ทุกเม็ดทรายที่ร่วงหล่น
ราวกับเสียงสายลมที่พัดผ่านตามกาลเวลา
เสียงของหัวใจที่เต้นลงช้าๆ
กับความรักที่ร่วงโรย....
และการเริ่มต้น
ความรัก #lisa
ความหวัง #jennie
การโกหก #cheyoung
INTRO
“ลิซ อ่าาาาาา……”
เสียงหอบหายใจเหนื่อยกระเซ่าปานจะขาดใจ ริมฝีปากมันวาวเผยอปากบวมแดง
ควานหาอากาศที่ก่อนหน้านี้ที่ถูกช่วงชิงไป แต่ยังไม่ทันได้สูดหายใจเข้าเต็มที่นัก ริมปากนุ่มนิ่มประกบปากเธออีกครั้งอย่างไม่ปราณี
ไล่ลิ้มเลียความหวานจากริมฝีปากเธอแล้วค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปทักทายในโพรงปากพร้อมกับได้รับการตอบรับอย่างจำยอมของอีกฝ่าย
“ฉันต้องการเธอ เจนนี่”
เสียงหวานที่แหบสั่นเอยอย่างยากเย็นหลังถอนริมฝีปากออกด้วยความเสียดาย เธอยังคงรวบตึงมือสองข้างของคนตัวเล็กกว่าไว้เหนือหัวราวกับจะไม่ยอมให้
คนตรงหน้าหลบเลี่ยงเธอไปไหนได้อีก
“ยังไม่ใช่ตอนนี้สิซ เรากำลังจะ…..อื้อ ….”
เจนนี่เอ่ยด้วยเสียสั่นแม้เธอจะพยายามขัดขืนเพียงใดแต่ก็ดูเหมือนไร้ผลและต้องยอมให้
ร่างสูงกระทำเธอจนกว่าจะพอใจ ลิซ่าก้มตัวต่ำลงอย่างเอาแต่ใจ ไล่พรมจูบสัมผัสที่ลึกซึ้งไปตามซอกคอขาวเนียนที่น่าหลงไหลแทะเล็มลิ้มรสหอมหวานจากผิวกายขาวเย้ายวนสายตา ไล่ต่ำลงมาหยุดเชยชมอกงอนงามที่ถูกบีบรัดจากชุดการแสดงโชว์ที่ในตอนนี้ดูยับเยินจากการถูกดึงทึ้งจนหลุดลุ่ยไม่เป็นชิ้นดีมือเรียวถูกส่งผ่านรุกล้ำไปใต้ร่มผ้า ไล่สัมผัสบางเบาจากหน้าท้อง
ที่แบนราบขึ้นไปบีบเค้นอกอวบอิ่มที่เต่งตึงจนดล้นมือเธอ แม้มีเพียงบราเซียสีดำกั้นกลางไว้
ลิซ่าปล่อยมือจากกาพันธนาการ ข้อมือเล็กบนหัวและดึงเจนนี่เข้ามาในอ้อมกอด สูดดมกลิ่นกายอย่างเชื่องช้าและให้ได้นานที่สุด ดุจดั่งเจนนี่เป็นดอกไม้ที่บอบบาง
“อ๊ะ”
เสียงเล็กร้องขึ้นด้วยความแปลกใจที่จู่ๆผู้รุกล้ำก็หยุดการกระทำของเขาลง และปล่อยให้ความเงียบเข้ามาแทนที่อยู่หลายนาที
“ฉันไม่เหลือเวลาอีกแล้ว…ที่รัก”
“ลิซ เกิดอะไรขึ้น”
ดวงตาเฉี่ยวเหลียวลอบมองคนที่โอบกอดเธอด้วยความงุนงงและสับสนปะปนกันไป กับการกระทำของคนรักที่แปลกไป
“บอกฉันทีสิว่า พี่รักฉันที่ตรงไหนรูปร่าง หน้าตา หรือว่า…..”
สิซ่ายกตัวขึ้นเล็กน้อยและก้มตัวลงต่ำให้ใบหน้าของคนทั้งสอบใกล้กันจนสัมผัสได้ถึงสันจมูกโด่งที่แตะสัมผัสถูกัน ลมหายใจร้อนของคนทั้งสองที่หายใจหอบฟายใจถี่กระชั้นราวกับว
เป็นดั่งลมหายใจเดียวกันลิซ่าปล่อยมือทิ้งลงข้างลำตัวและจ้องมองคนรักให้ได้นานที่สุดเหมือนไม่อยากให้คนตรงหน้าจากไปไหนดวงตาโตที่ในเวลานี้ปรือลงช้าๆอย่างจำยอมต่อโชคชะตาที่จะมาถึฃ
เธอเผยรอยยิ้มกว้างที่สดใสเท่าที่จะทำได้ แม้มันจะดูฝืนก็ตาม และปล่องทิ้งร่างสูงโปรงลงกองกับพื้นห้องน้ำอย่างหมดแรง
.
.
.
เวลาที่ใกล้หมดลงของฉัน
ติ๊ก….ติ๊ก….ติ๊ก…
.
เสียงกระซิบที่แผ่วเบาจนเลือนรางใบหน้าสวยที่ในเวลานี้ช่างดูกังวลและทุกข์ใจ ดวงตาเฉี่ยวที่มีความ
มั่นใจในเวลานี้มันเหมือนจะหายไปจนหมดสิ้นมีเพียงคราบน้ำตาที่เอ่อล้นปริ่มบดบังความงามดวงตาคู่สวย
และแก้มกลมที่ดูน่ารักของเจนนี่มันช่างดูพร่ามัว
เหลือเกินราวกับเป็นม่านหมอกที่มาบดบังเธอเอาไว้และพรากเธอไปจากฉันฉันอาจจะมโนไปเองก็ได้ว่าเธอบอก
รักฉันที่……
.
.
.
“ลิซ ฉันรักเธอ ได้โปรดตื่นสิ!!”
-------------------------------------
คุณเคยมีความรักไหม?
ครั้งแรกที่ฉันเริ่มมี "ความรัก"
ฉันคิดว่ามันก็แค่ความสนุก
แต่ครั้งสุดท้าย......
คุณคิดว่าฉันคิดว่าอะไร?
Guest
