หนุ่มวิศวะกับสาวช่างกล Nc18+

เปิดเทอมเเล้วจ้า

สวัสดีค่ะ เราชื่อมุขหมวย ชื่อจริง จิรดา วัฒนากุล อายุ 17 ปี

เรียนช่างกลโรงงาน เรียนปวชปี 2 เเล้ว เรามี เพื่อนผู้หญิง 3คนน่ะ

ค่อยมาเเนะนำ พวกมัน รูปร่างหน้าตาเรา เป็นคนผิวขาว สูง นมใหญ่

หน้าตาออกหมวย ส่วนสันดาร ปากหมา พูดคำหยาบ กวนตีน ไม่ยอมคน

รักเพื่อน รักครอบครัว เเรง เเรด เราเป็นลูกสาวคนเดียว ของพ่อเเม่น่ะ

พ่อเราเปิดโรงกลึงงาน ส่วนเเม่เปิดคลินิกทัตนเเเพทย์ นิสัยเราได้ทั้งพ่อเเละเเม่

เรามีกันสี่คน ผู้หญิงทั้งหมด อยู่ในดงผู้ชาย มาเรียนเพราะชอบเเละชอบ

ชื่อ จ๋า อายุ 18 ปี นิสัยคล้ายเราน่ะ ขาว ตัวเล็ก หน้าเหมือนเเขกน่ะ

เเก้ว อายุ 17 ปี นิสัยคล้ายเรา ขาว ตัวสูง จมูกโด่ง อวบ เหมือนคนจีน

นิด อายุ 18 ปี นิสัยคล้ายเรา สีน้ำผึ่ง สูง ผอม เเต่มันเป็นลูกครึ่งน่ะ

@เปิดเทอม

เราตื่นเเต่งเพื่อลงมากินข้าวพร้อมพ่อเเม่เรา เพราะท่านตื่นเช้าทุกวัน เเม่เราต้องไปเปิดคลีนิกเเเต่เช้า

เพราะลูกค้าจองคิวเต็มทุกวัน ส่วนพ่อเปิดโรงกลึง ต้องออกเเต่เช้าเหมือนกัน จึงทำให้เราตื่นเช้าตาม

พ่อเเม่ เพราะวิทยาลัยที่เราเปิดเเล้ว อีกอย่างนัดเพื่อไว้ตรงหน้าวิทยาลัยด้วย เรากำลังเดินไปบรรได

เพื่อไปโต๊ะกินข้าว ซึ่งมีพ่อเเม่นั่งอยู่เเล้ว เเม่เราเป้นคนทำอาหารเช้าให้เราตลอด เรากำลังเดินไปนั่ง

ตรงเก้าอี้กินข้าว เพื่อจะท่านข้าวเพื่อจะไปวิทยาลัย เเม่เราเอ่ยถาม เราหันหน้าไปทางเเม่ เเม่กำลังจะ

พูด เอ่ยขึ้นว่า

แม่ ทำไมตื่นเช้าจังลูกสาว

เรา กลัวไม่ทันกินข้าว พร้อมพ่อเเเม่

เดียวไม่มีกำลังใจเรียนค่ะ

แม่ หรา ลูกสาว วันนี้จะขับรถไปเรียน

หรือจะติดรถพ่อไปด้วยลูก

เรา ขับบิ๊กไบค์ค่ะ คุณเเม่

ให้คุณพ่อขับรถไปส่งคุณเเม่เลยค่ะหนูไปเอง

หนูนัดเพื่อนไว้

แม่ จ๋า รีบกินข้าวเถอะมุข

จะได้ไปวิทยาลัยเดียวสายจะยุ่งวันเเรกด้วยน่ะลูก

เรา ค่ะ คุณเเม่

แม่ จ๋าลูกสาว คนสวย

เรา ค่ะ คุณเเม่ คนสวย

เเม่ จ๋า คุณค่ะ อิ่มข้าวเเล้วเหรอค่ะหรืองอลน้องมุข

พ่อ อิ่มข่าวคุณ ลูกสาวเราโตเเล้วเลยไม่อยากให้เพื่อนเห็นว่าเราไปส่ง

ผมเเค่น้อยใจลูกนิดเดียวเองคุณ

แม่ ทำเป็นน้อยใจลูก รีบกินข้าวให้เสร็จน่ะน้องมุข

จะได้มารีบง้อคุณพ่อจะ

หายน้อยใจหนู เดียวจะไม่เป็นอันทำงานเอา

พ่อ คุณอ่ะ ชอบล้อเลียนพ่อ

เดียวผมจะให้คุนเดินไปทำงานเองน่ะที่รัก

แม่ กล้าเหรอ ฉันจะได้เตรียมหาสามีใหม่

พ่อ เค้าหยอกเล่น รักหลอก

ถึงหยอกเล่น หายโกธรเขาน่ะ

แม่ ค่ะ กินข้าวกันเถอะ น้องมุขอย่าลืมง้อคุณพ่อ

เรา ค่ะคุณเเม่ มุขอิ่มเเล้ว มุขไปง้อคุณพ่อก่อนน่ะค่ะ เดียวมุขไปเรียนสายค่ะคุณแม่

เเม่ จ๋า ลูก

เราเดินออกจากห้องอาหาร เพื่อเดินมาหาคุณพ่อที่ห้องนั่งเล่น คุณพ่อมั่งจะมานั่งอ่านหนังสือพิมเเละกินกาเเฟตรงโซฟาเจ้าประจำ

เราเดินไปนั่งไกลกับคุณพ่อ ท่าเงยมองเเล้ว พุดกับเราว่า

พ่อ ทำไมให้คุณป๋าไปส่งค่ะ มุขหมวยคนสวยของคุณป๋า หรืออายเพื่อนหนุลูก

เรา ป่าวค่ะ เเค่ไม่อยากให้คุณป๋าของมุข ขับรถย้อนไปย้อนมาค่ะ

เสียเวลาคุณป๋ากับคุณเเม่ไปทำงานค่ะอีกมุขนัดเพื่อนไว้น่าวิทยาลัยเเล้วค่ะ

พ่อ จริงน่ะลูกสาว อย่าโกหกคุณป๋าน่ะ น้องมุข

เรา จริงค่ะ ไงมุขไปก่อนน่ะค่ะ เดียวเพื่อนรอนาน

พ่อ จ๋า เเต่น้องมุข ลืมอะไรหรือป่าว

เรา ค่ะ ไม่ลืมค่ะ

เราเดืนไปหาคุณป๋า แล้วเดินไปไปหอมเเก้มเเเล้วเดินออกจากนั้น เเล้วเดินไปหามอเตอร์ไซต์ขับโปรดเรา

บิีกไบค์ดำ เรากำลังขึ้นคร่อมบิ๊กไบค์ เพื่อขับไปวิยาลัย ตาเวลานัด