เธอรักเขางั้นเราก็ส่วนเกิน#แท็กนี้เพื่อฟ้าสาง

เพื่อนรัก หรือ รักเพื่อน? ฟ้าสางถามตัวเองมาเป็นพันครั้ง ย้ำกับตัวเองมาเป็นพันรอบ ทุกครั้งที่เห็นหน้ามูน

ทุกการกระทำ ทุกอริยาบท มันทำให้ฟ้าสางใจเต้นหรือป่าว ใช่ มูนทำให้ฟ้สางนั้นใจเต้นแต่ฟ้าสางก็ไร้เดียงสาเกินกว่าจะมีความรักจริงๆ

"ไอ้ฟ้าสาง!!" เสียงทุ้มแหบพร่าที่เหมือนเสียงจะแตกหนุ่มแล้วพร้อมใบหน้าแดงก่ำด้วยความร้อน ของประเทศไทยที่ยิ่งกว่าทะเลทราย

"อะไรวะ ไอ้มูน แหกปากทำเหี้ยไร" ร่างเล็กที่ดูหน้าตาจิ้มลิ้ม เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงติดหงุดหงิด ใบหน้าเฉอะแฉะเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ

"เอ้า ก็มึงแม่งไม่ฟังกูเลย" เด็กหนุ่มผิวแทนตอบเสียงหงอย ทำปากยู่ด้วยความน้อยใจ

"มีไรก็เล่าสิวะ"

"มึงคิดว่ากูจะจีบใครติดป่ะวะ?"มูนถามด้วยท่าทีขัดเขิน

"แล้วไง"

"คือกูชอบไงกูชอบ ไอ้โง่หมาปั๊ก"เด็กหนุ่มตัวโตพูดออกมาแต่หารู้ไม่ว่าคำว่า ชอบ ที่พูดออกมามันทิ่มอทงใครบางคนอยู่

"ตีนเถอะ! แล้วไงมึงจะจีบเค้า?" เด็กหนุ่มตัวเล็กเลิกคิ้วถาม

"เยส กูจะจีบเค้าถึงเวลาที่กูต้องจริงจังกับใครสักคนแล้ว"มูนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงมั่นใจ ทำให้คนตัวเล็กถึงกับเบะปากหมั่นไส้ ได้แต่สบถถ้อยคำต่างๆในใจว่า

'มาจริงจังกับกูดิ กูจะทำให้มึงมีความสุขเอง'

Part fhasang

อืม...หวัดดีครับ ชื่อ ฟ้าสาง ฉัตรีย์(ฉัด-ตรี) อัศวเหมษ์ อายุ16 อยู่ ม.4/7 สถานะ เฟรนโซนด์

อ่าครับ..นั่นแหละ ผม ชอบเพื่อน รักเพื่อน ช่วยเพื่อน และ เจ็บเพราะคำว่าเพื่อน เพื่อนที่ว่าก็คือ ไอ้มูน นั่นแหละครับ อยากบอกแม่มันมากเลยทำไมตั้งชื่อมันว่า มูน ทั้งที่มันกลับทำตัวเหมือนพระอาทิตย์ยิ้มแช่งที่เป็นแกนกลางจักรวาลขนาดนี้ เรื่องชื่อชั่งมันเถอะ มาดูอุปนิสัยของมูนดีกว่า มูนเป็นคนร่าเริง กะล่อน ปลิ้นปล้อน หลอกลวง เจ้าชู้ ยิ้มง่าย และสิ่งที่ทำให้ผู้หญิงหลายคนตกหลุมรักมันคือ ความหล่อ นั่นแหละ มันเป็นลูกครึ่ง ฝรั่งเศส-ไทย หน้ามันเลยค่อนข้างหล่อ คิ้วเข้ม ตาคม จมูกโด่ง ปากเรียว แต่ที่มันผิวสีแทนเพราะเล่นกีฬา ก็ดูดี

'แต่ผมก็ชอบมันอยู่ดี'

.

.

.

.

.

