เกริ่น
"เซหลิน"
" เซหลินอย่าวิ่งสิลูก "
"ฮ่า ๆๆ ๆ แน่จริงคุณแม่ก็วิ่งจับเซหลินให้ได้สิคะ"
บึก โครมม!!! โอ้ยยย!!
ว้าย!คุณหนู ตายจริงยัยเด็กคนนี้ วิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือ เห็นไหมเธอชนคุณหนูของฉัน!
นะ นะ หนูขอโทษTT^TT
....อะไรกันห่างเสียงก็ไม่มี มานี่ขอโทษคุณหนูของฉันเดียวนี้ !! (ฉันโดนยัยป้านั้นหยิกที่ไหล่แล้วลากมาให้ขอโทษเด็กผู้ชายคนหนึ่ง)
โอ้ยหนูเจ็บนะคะ!!
... นั่นแหละยิ่งเจ็บยิ่งดี เธอกล้าม.... (ไม่ทันที่ยัยมนุษย์ป้าพูดจบ เด็กผู้ชายคนนั้นก็พูดว่า)
นมครับผมมไม่ได้เป็นอะไร อย่าไปทำแบบนั้นสิครับน้องเขาเจ็บ *ยิ้ม (รอยยิ้มนั้น ฉันไม่ทันเคลิ้มได้ถึงวิก็ได้ยินเสียงแม่ของฉันเรียก)
เซหลิน เซหลิน !!!
... มาทำอะไรตรงนี้แม่บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าวิ่งแม่ตามไม่ทัน
ไม่เกี่ยวกันคะคุณแม่แก่แล้วเลยตามจับเซหลินไม่ทันต่างหาก
"ฮะแฮ่มม" เธอเป็นแม่ยัยคนนี้สินะ หัดสั่งสอนลูกของเธอด้วยให้ดูตาม้าตาเรือ วิ่งมาชนคุณหนูของฉันล้ม
อะเออ...( ฉันมองหน้าคุณแม่ที่ตอนนี้มองหน้าฉันอย่างคาดโทษ)
....ต้องขอโทษแทนยัยเซหลินด้วยนะคะ ขอโทษจริงๆ
"ไงๆฉันเซหลิน หรือยัยหลิน ตอนนี้อายุ18ปี เรียนๆแรดๆ แต่ฉันยังเวอร์จิ้นนะเว้ยยยยทำไมหนะหรอก็เก็บไว้ให้ผู้ชาย ที่ฉันชนในวัยเด็กไงหละ แต่ก็นั้นแหละ ที่กล่าวมานั่นมันคือความรักครั้งแรกของฉัน ทำไมหนะหรอ ก็พรมลิขิ
ตทำให้เรมาชนกันยังไงละฮ่า ฮ่าๆๆ "
Guest
