เด็กผู้หญิงกับต้นไม้ปริศนา

สวัสดี ฉันชื่อ เม วันหนึ่งฉันได้เดินทางไปยังสถานที่หนึ่งเป็นสถานที่ๆสงบมากและบรรยากาศดีมาก สถานที่นั้นถูกล้อมรอบด้วยลำธารขนาดใหญ่ ตัดมีลำธารตัดผ่านกลางสถานที่นั้น พอฉันเดินทางไปถึงก็เหตุการณ์ปกติ แต่พอฉันหลับไปได้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้น มีกระแสน้ำที่รุนแรงพัดทำลายสถานที่นั้น ฉันได้ตกลงไปในน้ำพอฉันรู้สึกตัวอีกทีก็ได้ลอยคอไปตามน้ำที่มีเศษซากบ้านเรือนลอยเต็มไปหมด ฉันเกาะไม้ลอยไปกับน้ำได้ซักพักฉันก็ได้เจอผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่บนซากบ้านแล้วก็เป็นคนช่วยฉันขึ้นจากน้ำ เขาบอกเขาชื่อ น้ำ เขาอยู่ที่นี่นานแล้วแต่ฉันก็ไม่สงใสอะไร น้ำได้นำทางพาฉันไปสถานที่แห่งหนึ่งฉันก็ได้เดินตามไปเรื่อยๆ และพยามยามมองไปรอบๆแต่ไม่มีคนอื่นเลยนอกจากฉันกับน้ำ และรอบๆ มีแต่บ้านเรือนฟังเสียหายกลายเป็นทางที่น้ำกำลังพาเดินไปและพอเดินมาซักพักเราทั้งสองคนได้เจอกับต้นไม้ต้นหนึ่ง เป็นต้นไม่ที่สูงและใหญ่มาก และเหมือนมีคนทำลานไม้อ้อมต้นไม้นี้ไว้เหมือนกับว่าต้นไม้ต้นนั้นเป็นศูนย์กลางของสถานที่นั้น พอถึงที่ตรงนั้น น้ำบอกฉันว่าให้ไปนั่งที่ใต้ต้นไม้นั่นแล้วให้นึกบ้านของตัวเองฉันทำตามสิ่งที่น้ำบอกพอหลังจากนั้นมี่ผลอะไรซักอย่างงอกออกมาจากกิ่งไม้นั้น น้ำบอกให้ฉันเก็บลงมาและกำไว้ให้แน่น ฉันก็เริ่มสงใสว่าน้ำต้องการสื่อถึงอะไรและทำไมอยู่ดีๆถึงมีผลออกจากกิ่งไม้นั้น ฉันเลยเอ่ยปากถามแต่น้ำไม่ตอบอะไรกลับมา น้ำบอกให้ฉันหลับตาแล้วนอนลงไป และประโยคสุดท้ายที่ได้ยินจากน้ำคือ “ยินดีที่ได้เจอและเธอจะไม่เสียใจที่ได้เจอกับฉัน” สุดท้ายฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาในโรงพยาบาล และในมือฉันได้กำผลจากต้นที่เก็บมา มันมีลักษณะมีสีเขียวโปร่งใสและ ดูเหมือนข้างในจะมีเมล็ดรูปทรงประหลาดอยู่ด้วย และหมอได้มาตรวจเช็คอาการเลยเล่าเหตุการณ์ให้ฉันฟังว่าหลังจากเกิดเหตุการณ์นั้นฉันถูกพัดไปกับน้ำแล้วก็สลบไปเป็นเวลาถึง 3 วันเต็มและหมอได้ยินว่าเธอฟื้นเลยมาตรวจดูอาการแต่ก็ปกติและมีรอยช้ำตามร่างกาย พอได้ยินอย่างนั้นฉันก็ไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังเพราะยังสงใสว่าน้ำเป็นใครมาจากไหน ทำไมถึงมาอยู่ในฝันและเหมือนน้ำพยายามนำทางฉันให้กลับมาถึงบ้าน และสุดท้ายคือผลที่ฉันได้มาจากต้นไม้ต้นนั้นมาจากไหน สุดท้ายฉันได้พยายามค้นหาคำตอบต่าง แต่ก็ไม่เจออะไรเลยฉันมีแค่ภาพความทรงจำนั้นและได้พยายามวาดออกมาเป็นรูปภาพให้ทุกคนได้เห็น