โรงเรียนสาธิตอัครเกษมวิทยา

"ฟ้า!!" เสียงของมูนตะโกนเรียกข้างหน้าที่อยู่ห่างกันประมาณเจ็ดเมตร

"ไร"ผมถามเสียงเรียบ

"ไปดักรอพี่เค้ากัน"ผมได้แต่ฟังและคิดในใจว่า 'ลิลลี่อีกแล้ว` อ่อลืมเลย พี่เค้าที่มันว่าชื่อว่า ซิม เธอเป้นเด็กกิจกรรมหน้าตาจิ้มลิ้มอ่ะนะ เธอคู่ควรกับมูน..มากกว่าผม

"อืม"แต่ผมทำแค่ขานรับ

"เป็นไรมึงหน้าซีดๆ"

"ป่าว"

"อ้าว ไอ้ฟ้าเป็ินไร~~" มันพูดเสียงยานคางแล้วเดินมาหยิกแก้มยุ้ยๆของผม

"อ่อยย เอ็บบ(ปล่อยย เจ็บบ)"ผมโอดครวญด้วยความเจ็บปวดที่แก้มทั้งสองข้างจนในที่สุดมันก็ปล่อย

"ไปกัน"

มันยิ้มแล้วก็....หมับ!

เหี้ยย!มันจูงมือผม! หรือว่ามันก็...

ถุ้ยไอ้สัส!!มโนเหี้ยๆ

.

.

.

ห้อง ม.6/7

"มึงมาไมแต่เช้าเนี่ยห้ะ!!?" ผมหันตวาดใส่มันจนมันหัวเราแห้งๆให้ผมที2ที

ปีก!

ผมหันหลังกลับไปแต่รู้สึกเหมือนชนอะไรหยาหรือใครก็ไม่รู้เข้าก่อน

"โอ๊ะ ขอโทษครับ" ผมเงยหน้าขึ้นไปพูดขอโทษกับคนที่ผมน่าจะชนอ่ะนะ

"ครับไม่เป็-อ อ้าว ฟ้าสางนี่"คนตรงหน้าพูดก่อนจะชะงักไปแล้วมาเรียกชื่อผมแทน เอ๊ะ!! ใครวะเนี่ย งืม..

อ้อ..ญาติผมนี่เอง

"พี่แทนป่ะครับ?"ผมถามสุ่มๆ

"ใช่ เธอจำพี่ได้ด้วยดีใจจัง" ผมยังไม่ทันได้พูดอะไรมือของพี่แทนร่างยักษ์ก็ประคองแก้มผมเข้าไป..

ฟอด

หอม...

"พี่!!! "ผมยังไมไ่ด้พูดอะไรไอ้มูนมันแหกปากลั่นหน้าห้อง6/7แต่สมองผมไม่สามารถรับรู้อะไรได้เลย สมองผมมันขึ้นว่า กำลังประมวลผลอยู่ พอประมวลเสร็จก็รู้สึกถึงความร้อนที่ขึ้นมาตามใบหน้า หน้าผมน่าจะขึ้นสีไปถึงหูแล้วมั้งครับ แต่ผมไม่มีกระจกไง!!

"งั้นพี่ไปก่อนนะครับ "พี่แทนพูดพรางโบกมือแล้วเดินเข้าห้องไป

"ไอ้ฟ้าพี่มันเป็นใคร!!"ไอ้มูนยังคงตวาดอยู่เหมือนเดิม

"อ่อ..ญาติอ่ะ"ผมตอบตามความจริง

"แล้วญาติทึ่ใหนหอมแก้มกัน!"เสียงมันเริ่มอ่อนลง

"ญาติบ้านกูไงเค้าเอ็นดูกูแหละ"บางครั้งก้คิดว่าตัวเองก็กวนตีนเก่งเหมือนกันน-

"ไม่ได้ ห้ามเอ็นดู กูหวง บอกพี่เค้าด้วยดูแต่ตามืออย่าต้อง!!"

เชี่ยยยยยยย!!🌒