมูล
มันช่างน่าสนใจยิ่งนักและแล้ว
ชายร่างบางก็ยอม จำนน เขาเอาเข็มสิทธิ์ยาฉีดเข้าไปใน ข้อมือ แล้วก็ร้องความสนใจ จากแจ๊ด
ร้อนอ..อะ..ไอ้ ไอ้ฆาตกรโรคจิตแกเอาอะไรให้ฉันฉีด
จุจุ เรียกชื่อฉันสิฉันชื่อว่าแจ็คเดอะลิปเปอร์
หึหึ
จู้ๆ ชายร่างบางได้แก้เชือกผ้าชุดของเค้าออกจนเปลือยเค้าได้เอามือช่วยตัวเองหันหลังไม่ให้แจ๊ดเห็น
แหละแล้วชื่อที่เรียกชื่อก็ดังขึ้นมา
แจ..แจ๊ด..อ..อะ ช่วยฉันที่
แต่ใบหน้าแบบนั้นมันอะไรกัน
ทำให้ฉัน ทรมาน ไม่ลง
แต่ด้วยความโหดแหละ ใจอ่อน ของแจ๊ดที่เห็นใบหน้าแสนงดงามดวงตาสีฟ้า แสนงดงามดวงตาสีฟ้าเส้นผมสีน้ำตาล อยากกันแก้งมากขึ้น
ได้ทำตามคำของชายร่างบ้างนั้น
อย่ามาเสียใจทีหลังละ
เสี่ยง ชายร่างเล็กตอนแจ๊ดกระทำนั้นมันทำให้แจ๊ด ยั่วอารมณ์มากขึ้น
อ...อะ...หาหือ..อา.อ้า..แจ๊ด แจ แจ๊ดของแรงๆ
โหมันทำให้แจ๊ดยี้มีอารมณ์มากขึ้น
แหละแล้วการกระทำแบบนั้น คิดว่ามันจะจบไปด้วยง่ายๆผิด ในหัวของแจ๊ดเต็มด้วยใบหน้านาอิบ
แจ๊ดได้เอ่ยขึ้น
การแสดงนี้มันผิดพลาดสินะหรือเป็นเพราะเจ้าทหารรับจ้าง ?
มาถึงปัจจุบัน ฉันเนี่ยลืมใบหน้านั้นไม่ลงจริงๆ .....
—
//กำลัง ปรับปรุง //นอน
Guest
