จะเป็นอย่างไรเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมา แล้วฉันจำไม่ได้ว่าตัวเองเป็นใคร…
ความรู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียวบนโลก ไม่มีครอบครัว ไม่มีคนรู้จักและไม่อยากรู้จักใคร จนกระทั่งฉันได้รับการอุปการะไปเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวอริยะวัฒนานุกูลและได้รู้จักกับเขา ‘ ธาวิน’ ผู้ชายที่เป็นอีกครึ่งชีวิตของฉัน
ถ้าพรนั้นมันอยู่กับเรามาตลอด มันใกล้ ใกล้จนเธอคนนั้นไม่สามารถรับรู้ความรู้สึกนั้นได้ พรนั้นจะเป็นจริงได้ไหม ถ้าพรนั้นคือ ‘ครึ่งชีวิต’ของเราไปแล้ว
เธอจะรับรู้ความรู้สึกของผมได้หรือเปล่า?
“ตัวไม่อยากแต่งงานหรือไง” ธาวินถามฉันในขณะที่ฉันนอนพักเหนื่อยหลังจากที่พึ่งผ่าตัดคนไข้เคสล่าสุดไป
“ไม่ ทำไมเราต้องแต่ง”
“ถ้าตัวไม่แต่ง ตัวก็ต้องใช้นามสกุลของเราไปตลอดชีวิตของตัวเลยนะ”
“งั้นนามสกุลตัว เราขอนะ”
‘งั้นนามสกุลตัว เราขอนะ’
ริน รินรดา อริยะวัฒนานุกุล
‘สิ่งเดียวที่เราไม่อาจรักษามันไว้ให้ตัวได้ ก็คือ…’
วิน ธาวิน อริยะวัฒนานุกูล
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง เนื้อหาไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคลในภาพแต่อย่างใด
ฝากเป็นกำลังใจให้ไรท์หน่อยนะคะ สู้ไปด้วยกันนะ fighting!!!!
Guest
