เพลิงรักวิวาห์อสูร

เขายัดเยียดความผิดที่เธอไม่ได้กระทำ และลงทัณฑ์เธออย่างเจ็บปวดทรมาน 'ปาลิน' พยายามบอกความจริง แต่คนใจมืดบอดอย่าง 'มาคัส' ปักใจเชื่อในสิ่งที่เห็น เธอได้แต่ก้มหน้ายอมรับชะตากรรมอย่างขมขื่น ปล่อยให้ความเจ็บกัดกินหัวใจจนตายด้าน และเมื่อวันนั้นมาถึง เขาจะไม่เหลือใครแม้แต่คนเดียว ต่อให้คุกเข่าอยู่ตรงหน้า เธอก็ไม่มีวันให้อภัย

เพราะความแค้นที่ปาลินทำให้น้องชายเพียงคนเดียวที่เขารักมาก กระโดดตึกฆ่าตัวตายอย่างน่าสยดสยอง มาคัสเลยตั้งใจจะทำให้เธอเจ็บปวดจนไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้อีกต่อไป ถือว่าเขาได้แก้แค้นให้น้องชายได้สำเร็จ

"ฮือๆ...ไอ้เลว" หญิงสาวนอนร้องไห้ใต้ผ้าห่มผืนหนาที่ปกปิดร่างเปลือยไว้

"หึ! ทำเป็นบีบน้ำตา ขอบอกไว้เลยนะ ว่าฉันไม่น่าโง่เหมือนน้องชาย ที่ลุ่มหลงผู้หญิงแพศยาอย่างเธอ"

"ไอ้ชั่ว แกมันหน้าตัวเมีย"

"พูดอีกทีซิ ถ้ายังพูดกับผัวไม่เพราะอีกล่ะก็ โดนเอาจนฟ้าเหลืองแน่"

'เพี้ยะ'

ใบหน้าอันคมคายถูกฟาดเข้าเต็มแรงจนหน้าหันไปอีกทาง

"อยากโดนอีกรอบเดี๋ยวจัดให้ มานี่"

"กรี๊ด! ไอ้เลว ฉันจะกลับกรุงเทพฯ" ปาลินร้องเสียงหลง เมื่อร่างกายที่บอบช้ำกำลังถูกคุกคามอีกครั้ง

"เธอได้กลับแน่ แต่หลังจากที่ฉันหาความสุขบนร่างกายเธอแล้วเท่านั้น"